چرا با وجود دلايل روشن باز هم عده اي قيامت را قبول نمي كنند؟

اگر معاد و قيامتى(بهشت ودوزخ) در كار نباشد و نيكان به پاداش كارهاى خوب خود و بدكاران به سزاى رفتار ناپسند خود نرسند، آفرينش انسان عبث و بيهوده مى‏شود و اين با حكمت خداوند متعال نمى‏سازد. زيرا اولاً خداوند وجود دارد و تمام موجودات به او نيازمندند، ثانيا انسان آزاد آفريده شده است و با حسن اختيار يا سوء اختيار خود راه راست و درست يا نادرست را انتخاب مى‏كند. ثالثا همگى در اين دنيا به پاداش و سزاى عمل خويش نمى‏رسند. پس بايد جايى باشد كه مردمان پاداش يا سزاى رفتار خود را ببينند و گرنه خلقت بيهوده مى‏شود.واقعيت اين است كه در وراى دلايل متعدد عقلى و نقلى براى قيامت بايد اذعان كرد كه اصل معاد هم فطرتى آدميان است. زيرا انسان تمام وجودش از خداست انا لله و در نهايت هم به او باز مى‏گردد و انا اليه راجعون اين مطلب را آيات و روايات ما تأكيد مى‏كنند و عقل نيز تأييد مى‏نمايد، (ر.ج زندگى جاويد يا حيات اخروى و معاد هر دو از استاد مطهرى).برخى از افراد با وجود دلايل متعدد باز از پذيرش اين حقايق بديهى طفره مي روند. دليل اين امر را بايد در اين نكته دانست كه آنكه به خدا و قيامت و روز جزا ايمان دارد به صورت طبيعى به خود اجازه نمى‏دهد تا از دستورات دينى سرپيچى كند و خود را موظف به انجام بسيارى از كارها و دورى از بسيارى كارهاى ديگر مى‏داند. بنابراين برخى براى فرار از مسئوليت‏پذيرى، روى به انكار خدا و معاد مى‏آورند و هر چه دليل و برهان نيز براى آنها اقامه شود نمى‏پذيرند. واقعيت اين است كه آنها مشكل علمى ندارند زيرا مشكل علمى با دليل و برهان حل مى‏شود بلكه مشكل آنها عملى است يعنى مى‏خواهند جلويشان باز باشد و هر كارى كه خواستند انجام دهند. قرآن به اين مسئله در سوره مباركه روم اشاره دارد. پس از آنكه در آيه 28 با مثالى ساده توحيد را تبيين فرمود، درآيه 29 مى‏فرمايد: بل اتبع الذين ظلموا اهواءهم بغير علم؛ ولى ظالمان بدون علم و آگاهى، از هوا و هوس‏هاى خود پيروى مى‏كنند».يعنى مشكل منكران خدا يا معاد هوامدارى و شهوت‏پرستى است و آنها مشكل علمى ندارد.قرآن در سوره قيامت پس از آنكه شبهه منكران قيامت درباره حيات پس از مرگ را بازگو كرد و پاسخ فرمود، مى‏فرمايد بل يريد الانسان ليفجر امامه؛ بلكه انسان مى‏خواهد جلويش بازباشد تا تمام عمر گناه كند»، (القيامه: 3 ـ 4). يعنى اينها نسبت به قيامت شبهه علمى ندارند، بلكه لجاجت عملى و شهوت عملى دارند. آنها مى‏خواهند ميدان عملشان باز باشد و كسى و چيزى جلودار آن‏ها نباشد و معاد كه عبارت از روز جزا و سؤال و پاسخ است، جلوى آنها را مى‏گيرد و به آنها اجازه هر كارى را نمى‏دهد، (الميزان، ج 20،www.morsalat.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه