بنده در برخورد با ديگران دچار مشكلاتي هستم اولاَ: در اولين برخورد با ديگران چه برخوردي كنم و چگونه نسبت به آنها حساب باز كنم؟‌ثانيأ: با افرادي كه تازه آشنا شدم در صورتي كه منكري انجام دهند چه وظيفه اي دارم؟

الثاً اگر با يك هم خانه اي مشكل سليقه اي يا شرعي پيدا كردم چگونه برخورد نمايم؟ رابعاً: چه كار كنم تا براي كارهايي كه انجام مي دهم با بي محبتي مواجه نشوم، و در آخر در مورد دوستي كه خيلي پر توقع و كم كار و از خود راضي است چه بكنيم؟برخورد با ديگران فرآيندي است كه فرد متناسب با ظرفيت روحي و شخصيت خويش آن را سامان مي دهد. عموماً روابط اجتماعي افراد دچار مشكلاتي مي شود. يكي از اين مشكلات در پيدا كردن دوست شايسته مي باشد. مشكل ديگر نحوه برخورد مناسب با دوستان مي باشد تا اينكه هم آنها را حفظ كنيم و هم منافع ما ضربه نخورد و به عبارتي چگونه با خطاهاي آنها برخورد كنيم تا بهترين نتيجه براي ما حاصل شود. عمدتاً سؤالات شما به اين مشكلات مذكور بر مي گردد. يا دوستان شايسته نداريد و يا در برخورد با دوستان خود نكاتي را كه خواهد آمد را رعايت نمي كنيد. اميد است كه با مطالعه اين مطالب به جواب سؤال تان برسيد.1. صفات دوستان خوب و بداحمق، بخيل، ‌بد كار و دروغگو چهار گروه اجتماعي هستند كه نبايد با آنها دوستي ورزيد. دوستي يعني اين كه انسان در زندگي با هم نشينان خود همراهي كند تا در زمينه اي كه با هم اشتراك دارند از يكديگر بهره ببرند. و از دوستي اين چهار گروه هيچ گونه خيري، نه در دنيا و نه در آخرت،‌ اميد نمي رود. دوست بر تو تأثير مي گذارد همچنان كه تو نيز بر او تأثير مي گذاري.اين نكته مسلم است كه به سبب تأثير تدريجي و عميق دوستان بر يكديگر كه به مرور زمان نيز شدت مي يابد صفات آنان نيز به هم منتقل مي شود.[1] كساني كه اهل دانش ، حكمت و فرزانگي،‌عقل و خرد، زهد و پارسايي، نيكي و فضيلت، يكرنگي و صميميت، بوده و خوي بزرگوانه دارند، لايق دوستي و همنشيني هستند. بنابر اين، دوست واقعي آن است كه دوستي اش مايه زينت آدمي باشد و هر گاه به او خدمتي كني نگهداريت كند و در معرض خواري و ذلت قرارت ندهد، در سختي و رفاه ياريت رساند، سخنت را تصديق كند و گفتارت را دروغ نشمارد، هر گاه به او نيكي كردي پاسخش را به نيكي دهد، اگر عيبي از تو آشكار شد آن را بپوشاند، اگر نيكي و خوبي ديد بازگويش كند. دوست واقعي لغزشهاي دوست را بوق و كرنا نمي دهد بلكه خدا گونه عيب پوشي مي كند.[2]2ـ چگونگي حفظ دوستان خوباحترام گذاشتنبراي همكاري با هر انساني پيش از هر چيز بايد به او احترام بگذاريم.براي بدست آوردن و حفظ دوستان و جلب نظر و محبت مردم به خود بايد هنر احترام نهادن به آنان را، خواه در امر بزرگ و پر اهميت يا در مسايل بسيار كوچك و جزئي زندگي، بياموزيم. براي اين كار اولاً بايد ديگران را كوچك نشماريم، و ثانياً خود را بزرگ نشماريم.قدرداني و تحسينهر كسي را كه ملاقات مي كنيد دست كم در يكي از جنبه ها، خود را از شما برتر مي داند. و تنها راه نفوذ در قلب او آن است كه مستقيماً به او بفهمانيد كه به اهميت وي معترفيد و اين اعتراف بدور از هر گونه چاپلوسي و رياست . پس تحسين كنيد تا به طرف نزديك شويدو در دل او نفوذ كنيد.گوش فرا دادناگر مي خواهيد مردم را از خود برانيد و آنها را وادار كنيد كه پشت سرتان به شما بخندند و تحقيرتان كنند طبق اين دستور عمل كنيد: «به هيچ كس فرصت صحبت كردن ندهيد. دايم از خودتان حرف بزنيد. اگر فكري به ذهنتان رسيد و طرف مقابل هم مشغول صحبت بود منتظر نمانيد كه حرفش تمام شود. او از شما زرنگتر و زيركتر كه نيست پس چرا وقتتان رابه شنيدن چرنديات او تلف كنيد؟! مستقيماً در كلامش بدويد و در وسط صحبت كردن حرفش را قطع كنيد!»البته بايد توجه كرد كه گوش دادن يك هنر است و هر كس اين هنر را داشته باشد دوستان زيادي خواهد داشت.پرهيز از مجادلهمجادله يعني آنكه هر يك از طرفين سعي كند به نحوي و از هر طريقي بر حق بودن خود و بر باطل بودن طرف مقابلش را به اثبات رساند و آنچه در اين ميان مورد نظر نيست رسيدن به حقيقت است .مجادله از نظر اسلام حرام است هر چند مجادله گر به حق باشد. در حقيقت بهترين وسيله براي جلب انسان مجادله گر به سوي خود ترك مجادله است. البته اين به معني كوتاه آمدن در مقابله كسي كه عادت به حق خوري دارد نيست.پرهيز از سرزنش و ملامتشايد مهمترين خلأ اخلاقي انسان عادت به سرزنش كردن ديگران باشد. هر انساني به راحتي مي تواند ديگران را سرزنش كند اما بايد بدانيم كه سرزنش و عتاب موجب رانده شدن افراد مي شود. زيرا مردم طبيعتاً از افراد سرزنش كننده و ملامتگر نفرت دارند! پس بهتر است، اگر شخصي را مامور انجام عملي كرديد و او به نحو مطلوب وظيفه اش را انجام نداد سرزنش و توبيخش نكنيد بلكه هديه اي به او تقديم كنيد و بگوييد: دفعه ديگر كارت را بهتر انجام بده. در چنين صورتي وجدانش او را سرزنش خواهد كرد و در آينده كارش را بهتر انجام خواهد داد.چگونه با خطاها برخورد كنيم؟قبل از پاسخ به اين سؤال، بايد بدانيم كه هم بزرگ كردن اشتباهات روشي نادرست است و هم چشم پوشي از آنها. نه «انتظار نداشتن خطا» رواست و نه بزرگ كردن آن. كما اين كه «خو گرفتن» بر خطاهاي خود و ديگران نيز روا نيست با اين مقدمه نوبت اين سؤال است كه، اگر ديگران نسبت به ما مرتكب خطا شدند با خطاهاي آنها چگونه برخورد كنيم؟ جواب: نخستين گام اين است كه لغزشهاي مردم را پي جويي نكنيم و معايب و خطاهايشان را به رخ آنها نكشيم. دومين گام در برخورد با خطاهاي دوستان اين است كه اگر خطايي از آنان ديديم آن را حمل بر خوبي كنيم نه بدي و اگر محملي براي آن نيافتيم عيبش را بپوشانيم. سومين گام در برخورد با خطاهاي ديگران اين است كه اگر دوستان مرتكب خطا شدند غرور آنها را جريحه دار نكنيم.[3] البته اگر خطا و منكر او علني شده و اصرار بر آن دارد بايد محترمانه و بدون پرخاش نسبت به عملكرد او تذكر دهيم. (مراتب امر به معروف و نهي از منكر را ببينيد).تذكر:يكي از نكات بسيار مهمي كه ما بايد در روابط بين فردي رعايت كرده و حتي بايد آن را آموزش ببينيم قاطعيت است. قاطعيت يعني برقراري روابط صادقانه، صريح توام با احترام متقابل. اين تكنيك با گفتگوي صميمانه و اثر بخش شكل مي گيرد. قاطعيت روابط را براي دو طرف رضايت بخش و تبديل به حالت برد ،‌برد (رضايت دو طرف) مي كند و گاهي گفتگو و شفاف كردن حدود رابطه ها به شكل صريح و در عين حال صادقانه و محترمانه مانع بسياري از دلخوري ها در روابط مي شود. به عنوان مثال اگر مي خواهيد مديري انتخاب كنيد قبل از احترام بر كار وظايف، قراردادها، مدت كار كردن و ساعات كاري را مشحص كنيد. در اين صورت هم احترام همديگر را بيشتر خواهيد داشت و هم مورد تهمت همديگر واقع نشده و هم از لحاظ روحي و رواني آسايش بيشتري را تجربه خواهيد كرد و دوستي شما پايدار مي ماند. ممكن است همين احساسي كه شما داريد واقعاً دوست شما هم همين احساس را داشته باشد و واقعاً گمان كند حق او خورده شده واين بخاطر نبود قاطعيت ياد شده است.براي مطالعه بيشتر در اين زمينه به كتاب مهندسي رفتار ارتباطي، نوشته نيما قرباني نشر سينه سرخ تهران رجوع فرماييد.2ـ نكاتي درباره«ارتباط برتر»در اينجا به مسائلي اشاره مي كنيم كه مي تواند در پيوند با مردم و جذب هر چه بيشتر آنها و تعميق ارتباط با دوستان معجزه مي كنند: 1ـ هر رفتاري را كه از ديگران نسبت به خود انتظار داريد همان را با ايشان در پيش بگيريد. 2ـ در برخورد با دوستان سعي كنيم كه به نكات مثبت دوستان توجه داشته باشيم. 3ـ سعي كنيم به ديدگاه دوستان خود با توجه و فهم سخنانشان بيشتر ارج نهيم .4ـ براي اصلاح دوستان نبايد به آنها دستور دهيم، بلكه خواسته خود را به صورت خواهش مطرح كنيم . 5ـ سعي كنيم آبروي دوستان خود را پيش ديگران نريزيم .6ـ براي اصلاح دوستان خوبي هاي آنها را مطرح كنيم و آنها را بر كارهاي خوب تشويق كنيم. 7ـ براي اصلاح دوستان به آنها اطمينان دهيد كه مي توانند خود را اصلاح كنند. 8ـ براي اصلاح دوستاني كه مسؤليت پذيري كمتري دارند، به آنها مسؤليت دهيد مسئوليت سپردن گونه ديگري از اعتماد بخشيدن است و آن كه به او مسئوليت مي سپاريدو اعتماد مي بخشيد سعي خواهد كرد خود را به حد تصوري كه از او انتظار داريد برساند و مايوستان نكند.[4]نتيجه: با توجه به مطالب گفته شده شما بهتر است دوستان خود را گزينش كنيد و با افرادي كه با معيارهاي گفته شده براي دوست خوب سازگار هستند رابطه صميمي برقرار كنيد. ثانياً در برخورد با دوستان نيز اگر نكات گفته شده را به خوبي رعايت كنيد، خواهيد ديد كه مشكلات شما برطرف خواهد شد. .

سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/28

لینک کوتاه