اضافه تشريفي در آيات قرآن مانند «ناقة الله»، «ايام الله» و... به چه معناست؟ آيا اين مضاف ها از «الله» شرافت و تقدس کسب مي کنند؟

در ادبيات عرب براي اهميت دادن و بزرگ جلوه کردن و ارزش دادن به مطلب يا چيزي، آن را اضافه مي کنند به چيزي که از تقدس و ارزش به سزايي برخوردار است تا مضاف با توجه به ارزش مضاف اليه شرافت و منزلت يابد؛ مانند اضافه کردن «ناقه» به لفظ مبارکه «الله» که «ناقه يعني شتر» به تنهايي فقط ارزش مادي دارد ولي با اضافه شدن به سوي «الله» ارزش معنوي پيدا مي کند به طوري که همه بايد احترام او را نگه دارند و حتي پي کردن و کشتن چنين شتري موجب نزول عذاب الهي مي شود. و يا اضافه شدن کلمه «بيت» به سوي «الله» که «بيت» يعني خانه به تنهايي ارزش معنوي ندارد ولي وقتي «بيت الله» شد، ديگر بي حرمتي بر آن حرام و وارد شدن ناپاک در آن غيرجايز خواهد بود و مثال هاي ديگر که در قرآن کريم بارها آمده است مانند: «ارض الله» و «کتاب الله» و «ايام الله» و... . بنابراين که خانه، ناقه، ارض، کتاب، ايام و... به تنهايي ارزش ندارد و با اضافه شدن به «الله» تقدس پيدا مي کنند در اصطلاح ادبيات عرب به چنين اضافه اي، اضافه تشريفي يا اضافه تعظيمي مي گويند؛ يعني اضافه اي که با اضافه شدنش به سوي مضاف اليه، ارزش، شرافت، فضيلت و تقدس پيدا مي کند و از اين جا پاسخ قسمت دوم نيز روشن مي شود که اين مضاف ها با اضافه شدن به «الله» است که داراي شرافت و تقدس مي شوند و گرنه خودشان هيچ ارزش معنوي و شرافت الهي نداشته و ندارند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه