براساس احادیث و روایات متعدد, ولی فقیه در زمان غیبت امام معصوم (ع ) از طرف آن بزرگواران برای رهبری و اداره جامعه اسلامی , منصوب شده است.

براساس احادیث و روایات متعدد, ولی فقیه در زمان غیبت امام معصوم (ع ) از طرف آن بزرگواران برای رهبری و اداره جامعه اسلامی , منصوب شده است. چنان که در توقیع شریف از جانب امام زمان (عج ) آمده است : »اما الحوادث الواقعه فارجعوا الی رواه حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجه الله علیهم « یا مقبوله عمر بن حنظله که امام صادق (ع ) می فرمایند: »من کان منکم قد روی حدیثنا و نظر فی خلالنا و حرامنا و عرف احکامنا فلیرضوا به حکما فانی قد جعلته حاکما علیکم فاذا حکم بحکمنا فلم یقبل منه فانما استخف بحکمنا و علینا راد والراد علینا کالراد علی الله و هو علی حد الشرک بالله «؛ (اصول کافی , ج 1, ص 67) روایات متعدد دیگری نیز هست که همگی بیانگر لزوم اطاعت از ولی فقیه است و مخالفت با ولی فقیه را در حد مخالفت با ائمه (ع ) و مخالفت با خداوند می داند. علماى شیعه به کفر منکرین امامت و ولایت حکم نداده اند و بحث اصول دین را از اصول مذهب تفکیک کرده اند. از آن جا که امامت و عدل از اصول مذهب مى باشند، هر کسى به این دو اصل پاى بند نباشد بر او حکم کفر بار نمى شود. وقتى عدم اعتقاد به امامت، باعث کفر نشود، یقیناً نفى ولایت فقیه هم نمى تواند انسان را از دین خارج نماید؛ زیرا ولایت فقیه در امتداد ولایت ائمه(ع) است؛ ولى عدم کفر، دلیل عدم خُسران و زیان نیست. امام هادى(ع) در زیارت جامعه مى فرمایند: و على من جحد ولایتکم غضب الرحمن ؛ {Mو بر آن که منکر ولایت شما شود، غضب خداوند، بخشنده مسلّط گرددM}. ممکن است انسان کافر نباشد، ولى خشم الهى وجودش را فرا گیرد. مگر مى شود بدون ولایت، راهى به سوى بهشت برد! مگر در عصر حاضر، بدون تبعیت از ولایت فقیه، مى توان در پهنه اطاعت از امام معصوم(ع) سر بلند شد و حال آن که یکى از فرمان هاى ائمه(ع) اطاعت از فقیه جامع الشرایط است. امام زمان(عج) در توقیع شریف مى فرماید: ... فانهم حجتى علیکم ؛ {Mآنان حجت من بر شمایندM}. نکته دیگر اینکه ما با چند دسته مخالف روبرو مى باشیم: 1. کسانى که نه اجتهاداً و نه تقلیداً به این نتیجه (ولایت فقیه) نرسیده اند و لذا از نظر تئوریکى مخالف مى باشند، در مورد این دسته باید گفت، عقل هر انسان عاقبت اندیش حکم مى کند که با در نظر گرفتن بسیارى از ادله هاى عقلى و نقلى (آیات و روایات) که در جهت اثبات ولایت فقیه وجود دارد، به صورت عمیق و ریشه اى موانع علمى و فکرى و... که در این زمینه برایش وجود دارد، حلّ نماید و از صمیم دل و جان به این حکم الهى معتقد و مؤمن گردد. 2. کسانى که اجتهاداً یا تقلیداً به این نتیجه رسیده اند که فقیه ولایت بر همه دارد، ولى امیال نفسانى و... باعث غلبه هواهاى نفس او بر عقلش شده و زیر بار این واقعیت نمى رود چنین شخصى، حکم به فسق او مى شود و چون وى اصل دین را قبول دارد ولى پایبند به آن نیست، تنها از عدالت مى افتد. 3. اما اگر مخالفت با ولایت فقیه، در جایگاه حکومتى به عنوان تضعیف نظام اسلامى و یا براندازى آن باشد. حکمش حکم اخلال در حکومت و به عنوان مفسد فى الارض مى باشد. و مصداق این حدیث امام صادق(ع) مى شود که فرمودند: ... فانى قد جعلته علیکم حاکماً، فاذا حکم بحکمنا فلم یقبله منه، فانما استخفّ بحکم الله و علینا ردّ و الرادّ علینا الرادّ علینا الرادّ على الله و هو على حدّ الشرک ؛ {Mردّ و انکار حکم حاکم اسلامى ردّ و انکار ماست و ردّ و انکار ما ردّ بر خداست که حدّ شرک برخداست M}، (وسائل الشیعه، ج 18، ص 99 و اصول کافى، ج 1، ص 67). براى آگاهى بیشتر ر.ک: جوادى آملى، ولایت فقیه، ص 491. امام خمینى(ره)، ولایت فقیه، ص 48. على شیرازى، پاسخ به شبهات پیرامون ولایت فقیه، ص 12 و 24. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 34/100105288) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه