تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
قرآن کریم در آیهای میفرماید که مؤمنان، زمین را به ارث میبرند:«وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ»؛[1] بهشتیان میگویند: ستایش مخصوص خداوندى است که به وعدهاش در باره ما وفا کرد و زمین را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم، چه خوب است پاداش عملکنندگان.[2]بیشتر مفسران با توجه به سیاق آیه، معتقدند مقصود از «الْأَرْضَ» در آیه، زمین بهشت است و نه کره زمین.[3]روایتی از امام باقر(ع) نیز همین تفسیر را تأیید میکند.[4]مراد از به ارث رسیدن بهشت برای مؤمنان، این است که بهشت این قابلیت را داشت که همگان در آن سهمی داشته باشند، ولى دیگران(در اثر گناه و شرک) سهم بهشت خود را از دست دادند؛ و لذا سهم آنان به مؤمنان منتقل گردید و آنان صاحب تمام بهشت شدند.[5]البته، قول ضعیفی هم میگوید؛ مقصود از «ارض» در آیه مورد بحث، زمین دنیا است.[6] یعنی همان جایى که افراد براى سکونت و زندگی انتخاب کردهاند[7] که مؤمنان از این بابت که جایی در این دنیا نصیبشان شده نیز شکرگزار پروردگارند. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.