در صورتی که بگوییم خدا لازم نیست قادر باشد، چه تناقض های عقلی و منطقی به وجود می آید؟

قدرت عبارت است از مبدأیت فاعل مختار برای کاری که ممکن است از او سر بزند و هر قدر فاعل از نظر مرتبه وجودی، کامل تر باشد دارای قدرت بیشتری خواهد بود و طبعا موجودی که دارای کمال بی نهایت باشد قدرتش نامحدود خواهد بود. پس اگر خدای تعالی را دارای قدرت ناقص بدانیم دچار تناقص خواهیم شد چون نمی شود که هم خدا دارای کمال بی نهایت باشد ولی از آن طرف قدرت او کامل و منطقی نباشد. «خداوند بر همه چیز تواناست.» [1] خداوند بر جمیع ممکنات قادر علی الاطلاق است و وصف امکان است که موجب قدرت حضرت حق تعالی بر آنهاست و این وصف امکان، مشترک بین تمام مخلوقات است و نسبت ذات حق تعالی با تمامی آنها یکسان است و با توجه به این نسبت اگر بر بعضی از ممکنات قادر بود بر دیگران نیز قادر است، ولی اگر بگوئیم فقط بر بعضی قدرت داشته باشد موجب تناقض خواهد شد. در این جا چند نکته خاطر نشان می شود: 1- کاری که متعلق قدرت قرار می گیرد باید امکان تحقق داشته باشد پس چیزی که ذاتا محال باشد مورد تعلق قدرت واقع نمی شود پس نمی توان گفت: آیا خدا قادر بر آفرینش خدای دیگری هست یا خیر؟ چون خدا که آفریدنی نیست. 2- لازمه قدرت داشتن بر هر کاری این نیست که همه آنها را انجام دهد و خدای حکیم جز کار شایسته و حکیمانه انجام نمی دهد هر چند بر انجام کارهای زشت و ناپسند نیز قادر است. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه