نام کتاب : مفتاح الفلاح نام نویسنده : شیخ بهایى رحمة الله علیه به ضمیمه ى رساله نور على نور در ذکر و ذاکر و مذکور اثر آیت الله حسن حسن زاده آملى یادداشت ناشر

نام کتاب : مفتاح الفلاح نام نویسنده : شیخ بهایى رحمة الله علیه به ضمیمه ى رساله نور على نور در ذکر و ذاکر و مذکور اثر آیت الله حسن حسن زاده آملى یادداشت ناشر ((مفتاح الفلاح )) یکى از ارزنده ترین کتب ادعیه در فرهنگ شعیى است . اهمیت این اثر یکى به لحاظ جلالت قدر و مقام رفیع علمى و معنوى گرد آورنده این اثر است که با شناخت دقیق و فهم عمیق خود از معارف معصومین (علیه السلام ) مجموعه اى از احادیث متقن وارده در این باب را گرد آورى نموده است . اهمیت و ویژگى دیگر این مجموعه در اینست که یک برنامه روحى و روانى براى تمام اوقات شبانه روز مى باشد. بدین معنا که انسان در هر ساعتى از ساعات که حال دعا و استغاثه داشته باشد مى تواند با مضامینى عالى با معبود و معشوق یگانه خود راز و نیاز نموده و روح خود را در معرض اشراقات و انوار قدسیه الهى قرار دهد. چنانکه بعضى ارباب معرفت عمل بدان را به عنوان دستور العمل سلوکى برخى شاگردان خود قرار مى دادند؛ کما اینکه داستان جالبى مشتمل بر این مضمون را مرحوم محدث قمى (ره ) در ((سفینه البحار)) نقل مى کند که ذکر آن خالى از فائده نیست . ((از قاضى معز الدین محمد بن تقى الدین اصفهانى که در زمان شاه عباس قاضى اصفهان بوده است و از فقهاء و متکلمین بوده و در علوم ریاضى مهارت تام داشته است و از مشایخ مجلسى اول بوده است ... نقل است که گوید: شبى یکى از امامان (علیه السلام ) را در خواب دیدم ، به من فرمود: کتاب ((مفتاح الفلاح )) را رونویس کن و بر دستورات آن مداومت نما. چون بیدار شدم از همه علماى عصر از این کتاب سراغ گرفتم ، همه به اتفاق گفتند تا به حال نامى از این کتاب نشنیده ام . و شیخ بهائى (ره ) در آن وقت همراه لشکر سلطان به یکى از نواحى ایران رفته بود. چون به شهر آمد از او درباره آن کتاب پرسیدم . ایشان فرمود: من در این سفر کتاب دعائى نوشته ام به نام ((مفتاح الفلاح )) و تا به حال نام آنرا براى احدى از اصحاب باز گو نکرده ام . من خواب خود را براى شیخ باز گفتم ، شیخ گریست و نسخه خود را به من داد. و این نسخه نخستین است که از روى خط شیخ شده است (1))). بارى با توجه به جهات فوق ، این موسسه از دیرباز مترصد فرصتى براى انتشار این اثر به فارسى بود. از ((مفتاح الفلاح )) چند ترجمه فارسى توسط علماى پیشین به عمل آمده که نسخ آنها در کتابخانه ها به فراوانى موجود است که از جمله آنها مى توان ترجمه مرحوم آقا جمال گلپایگانى را نام برد. ولى هیچ یک از این ترجمه ها با توجه به زبان فارسى کنونى ترجمه اى گویا و روان محسوب نمى شوند. جز اینکه ترجمه على بن طیفور بسطامى که از دانشمندان قرن یازدهم است در میان آنها از موقعیت ویژه اى برخوردار است . نثر شیوا و گویا و نیز توضیحات مفید و بجاى مترجم بر متن کتاب ، رویهمرفته یک ((مفتاح الفلاح )) فارسى را در اختیار ما گذاشته است . نسخه کامل این ترجمه بسیار کمیاب است تا اینکه روزى خدمت آیه الله حسن زاده آملى صحبت از ترجمه ((مفتاح الفلاح )) به میان آمد و ایشان با شیمه کریمانه خود دو نسخه از این ترجمه به انضمام یک نسخه از اصل ((مفتاح الفلاح )) را در اختیار ما گذاشتند. یکى از این نسخه ها به خط نسخ پخته و زیبا و دیگرى به خط نستعلیق خوش نوشته شده بود که یکى کامل و دیگرى چند صفحه از اول آن افتاده بود. همین دو نسخه ماخذ کار قرار گرفت ، یکى را اصل قرار داده و در تصحیح ، با نسخه دیگر و اصل ((مفتاح الفلاح )) مقابله شد. زحمت تصحیح و مقابله را نیز فاضل محترم آقاى حسین استاد ولى به عهده گرفتند که به خوبى و با دقت آنرا به انجام رسانیدند. علاوه بر این مناسب دیدیم که در مورد متن ادعیه یک ترجمه تحت الفظى نیز به ترجمه على بن طیفور افزوده شود تا خواننده براى دریافت معناى ادعیه دچار زحمت نباشد که این اضافه نیز توسط آقاى استاد ولى صورت گرفت . و از دیگر سو ابراز لطف حضرت آیه الله حسن زاده را مغتنم شمرده و از ایشان در خواست نمودیم که بر سبیل مقدمه بر این ترجمه نکاتى پیرامون ((دعا در معارف اسلامى )) به خامه تحریر آورند، که حاصل این درخواست ((رساله نور على نور در ذکر و ذاکر و مذکور)) است که خود بحثى است بدیع درباره دعا، که بدینوسیله کمال امتنان خود را به محضر ایشان تقدیم مى داریم انتشارات حکمت .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه