قرآن عذاب قوم شعیب را چگونه توصیف می کند؟

قرآن می گوید(هنگامی که فرمان ما (دائر به مجازات این قوم گمراه و ستمکار و لجوج) فرا رسید، نخست شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به برکت رحمت خود از آن سرزمین نجات دادیم). هود/9 (سپس فریاد آسمانی و صیحه عظیم مرگ آفرین، ظالمان و ستمگران را فرو گرفت). هود/94 (صیحه) به معنی هرگونه صدای عظیم است، این صیحه احتمالا به وسیله صاعقه و مانند آن بوده است، گاهی ممکن است امواج صوتی بقدری قوی باشد که سبب مرگ گروهی شود. و به دنبال آن می فرماید (قوم شعیب بر اثر این صیحه در خانه های خود برو افتادند و مردند) و اجسادبی جانشان به عنوان درسهای عبرتی تا مدتی در آنجا بود. هود/94 آنچنان طومار زندگانی آنها در هم پیچیده شد که (گویا هرگز ساکن آن سرزمین نبودند. هفت روز، گرمای سوزانی سرزمین آنها را فرا گرفت، و مطلقاً نسیمی نمی وزید، ناگاه قطعه ابری در آسمان ظاهر شد و نسیمی وزیدن گرفت، آنها از خانه های خود بیرون ریختند و از شدت ناراحتی به سایه ابر پناه بردند. در این هنگام صاعقه ای مرگبار از ابر برخاست، صاعقه ای با صدای گوش خراش، و به دنبال آن آتش بر سر آنها فرو ریخت، و لرزه ای بر زمین افتاد، و همگی هلاک و نابود شدند. تمام آن ثروتهائی که به خاطر آن گناه و ظلم و ستم کردند و تمام آن کاخها و زینتها و زرق و برقها و غوغاها، همه از میان رفت و همه خاموش شدند. سرانجام قرآن می فرماید (دور باد سرزمین مدین از لطف و رحمت پروردگار همانگونه که قوم ثمود دور شدند). هود/95. روشن است که منظور از (مدین) در اینجا اهل مدین است. آنها بودند که از رحمت خدا دور افتادند. eporsesh.com .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه