اگر خدا بی نیاز است پس آفرینش انسان و دیگر مخلوقات و دعا و نیاز همه مخلوقات برای چیست، مگر خداوند نیاز به دعای ما دارد؟!

آفرینش نظام هستی ناشی از عشق خداوند به ذات خود و آثار و تجلیات خود است و او غایهَ الغایات است و دعا و عرض نیاز به درگاه او مخلوقات را تکمیل می کند و به سوی بی نهایت و کمال مطلق می کشاند و بود و نبود بندگان و دعا و نیاز آن­ها، گردی به دامان کبریائیش نمی­نشاند؛ آری جاده کمال و پیشرفت و رشد موجودات، در دعا و حالت التجاء و توجه به خداوند و مبدأ هستی است، به عبارت دیگر او به دعای مخلوقات نیازی ندارد، این مخلوقات هستند که به او محتاج و نیازمند هستند و او هم مشتاق است که موجودی را که آفریده به کمال برساند که این کمال در انسان اختیاری است، پس او را راهنمایی کرده تا با اختیار خود به سوی خدا برود، این اشتیاق نشان کمال خداست، همان­طور که احتیاج مخلوقات نشان نقص آنهاست. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه