تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه
به نکات ذیل توجه فرمایید. الف: در نظام اقتصادی اسلام مؤونه و درآمد خانواده به عهده مرد است و زن هیچگونه مسئولیت مالی به عهده ندارد. ب: دیه زن و دیه مرد به خود آنها برنمی گردد. ممکن است دیه زن به مردها و دیه مرد به زنها برسد، یعنی کمیت دیه به نفع مرد یا زنی که مقتول شده است ارتباط ندارد. ج: دیه خونبهای انسان نیست اگر بزرگترین دانشمند روی زمین و یا یک کودک مریض یکساله به غیر عمد کشته شود، دیه آن برابر خواهد بود. د: با توجه به نکات فوق می گوییم: اگر یک مرد از دنیا رفت باید تا حدودی به لحاظ مادی و اقتصادی جبران شود و اگر یک زن هم از دست رفت باید تا حدودی جبران مسائل معیشتی ناشی از فقدان او بشود، اگر چه از جنبه معنوی هیچ چیز قابل جبران نخواهد بود و اصالتاً انسان قیمت ندارد. حال اگر مردی از دنیا رفت، درآمد خانه به شدت ضربه پذیرفته است و باید به شکل درست جبران شود و اگر یک زن از دنیا رفت بنابر نظام و فرهنگ اقتصادی اسلامی که زن مسئولیت مالی ندارد ضربه کمتری به معیشت خانواده وارد آمده است و جبران آن با پرداخت دیه کمتر، ممکن است. نتیجه آنکه اولا:ً این نصف دیه بودن دلالت بر کم بها بودن زن ندارد، چون دیه ملاک بها و قیمت آدمی نیست. ثانیاً: این نوع دیه به زن و مرد متوفی نمی رسد که در حق آنان تبعیض صورت گرفته باشد بلکه به بازماندگان مربوط است که این بازماندگان ممکن است مرد باشند و ممکن است زن. اما در مورد مساله شهادت زن: الف: شهادت زن به تنهایی در بعضی از امور که زن خبره است و با خبر است جاری است و مقبول . ب: اینکه شهادت زن در بعضی از امور به تنهایی پذیرفته نیست و باید دو تا باشد، به این دلیل است که زن در زندگی روزمره به امور جزئی مشغول است و اشتغال به جزئیات زندگی او را دچار نسیان و فراموشی می کند. قرآن کریم که فرموده است شهادت دو زن را مطرح کرده، فلسفه آن را چنین بیان کرده است: «أن تضل إحداهما فتذکر احداهما الا خری» [1] اگر یکی از آن دو فراموش کرد دیگری به او یادآوری کرده و تذکر دهد. البته ممکن است فراموشی و نسیان مورد بحث در آیه شریفه علل دیگری داشته باشد که بشر هنوز نتوانسته است آن علل را کشف کند. .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.