در بین مهاجرین افغانستان مرسوم است که هرگاه یکی از بستگانشان فوت می کند، عدّه زیادی از اقوام و دوستان بعد از کفن و دفن میّت، همه در منزل یا مسجدی که از طرف صاحبان مصیبت مهیّا شده، گرد آمده غذای ظهر یا شب را صرف می کنند، و بعد از آن منزل صاحب عزا تا چهل روز محلّ رفت آمد مردم قرار می گیرد. خانواده مصیبت دیده، از دست رفتن عزیزش را فراموش کرده به مهمانداری مشغول می شود، اگر خودش پول نداشته باشد، باید از مردم قرض کند تا آبرویش حفظ شود. در مدّت یاد شده بیش از یک میلیون و دویست هزار تومان خرج می شود. همچنین اگر شخصی در افغانستان فوت کند تمام مصارف کفن و دفن و مستحبات در آن جا انجام می شود و بستگانش در جمهوری اسلامی ایران بلافاصله مراسم ختم برگزار نموده، و مصارف سرسام آوری هزینه می کنند، و به مدّت یک هفته یا بیشتر رفت و آمد برقرار می باشد. لطفاً بفرمایید حکم این گونه مراسم و هزینه ها چیست؟

آنچه از مصارف بی رویّه که در بالا نوشته اید. و تحمیل بر صاحب عزا می شود شرعاً حرام است. برادران و خواهران افغانی باید هر چه زودتر این رسم غیر مشروع را ترک کنند، تا خدا از آنان راضی گردد; ولی خیرات و مبرّات برای اموات در حدّ محدود و معقول، و به دور از هر گونه اسراف و تحمیل، مانعی ندارد. .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1401/04/02

لینک کوتاه