بدون هیچ غرض ورزی می خواهم به من بگویید که پیامبر و سایر معصومین(ع) اهل سنت بودند یا تشیع؟

در ابتدا به این نکات توجه شود:1- شیعه از ماده شیع است به معنای منتشر شدن، تقویت نمودن در نتیجه شیعه به کسی که به وسیله آن انسان تقویت می شود گفته می شود. از این رو به انسان شجاع گفته می شود «مشیع» (محمدراغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، دفتر نشر الکتاب، دوم، 1404، ص 270) و هم چنین شیعه به معنای پیرو آمده است. 2- در اصطلاح شیعه اولین بار به پیروان امیرمؤمنان علی (ع) گفته شد، لذا سلمان و ابوذر، مقداد و عمار به این اسم مشهور بودند و در این زمان شیعه به کسی گفته می شود که جانشینی پیغمبر اکرم را حق اختصاصی خانواده رسالت می دانند و در معارف اسلام پیرو مکتب اهل بیت می باشد. (طباطبائی، شیعه در اسلام، قم، دارالتبلیغ اسلامی، 1348، ص 4-5، پاورقی) هر چند به زیدیه و اسماعلیه شیعه گفته می شود ولی شیعه مطلق همان شیعه دوازده امامی و اثنا عشری است. (همان) 3- خصوصیات زندگی و روحی یک فرد را باید از افراد درجه او و نزدیکان او باید پرسید نه کسانی که پیامبر را اصلا ندیده اند، نزدیک ترین فرد به پیامبر اکرم فاطمه زهرا (س) و علی (ع) و حسنین (ع) بودند، نه ابوحنیفه و مالک و شافعی و احمد حنبل که سال ها بعد از او به دنیا آمدند. با توجه به نکات پیشین گفته اگر مراد شیعه اصطلاحی باشد بر پیامبر اکرم و علی (ع) نه شیعه اطلاق می شود و نه سنی چون دین تقسیم بندی مربوط به پیروان علی (ع) و خلیفه اول و دوم است. و اگر مقصود این باشد که پیامبر اکرم و علی (ع) چگونه رفتار می کردند، آیا عقیده شیعه را داشتند یا اهل سنت را؟ آیا طبق فقه شیعه رفتار می کردند یا اهل سنت؟ در جواب باید گفت فقه شیعه همان است که از طریق اهل بیت از خود پیامبر و علی (ع) گرفته شده است، به این معنی نه تنها پیامبر و علی (ع) شیعه بود که خود بنیانگذار و مؤسس تشییع و مکتب اعتقادی اخلاقی و فقهی او بودند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه