مسلمانان چگونه به سرنوشت (قضا و قدر) اعتقاد دارند؟

بحث قضا و قدر یکی از مباحث مهم علم کلام است که برای آشنایی با آن باید کتابها و مقالات زیادی مطالعه نمود . اما آن چه در پاسخ به سؤال شما باید بگوئیم این است که:  مراد از سرنوشت و قضا و قدر که یکی از اعتقادات ماست این است که حوادث جهان از جهت وقوع آنها در علم و مشیت الهی قطعیت و تحتم یافته است بعضی مقضی به حکم الهی می باشند و از آن جهت که حدود و اندازة و موقعیت زمانی و مکانی آنها مشخص شده است مقدر به تقدیر الهی می باشند. لکن باید توجه داشت که اصل علیت عمومی و نظام اسباب و مسببات بر جهان و جمیع وقایع و حوادث جهان حکمفرماست. و هر حادثه ای ضرورت و قطعیت وجود خود را و همچنین شکل و خصوصیات زمانی و مکانی خود را از علل متقدمة خود کسب کرده است و یک پیوند ناگسستنی میان گذشته و حال و استقبال هر موجودی و علل متقدمة او هست. یعنی اعتقاد به سرنوشت و قضا و قدر از اعتقاد به اصل علیت عمومی سرچشمه می گیرد. پس بنابراین اعتقاد به سرنوشت منافاتی با اصل علیت ندارد و اگر کسانی مرگ سختی دارند یا بعضی مرگ آسانتر، افرادی بیشتر عمر می کنند و عده ای کمتر، تمام اینها معلول علت یا علل خاص خود می باشد. و این مسأله منافاتی با مسلط بودن خداوند متعال بر همه چیز ندارد، چون اراده خداوند بر این تعلق گرفته که جهان با همه حوادثش طبق نظم اسباب و مسببات بچرخد و هر امری از طریق علت آن ایجاد گردد. و البته حکمت الهی اقتضا می کند که حساب و کتاب بچه ایی که در دوماهگی می میرد و با کسی که عمر طولانی دارد، فرق کند که چنین هم هست ـ در مورد کسانی که دچار مرگ سختی می شوند هم، چنین است . .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه