چرا "بسم الله الرحمن الرحيم‌" آن يك آيه مستقل محسوب مي‌شود؟

در جزء بودن يا نبودن "بسم‌الله..." سه قول عمده وجود دارد: 1. برخي از اهل تسنن و مالك و ابوعمرو و... مي‌گويند كه جزء هيچ سوره‌اي نيست و تنها براي اوايل سوره‌ها تيمناً نازل گشته است‌; 2. برخي از پيروان مسلك شافعي و حمزه قايل به تفصيلند و مي‌گويند: تنها در سوره حمد جزء سوره است‌; ولي در سوره‌هاي ديگر نيست‌; 3. شيعيان بالاتفاق و برخي از اهل تسنن (جلال‌الدين سيوطي‌، ابن‌مبارك و...) مي‌گويند: "بسم‌الله..." جزء تمام سوره‌ها به جز "توبه‌" مي‌باشد به دليل‌: 1. احاديث اهل‌بيت‌: كه صحيحه و در حد تواتر است تا آن‌جا كه فرموده‌اند: خداي بكشد كساني را كه بزرگ‌ترين آيه از آيات قرآن‌را از قرآن حذف كرده‌اند; براي نمونه‌، حديثي نقل مي‌شود: "عن يحيي بن ابي‌عمران الهَمْداني قال‌: "كتبت‌ُ الي ابي‌جعفر7جُعلت فداك ما تقول في رجل ابتدأ: بسم الله الرحمن الرحيم في صلاته وحده في ام الكتاب فلما صار الي غير ام‌ّالكتاب من السوره‌، تركها؟ فقال العباسي‌: ليس لذلك بأس‌، فكتب بخطه‌: يعيدها ـ مرتين ـ علي رغم انفه‌، يعني العباسي‌; يحيي ابن عمران همداني مي‌گويد: در نامه‌اي به امام باقر7 نوشتم‌: فدايت گردم در اين مسأله كه نمازگزاري در نمازش سوره حمد را با "بسم الله" آغاز مي‌كند ولي سوره بعد را بدون "بسم الله" مي‌خواند; عباسي (يكي از فقهاي اهل سنت‌) گفته نمازش صحيح است‌. نظر شما چيست‌؟ حضرت در پاسخ نوشتند: بايد نمازش را اعاده كند، بايد نمازش را اعاده كند."(اصول كافي‌، كليني‌;، ج 3، ص 312، دارالكتب الاسلامية‌.) 2. از طريق اهل سنت روايات بسياري از پيامبر9 نقل شده كه بسم‌الله جزء سوره‌هاست‌; مثلاً انس مي‌گويد: روزي پيش حضرت رسول‌اكرم بوديم‌...; سپس با تبسم فرمود: لحظه‌اي قبل‌، سوره‌اي بر من نازل شد; پس (بسم‌الله الرحمن الرحيم‌، إنـّا أعطينَك الكوثر...) را خواندند. 3. سيره مسلمانان‌، خواندن بسم‌الله در ابتداي سوره‌ها، به جز توبه‌، بوده و با تواتر ثابت شده است كه پيامبر گرامي نيز آن را در ابتداي سوره‌ها مي‌خواندند. اگر بسم‌الله جزء قرآن نبود، بايد پيامبر كه در مقام بيان بودند، تصريح مي‌كردند كه جزء قرآن و سوره‌ها نيست وگرنه مردم در جهل قرار مي‌گرفتند. 4. مصحف‌هاي تابعين و صحابه ـ قبل از عثمان و بعد از او ـ مشتمل بر بسم‌الله بوده است‌; حال اگر بسم‌الله جزء قرآن نبود، نبايد آن را در مصاحف مي‌نوشتند. با توجه به اين‌كه تأكيد شده بود چيزي كه از قرآن نيست‌، نبايد در آن گنجانده شود; بنابراين‌، وجود بسم‌الله در قرآن‌ها دليل بر اين است كه اين آيه‌، مثل آيات ديگري كه در قرآن تكرار شده‌اند، جزء قرآن است‌.(البيان في تفسير القرآن‌، آيت‌الله خوئي‌، ص 440، انتشارات انوارالهدي / الاتقان‌، سيوطي‌، ترجمه‌: سيدمهدي حائري قزويني‌، ص 255، انتشارات اميركبير.) eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه