اینکه میگن آدمی باید تو همه کار به خدا توکل کنه معناش اینه که از هیچ مخلوقی درخواستی نداشته باشه؟یا نه علاوه بر توکل از اسباب هم برای رسیدن به اهدافش استفاده کنه؟الان بنده یه کار واسم پیش اومده که با توکل به خدا کار رو شروع کردم حالا اگه برای پیشبرد کار از چند نفر کمک بخام آیا با توکل در تضاده یا خیر؟چون داریم که آزادی حضرت یوسف بدلیل درخواست غیر از خدا چند سال به تعویق افتاد،

اگر بخواهیم جوابی مختصر تنها برای حل این تعارض ارائه کنیم باید گفت که نگاه به واسطه ها در انجام کارهای مختلف دو گونه می باشد. یا واسطه را از آن جهت که واسطه است و نیروی دیگری کار را به سر انجام می رساند نظر می‌شود و گاه واسطه، عامل انجام کار در نظر گرفته می‌شود. اگر شخصی در انجام کار به خداوند توکل کرد و در واقع عامل اصلی در پیشبرد اهداف را او دید و با این نگاه به کاری پرداخت که تمام ذرات عالم هستی تحت فرمان و عنایت اویند و دائما از او فیض می‌گیرند و پس از توکل، اسباب طبیعی کار را نیز در نظر گرفت و به کار برد چنین شخصی تمام کارش را با توکل بر خداوند انجام داده است. به طور مثال شما در ساخت خانه از بنا کمک می‌گیرید اما تمام کار و پیشبرد کار را از عنایت پروردگار می‌بینید این غایت توکل است.اما هستند افرادی که اگر به شخص ثروتمندی برسند برای او کرنش کرده و وی را عامل کارها و موفقیت خود می بینند و یا تمام شفای خود را در دست پزشکی ماهر و قهار قلمداد می‌کنند. چنین اشخاصی بویی از توکل نبرده اند به عکس برخی از اشخاص نیز توکل را اینگونه فهمیده اند که در خانه بنشینند و جهت روزی خود به خداوند توکل کنند که هر دو گروه در ضلالت و گمراهی به سر برده اند. در حقیقت نظر به اشخاصی و ابرازی که در یک کار دخیلند اگر در طول توکل به خداوند و تنها یک واسطه قلمداد شوند چنین امری هیچ مشکلی ندارد اما اگر به این اشخاص و ابزار به صورت تاثیر گذار مستقل و نهایی نگاه شود، چنین تفکری باطل است و با توکل منافات دارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه