انجه در تاریخ خوانده ایم این است که امیرالمؤمنین علیه السلام به هر دلیلی(با اجبار یا قلت انصار)مجبور به پذیرش خلافت ابوبکر شدند و طریقه سکوت در پیش گرفتند آیا بر شیعیان آن حضرت این طریق مقبول نیست که درزمان حاضر سکوت کنند و مانند ایشان عمل نمایند؟

درباره پرسش شما باید به چند نکته اشاره کنیم : 1.شکی وجود ندارد که عمل معصوم حجت است بدین معنا که حق همان است که معصوم انجام داده است.بنابراین بهترین کاری که در آن زمان قابل اجرا بود ،اقدام امیر المومنین (ع) بود. 2.اشاره به این نکته لازم است که عمل و به اصطلاح تقریر معصوم  همانند الفاظ او دارای اطلاق نیست و منحصر به زمان خاص می گردد مگر اینکه از قرائن و شواهد این مطلب فهمیده شود که معصوم این عمل را برای همیشه تجویز می کند کما اینکه در خوردنی ها و نوشیدنی ها این اتفاق می افتد و هنگامی که معصومین چیزی را میل می نمایند دال براین مطلب است که این حلال و قابل استفاده برای همیشه است.لذا آن اقدام حضرت در آن برهه زمانی قابل استناد بود نه در تمامی زمان ها.موید این نکته هم می تواند قیام اباعبدالله الحسین (ع)باشد که پس از مرگ معاویه حتی یک لحظه هم سکوت نکردند و به قیام برخاستند(یعنی به طبق موضع امیر المومنین عمل نکردند چرا که موضع حضرت در آن زمان حجیت داشت و برترین گزینه بود) حال آنکه در زمان حیات معاویه سکوت را بهترین گزینه برای بقای ارزش های دینی و مذهبی می دیدند. 3.در این دوران اگر تشکیل حکومت اسلامی –شیعی به صلاح شیعیان باشد ما می توانیم به احیای این مهم برخیزیم در حالی که از امر اهل بیت هم هیچ گونه تخطی ای نداشته باشیم کما اینکه این مورد درباره کشور مان اتفاق افتاد و با درایت و مصلحت سنجی زیبای حضرت امام خمینی به عنوان ولی فقیهی که جانشین و نایب عام  امام معصوم محسوب می گردد حکومتی شیعی بر پا گشت در عین حال می بینیم که عده زیادی از شیعیان در کشور های دیگر که حکومتی شیعی ندارند زندگی می کنند و کاملا تابع قوانین آن جامعه هستند.بنا براین مصلحت های عملی معصومین دارای اطلاق نیستند و نمی توان در تمام دوران بدان تمسک جست. 3.هرچند که اگر ما از بحث جانشینی بر حق امیر المومنین و اعمال ایشان در آن زمان صحبت می کنیم  ،در واقع بحثی تاریخی و اعتقادی را بیان می نماییم و این به معنای دشمنی با ابو بکر و عمر و پیروان آن ها نیست بلکه امروزه عمل ما تنها در تبعیت از اهل بیت در احکام و عقائد خلاصه می شود و این به معنای این است که در احکام و عقائد تبعیت از غیر اهل بیت صحیح نیست.با این وجود ما همواره این مساله را نباید فراموش کنیم که وحدت و انسجام امت اسلامی و تقریب بین مذاهب از امور ضروری و لازم دوران ما است و هرگونه تفرقه افکنی و اختلاف به ضرر تمام مسلمین تمام خواهد شد. 4.در آخر باید به این نکته اشاره کرد که جنابعالی فرمو دید که عمل حضرت علی علیه السلام یا به دلیل اجبار بوده است و یا به دلیل قلت انصار که این نشانگر اجباری بودن عمل است و عمل با اکراه هم حجت نمی باشد بلکه عملی برای ما حجت می باشد که از روی اختیار صادر شده باشد.   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه