كرنش ساحران بر خداي موسي و هارون

حضرت موسي به‌عنوان يكي از پيامبران بزرگ تاريخ، ﭘس از تحمل سختي‎هاي فراوان و به امر ﭘروردگار، براي هدايت فرعون و قومش به سوي قصر او حركت كرد تا حقيقتي را كه مأمور ابلاغش بود، به همه برساند. فرعون براي مبارزه و ترسانيدن موسي اقدام به تهديد كرده و چنين گفت: « اي موسي! اگر از اين ادعايت دست برنداري و خدايي غير از مرا بپذيري، تورا زنداني مي‌كنم.» موسي در ﭘاسخ اين حرف فرعون چنين فرمود: «حتي اگر دليل روشني بر سخنانم بياورم، آن‌ها را نميﭘذيري؟» فرعون ﭘاسخ داد: «دليلت چيست؟» موسي عصاي خود را به زمين انداخت و عصا به‌صورت اژدهايي بزرگ و ترسناك درآمد! فرعون گفت: « آيا معجزه‌ي ديگري هم داري؟» موسي دست در گريبان برد و وقتي دستش را بيرون آورد، كف دستش نور خيره كننده و درخشنده‎اي داشت. ولي حب رياست آن‌چنان بر دل و جان فرعون حكم‌فرما بود كه موسي را ساحر و شعبده‌باز خواند و با مشورت اطرافيانش، حضرت موسي به مسابقه با ساحران فراخواند. روز موعود فرا رسيد، ساحران در ميان انبوه جمعيت ترفندهاي خويش را به كار بردند و هنگامي كه نوبت به موسي رسيد، عصايش را به زمين انداخت و عصا يه شكل اژده‌ها درآمد و همه‌ي ترفندهاي دروغين ساحران را بلعيد. جادوگران با مشاهده‌ي چنين صحنه‌اي، موسي را پيامبر خدا و عصايش را معجزه‌ي الهي خواندند، ﺳﭙﺲ در برابرش كرنش كرده و به سجده افتادند و اعلام كردند كه به خداي موسي و هارون ايمان آوردند. ايمان آوردن و تسليم جادوگران در مقابل موسي، حقيقتي غير قابل انكار است. ولي با اين حال در سايت افشا اين داستان ساختگي و دروغين معرفي شده و با وهمي جاهلانه، براي اثبات حقانيت سخنشان مبني برا اين‌كه جادوگران به موسي ايمان نياوردند، به آيه‎اي از قرآن استناد كرده‎اند: «هيچ كس به موسي ايمان نياورد، مگر گروهي از فرزندان قوم او، آنان هم از فرعون و اطرافيان‎شان مي‎ترسيدند كه مبادا آن‌ها را شكنجه كنند، زيرا فرعون از اسراف‌كننده‎ها و مغروران روي زمين بود.» در بررسي زندگي حضرت موسي بايد اين مطلب همواره در نظر گرفته شود كه، ايمان قوم بني‌اسرائيل به ايشان در چند مرحله انجام گرفت،‌ مرحله‌ي نخست ايمان‌آورندگان، قوم و تبارش بودند كه افراد ضعيف و اندك اجتماع شمرده مي‌شدند، مرحله‌ي دوم پس از شكست جادوگران و تزلزل مردم نسبت به فرعون بود و در مرحله‌ي سوم بود كه بني‌اسرائيل همه به او ايمان آوردند و در ﭘﻰ تعقيب قوم بني‌اسرائيل، لشكريان و طرفداران فرعون در دريا به عذاب الهي دچار شدند. آن‌چه به عنوان شبهه در اين سايت مطرح شده مربوط به آيه‌ي 83 سوره‌ي يونس است. در اين آيه به مرحله اول ايماني قوم بني‌اسرائيل اشاره شده است. در اين آيات خداوند متعال وضع و حال مؤمنين نخستين را يادآور مي‎شود، كه چون فرعون در اوج قدرت بود و از طرف اشراف بني‌اسرائيل نيز مايل نبودند موقعيت اجتماعي‌شان به خطر بيافتد، لذا به هيچ‌كس اجازه‌ي ايمان‌آوردن به موسي را نمي‎دادند، به‌همين دليل مؤمنان همواره مي‌ترسيدند كه مبادا در اثر فشارهاي زياد و تهديدها، ناچار به ترك آئين و مذهب موسوي شده و به استثمار فرعون و اشراف درآيند. در تفسير الفرقان نيز آمده: گروهي در مرحله‌ي اول به حضرت موسي ايمان آورده بودند، ولي ترس از فرعون آن‌ها را آزار مي‎داد. ولي جادوگران وقتي معجزات موسي را ديده و يقين كردند كه تا به‌حال در گمراهي به‌سر مي‎بردند، گفتند كه به خداي موسي و هارون ايمان آوردند و وقتي هم مورد تهديد فرعون قرار گرفتند، مقلومت كرده و به فرعون توجهي نكردند. بنابراين هيچ تناقضي در اين آيات وجود ندارد به شرطي كه در مطالعه‌ي‌ قرآن به روايات اسلامي، ادبيات عرب، شأن نزول آيه‎ها و مراحل زندگاني انبياي الهي توجه شود تا از انحراف در امان مانده و مطالب قرآن را درست درك كرده و آموزه‌هايش عملي گردد. بايد از مراحل زندگي انبيا درس عبرت گرفت كه چگونه ايمان راسخ يك عده كه در ناز و نعمت بودند، توانست آن‌ها را در مقابل مستكبري چون فرعون، قدرتمند سازد تا جايي‌كه به فرعون گفتند: «ما به سوي خداي خويش خواهيم رفت اگر خواستي ما را مجازات كن و ما هراسي به دل راه نخواهيم داد.» .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه