۱-گفتین که امام راحل دستور بررسی پرونده ی این منافقین رو دادند . مگر نه اینکه همه ی اینها در یک شب و سریعا اعدام شدند؟ ۲-آیا دفن اینها به صورت دسته جمعی بوده و بدون اطلاع خانواده؟۳-تعداد معدومین چند نفر بوده؟۴-آیا اینها دوباره بازجویی شدند یا سریعا اعدام؟

اعدام این افراد پس از بررسی کامل پرونده این افراد و طی مراحل و تشریفات قانونی و بازجویی مجدد صورت گرفت نه بدون ضابطه و رعایت قوانین و قواعد حقوقی گرچه گروهک تروریستی منافقین همواره تلاش نموده است که از این موضوع در راستای مظلومیت نمایی و علیه نظام استفاده کند . اما پرونده این گروهک و اقدامات غیر انسانی و وحشیانه آنها نسبت به نظام و مردم انقلابی ما طومار بلند سیاه و تاریکی را شکل داده است که چنین اقداماتی راه به جایی نخواهد برد . در مورد نحوه رسیدگی به این موضوع و روند اجرای آن حجت الاسلام و المسلمین محمدابراهیم نکونام مشاور ارشد دادستان کل کشور چنین روایت می کند که « این افراد در قالب شکل رسمی دادگاه محاکمه شدند،پرونده آن‌ها را بررسی و مطالعه کرده بودند و با آگاهی از وضعیت سابقشان از آن‌ها سئوال‌های بسیاری می‌پرسیدند. سئوالاتی از قبیل اینکه برای چه زندان هستی؟ چند وقت است زندان هستی؟ محکومیتتان چقدر است؟ در کجا دستگیر شدی؟ اتهامات قبلی تان چه بوده است؟ موضع شما نسبت به منافقین چیست؟ تا صحبت در مورد وضعیت فعلی تفکر در مورد سازمان و اعلام مواضع در رابطه با وقایع روز و اینکه آیا از اعمالی که انجام داده‌اند پشیمان هستند یا نه؟ شاید از هر 20 محکوم یکی یا دو نفر بر مواضع خود مانده بود و پافشاری می‌کردند. بعضی می‌گفتند که ما به توبه‌ای که کرده‌ایم پایبند هستیم. بعضی از آن‌ها نشانی می‌دادند که اگر فلان بند را در فلان روز بازرسی کردید کار ما بود که اطلاع دادیم در این بند فعل و انفعلاتی است. اصلا عده زیادی از محکومین به زندان، توسط همین کمیسیون به خاطر احراز توبه آزاد شدند.اما در این میان عده‌ای روی مواضع قبلی پافشاری می‌کردند و آن هم آدم‌هایی که عمدتا روحیات جنایتکاری و تروریستی در آن‌ها تبلور و نمود داشت. جلسات محاکمه جلسات طولانی و بعضا چند نوبته بود؛ یعنی اینکه مطرح شود که فقط یک سئوال می‌کردند درست نیست. در واقع قضاتی که منصوب و معلوم شدند، از قضات متعهد و به نام کشور و از دادستان‌ها و روسای حقوقدان دادگاه‌ها بودند. گاهی اوقات با یک نفر، پنج تا 10 ساعت صحبت می‌کردند تا به نتیجه برسند و اصل را بر قبول توبه و محکومیت اولیه می‌گذاشتند؛ یعنی کسی که حکم برایش صادر شده همان باشد؛ در واقع این هیئت، هیئت تصمیم گیر نسبت به استثنائات بود. کسانی که در برابر پرونده قبلی که داشتند دوباره اعلام وفاداری به یکسری اقدامات منافقین می‌کردند. آن هم نه همه آن‌ها، بلکه عده‌ای که از قبل دچار جنایت و خونریزی شده بودند ولی شاکی خصوصی آن‌ها پیدا نشده بود و از طرفی در متلاشی شدن منافقین در کشور هم همکاری ‌کرده بودند.( www.mizanonline.ir/fa/news/222985) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه