میخواستم ببینم فلسفه سی روز روزه گرفتن چیست؟

روزه یک مکتب عالی تربیتی و دارای آثار و اسرار زیادی است که درک طعم فقر و همدردی با مساکین و یادآوردن تشنگی و گرسنگی صحرای قیامت یکی از فلسفه های آن می باشد. همان گونه که هثام بن حکم از امام صادق(ع) درباره علت روزه پرسید، آن حضرت در پاسخ فرمود: «انما فرض الله الصیام لیستوی به الغنی و الفقیر...».(علامه جعفری، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، ج 20، ص 111).؛ بدان جهت خداوند متعال روزه را واجب کرده است که غنی و فقیر در احساس تلخی با هم شریک باشند... البته همنوایی با فقرا، چشیدن طعم گرسنگی و یادآوری روز قیامت یکی از حکمت ها است نه اینکه علت تامه برای وجوب روزه باشد تا با منتفی شدن آن، حکم روزه نیزمنتفی شود.با استفاده از آیات وروایات به سایر فلسفه و حکمت های روزه اشاره می نماییم:1. از آیه وجوب روزه استفاده می شود که یکی از فلسفه های مهم روزه، تقوای الهی است.(بقره(2)، آیه 183). تقوایی که انسان را به کمال واقعی رسانده و در جوار محبوب قرار می دهد: «للذین اتقوا عند ربهم جنات تجری من تحتها الانهار»(آل عمران(3)، آیه 15). برای کسانی که تقوی ورزیده اند و در نزد پروردگارشان باغ های بهشتی است».روزه روح انسان را تلطیف، اراده او را قوى و غریزه هایش را تعدیل مى کند و به آدمى در مسیر تقوا و پرهیزگارى کمک مى کند.«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»؛ بقره(2)، آیه 183.{2. پیامبر اکرم(ص) (در هنگام معراج) عرض کرد: پروردگارا! نتیجه روزه چیست؟ خداوند فرمود: روزه حکمت را، و حکمت معرفت را و معرفت یقین را نتیجه می دهد.(محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج 4، ح 10673). 4. امام علی(ع) فرمود: «فرض الله الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق»(همان، ج 4، ح 10620).(خداوند روزه را برای آزمودن اخلاص مردم واجب نمود)، زیرا روزه نسبت به دیگر عبادات از این ویژگی برخوردار است که ریا به سختی می تواند، در آن راه پیدا کند. عبادتی که به صورت انجام فعل خاصی نیست، بلکه ترک و اجتناب از بعضی افعال است، طبیعی است که انسان در چنین عبادت ها بهتر می تواند اخلاص خود را آزمایش کند.3. پیامبر گرامی اسلام(ص) به آثار جسمی روزه اشاره می فرماید: «صوموا تصحوا»(همان، ح 10627). روزه بگیرید تا سالم بمانید، امام علی(ع) هم می فرماید: «الصیام احد الصحتین»(همان، ح 10628). (روزه گرفتن یکی از دو سبب سلامتی است)روزه اثر بهداشتى و درمانى فراوان دارد و باعث سلامتى و تندرستى جسم مى گردد.الکسى سوفورین (دانشمند روسى) روزه دارى را طریق درمان بسیارى از بیمارى ها - از جمله کم خونى، ضعف روده ها، رماتیسم، نقرس، بیمارى هاى چشم، مرض قند و بیمارى هاى کلیه و کبد - مى داند.به نقل از: تفسیر نمونه، ج 1، ص 632.4. روزه آرام بخش دل ها است.امام باقرعلیه السلام مى فرماید: «الّصیامُ وَ الْحَجُّ تَسْکینُ الْقُلُوبِ»؛ بحارالانوار، ج 78، ص 1835. از تمامی آثار روزه می توان این مطلب را استفاده کرد که یکی از فواید بزرگ روزه تربیت روح و تقویت اراده و تعدیل غرایز انسانی است، روزه عامل پیروزی انسان بر حکومت عادت و شهوت است و انسان را از بردگی تمنیات نفسانی آزاد کرده و عواطف انسانی تسلیم در برابر فرامین الهی، اخلاص و یقین آدمی را تقویت می نماید. روزه علاوه بر این که موجب تقویت اراده و جلوگیری از هدر رفتن نیروها و فرو رفتن در مادیات می شود باعث می گردد انسان در طول روز توجه و تسلیم قلبی بیشتری به خداوند داشته باشد و ذره ای از خداوند غافل نگردد و کوچک ترین فعلی را - مانند رساندن غبار به گلو و... انجام ندهد، و در طی یک برنامه مستمر یک ماهه روح عبودیت و تسلیم در برابر مقررات الهی را در خود پرورش دهد، زیرا چه بسا انجام دادن کارهای به ظاهر کوچک مقدمه می شود برای انجام سنجش های بزرگ تر پس می توان از روزه به عنوان یک روش درمانی از نوع رفتار درمانی یاد کرد که برای تقویت اراده و روحیه تسلیم پذیری در برابر حق و مظاهر آن، روشن ترین برنامه را به کار گرفته است. بنابراین،روزه داراى حکمت ها و فوایدى است که برقرارى مساوات میان فقیر و غنى، چشیدن طعم گرسنگى، به یاد فقیران و محرومان یکی از آن هاست. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه