با سلام. متن زیر در شبکه های اجتماعی در حال پخش است لطفا صحت تمامی قسمت های آنرا با ذکر دلیل و منبع رد یا تأیید فرمایید. اجرکم عند الله.متن پیام：تأملی در ادعیه مشهور ماه رمضان نویسنده همانند برخی علمای اصولی به «قاعده تسامح در ادله سنن» (آسان‌گیری در سند أمور مستحب) مبحوث در علم أصول فقه باور ندارد. این قاعده بر فرض اعتبار تنها ثواب أمور مستحب را تضمین می کرد نه صحت آنها را! دعاهای « اللهم ادخل علی اهل القبور السرور»، «یا علیّ یا عظیم یا غفور یا رحیم انت الرب العظیم»، «اللهم ارزقنا توفیق الطاعه وبُعد المعصیه» و دعای سحر «اللهم إنی أسألک من بهائک بأبهاه …» به لحاظ دلالت اعوجاجی ندارند، هرچند سند معتبری ندارند. دعای افتتاح فاقد سند معتبر است و انتساب آن به امام زمان قابل اثبات نیست. اما به لحاظ دلالت – به استثنای اواخر آن – برگرفته از معارف مسلم قرآنی است. دعای جوشن کبیر را نخستین بار کفعمی (م ۹۰۵) در کتب خود البته بدون سند نقل کرده است. جلالت قدر جناب کفعمی ما را از تحقیق سندی دعا بی نیاز نمی کند، اما علوّ مضمون آن ما را مجاز به قرائتش می کند. دعای قرآن به سر شبهای قدر مسندا تنها از جانب شیخ طوسی (قرن ۵) در کتاب امالیش نقل شده است. روات طبقه اول و دوم آن «غلات کذاب» هستند و روایت «جدّا ضعیف» است و به هیچیک از روایات محمد بن سلیمان دیلمی به تصریح نجاشی اعتنایی نیست. اصحاب طراز اول هر یک از ائمه بعد از امام ششم از امام بعدی خبر نداشتند و به همین دلیل فِرَق فراوانی از قبیل واقفیه و فطحیه و غیر ایشان در میان اصحاب ائمه پدیدار شد. یقینا در زمان امام صادق (ع) اسم شش امام بعدی غیر از امام کاظم (ع) بر زبان ایشان رانده نشده است و اصحاب ایشان از نام ائمه‌ی بعدی اطلاع نداشته اند. دعای قرآن به سر شبهای قدر از مجعولات غلات کذاب و مایه‌ی وهن مذهب است.

سلام علیکم : در مورد ادعیه به صورت کلی متذکر می شویم همین که مضمون دعایی صحیح باشد و در کتاب معتبری همچون کتب شیخ طوسی ، سید بن طاووس و کفعمی نقل شده باشد کافی است و دقت سندی در آن لزومی ندارد چون مخاطب قرار دادن خداوند به اسماء و صفات او وطلب حاجت از او مطلوب است به هر زبان و به هر شکل بنا براین حتی اگر روایات من بلغ را برای ثواب عمل بدانیم و نه اصل عمل ( که محل خلاف است و برداشت برخی این است که اصل عمل مستحبی نیز در سند آن تسامح می شود) باز هم خواندن این ادعیه بلا اشکال است چنانکه نویسنده متن نیز به آن اعتراف نموده ، آری مشکل این متن ان است که نویسنده ذوقی و سلیقه ای عمل کرده دعای جوشن بر اساس اعتقاد ایشان دارای مضامین صحیح است اما دعایی که هنگام به سر گرفتن قرآن خوانده می شود موجب وهن مذهب دانسته شده ، که برای ما روشن نشد کجای قضیه وهن در مذهب است گذاشتن قران بر سر و یا توسل به پیامبر و اهل بیت آن حضرت؟! ، بله ممکن است وهابیت که با توسل مشکل دارند چنین عملی را صحیح ندانند . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه