پرسش : در کجای قران بیان شده که باید سی روز روزه گرفت؟ و ایا شرایط روزه گرفتن برای همه ادیان یکسان است یا خیر؟

پاسخ : در قرآن تصریح شده که روزه باید یک ماه باشد و در ماه مبارک رمضان هم باشد. « شَهْرُ رَمَضانَ‏ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْه‏». (1) « ماه رمضان ماهى است كه قرآن در آن فرو فرستاده شده كه راهنماى مردم و دلايلى روشن از هدايت و جدايى (بين حق و باطل) است. پس كسى كه در اين ماه حاضر باشد (در وطن باشد) بايد آن را روزه بدارد». روایتی از امام مجتبی( علیه السلام) نقل شده ، هرچند سند روایت ضعیف و مرسله است ولی حکمت سی روز را بیان میفرماید. امام حسن (علیه السلام) فرمود: عده اى از یهود، خدمت حضرت رسول اكرم (صلى الله علیه و آله) آمدند؛ پس داناترین آنها، از حضرت سوالاتى كرد؛ از جمله اینكه گفت: روى چه اصل خداى تعالى سى روز روزه بر امت شما واجب كرده ؛ ولى بر امت هاى گذشته بیشتر از این را؟ پس رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: همانا هنگامى كه آدم از آن درخت خورد، تا سى روز در شكم او باقى ماند؛ پس خدا بر ذریه او واجب كرد كه سى روز گرسنه و تشنه باشند. و آنچه آنها مى خورند (در شب) كرم و تفضل است بر ایشان و همچنین بر آدم نیز سى روز روزه واجب شد. و خداوند واجب كرد بر امت من همان سى روز را.(2) در فرض پذیرش این روایت، اصل روزه برای تمام امت‌ها سی روز بوده؛ اما پیامبران نیز ـ با اجازه پروردگار ـ توانایی تشریع برخی عبادات را دارند که دیگر پیامبران از این حق استفاده کرده و مقدار روزه واجب را افزایش دادند؛ اما پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تنها به اعلام وجوب همان مقدار اولیه برای روزه بسنده نمود.يهوديان و مسيحيان، روزهاي معيني را در طول سال با اوصاف گوناگوني روزه مي‌گيرند.(3) (( يهودي ها، پنج روز از سال را روزه مي‌گيرند، يك روز آن را كه روز بيست‌و چهارم از ماه هفتم باشد آئينشان بر آنها واجب كرده و چهار روز ديگر را بخاطر ياد بود گرفتاري ها و مصائبي كه پس از خراب شدن هيكل اول (4) بر آنها رو آورد، روزه مي‌گيرند پنج روز فوق به ترتيب عبارتند از: روز 24 ماه هفتم- چنانكه در باب اول اصحاح نهم سفر نحميا كه از اسفار تاريخي تورات است چنين نوشته شده: «در روز بيست‌وچهارم از ماه هفتم بني‌اسرائيل در حالي كه لباس هاي خشن پوشيده بودند و خود را به خاكستر آلوده نموده بودند در روز روزه براي جشن به گرد هم آمده بودند». روز نهم از ماه هفتم هر سال، كه اين روز، روز تسلط كلدانيان بر شهر «اورشليم» است. روز سوم از ماه هفتم كه از حمله و غارت و قتل‌عام بخت‌النصر بر شهر اورشليم است. روز دهم از ماه پنجم كه روز آتش سوزي هيكل و شهر است. روز دهم از ماه دهم كه روز محاصره اورشليم است. و نيز يهوديان انواع روزه‌هاي مستحبي ديگري به عنوان بزرگداشت و يادبود روزهاي مخصوصي مانند روز فوت پيامبران و بزرگانشان چون موسي و هارون و شهيدانشان دارند و يا به عنوان يادبود حوادث ديگري در تاريخشان، روزه‌هائي مي‌گيرند كه جمعاً به 25 روز مي‌رسد. روزه در نزد يهوديان عبارت از خودداري از خوردن و آشاميدن است. «اما روزه در كيش نصاري»، از نظر كميت و كيفيت و شرائط، در ميان طوايف مختلف مسيحي فرق دارد. روزه از نظر فرقه كاتوليكي عبارت از خودداري از خوردن و آشاميدن يك شبانه روز است، مانند روزه روز چهارشنبه به عنوان يادبود خاطره محكوميت حضرت مسيح (بقول خودشان) و روز جمعه كه بنا به اعتقادشان روز به دار آويختن حضرت مسيح(علیه السلام) است روزه اين دو روزرا واجب نمي‌دانند بلكه مستحب مي‌دانند. اما روزه واجب به نظر آنها همان روزه بزرگي است كه قبل از عيد تولد حضرت مسيح(علیه السلام) بوده يعني همان روزي كه موسي (علیه السلام) و سپس عيسي و حواريون آن روز را روزه گرفتند. و در قرن پنجم ميلادي كليسا روزه جديدي را واجب كرد كه عبارت از روزه وقت هاي ذيل باشد: 1- روزهاي قبل از ميلاد مسيح(علیه السلام). 2-عيد عنصره (كه به عقيده آنها در چنين روزي روح‌‌‌القدس در شاگردانش حلول كرد.) 3- عيد انتقال حضرت مريم عذرا. 4- عيد همه قدوسيان. اما روزه كليساي شرقي روم ارتودكس شرائط سخت تر و قيود بيشتري نسبت به روزه كليساي كاتوليكي دارد. ارامنه و قبطي‌ها و نسطوري‌ها روز چهارشنبه و جمعه از هر هفته را باضافه ده هفته از هر سال را روزه مي‌گيرند. و اما فرقه پروتستاني مسيحي روزه را دستور واجبي نمي‌دانند بلكه شيوه نيكي مي‌دانند و آنها در روزه فقط از خوردن خودداري مي‌كنند.)) (5) .

كانون گفتگوی قرآنی

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/27

لینک کوتاه