تعدادی از بیماران به دلیل ضایعات مغزی غیر قابل بازگشت، به تحریکات داخلی و خارجی پاسخ نمی دهند، و بدون دستگاه فاقد تنفّس می باشند در این گونه موارد احتمال بازگشت فعالیت های مورد اشاره، مطلقاً وجود ندارد. این وضعیت در اصطلاح پزشکی «مرگ مغزی» نامیده می شود. با این توضیحات آیا در صورت احراز شرایط فوق می توان از اعضای مبتلایان به «مرگ مغزی» برای نجات جان بیماران دیگر استفاده کرد؟

به نظر ما این افراد تا زمانی که بدنشان سرد نشده مُرده نیستند و لذا جایز نیست. منبع: استفتائات پزشکی، آیت الله العظمی علوی گرگانی (مدظله العالی)، قم: نشر فقیه اهل بیت (علیهم السلام)، 1395. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه