قيامهاي معاصر امام كاظم توسط علويان برعليه خلافت بني عباس را بنويسيد؟ (قيامهاي مهم)

دوراني كه امام كاظم عليه السلام در آن زندگي مي كرد مصادف با نخستين مرحله استبداد و ستمگري حكّام عباسي بود. آنها تا چندي پس از آن كه زمام حكومت را با شعار با شعار الرضا من آل محمد در دست گرفتند، با مردم و به خصوص با اهل بیت رفتاری ملايم داشتند، اما به محض اين كه در حكومتشان استوار و و پايه هاي سلطة خود را چیدند به سرکوب معترضان برآمدند ؛ آنها حتّي نزديكترين دوستان خود همچون عبدالله بن علي را به خاطر تلاشهاي پنهانيش، براي به دست آوردن جانشيني سفّاح كشتند. چنانکه ابومسلم خراساني را نيز ازبين بردند. منصور شمار فراواني از علويان را به شهادت رساند؛ شمار بيشتري از آنان هم در زندانهاي او در گذشتند.اين اعمال فشار از زمان امام صادق عليه السلام آغاز شد و تا زمان امام رضا عليه السلام كه دورة خلافت مأمون بود با شدّت هر چه تمامتر ادامه يافت؛ مردم در زمان مأمون اندكي احساس امنيت سياسي كردند، ولي ديري نپاييد كه دستگاه خلافت بد رفتاري و اعمال فشار بر مردم را دوباره از سر گرفت. فشار سياسي عباسيان در دوره اي آغاز شد كه پيش از آن امام باقر و امام صادق عليهما السلام با تربيت شاگردان فراوان بنية علمي و حديثي شيعه را تقويت كرده و جنبش عظيم در ميان شيعه پديد آورده بودند، امام كاظم عليه السلام پس از اين دوره در مركز اين فشارها قرار گرفت در عين حال رسالت ايشان آن بود تا در اين حركت علمي توازن و تعادل فكري را ميان شيعيان برقرار كنند. طبعا عباسيان نمي توانستند تشكلي به نام شيعه را با رهبري امام بپذيرند. اين مهمترين عاملي بود كه آنها را وادار كرد تا امام را تحت فشار بگذارند . امام كاظم عليه السلام پس از شهادت پدرش در سال 148 امامت را عهده دار شد، منصور عباسي در سال 158 در مكه مرد. جانشين وي تا سال 169 فرزندش مهدي عباسي بود. پس از آن يك سال هادي عباسي خلافت كرد. و آنگاه هارون به خلافت رسيد. امام در سال 183 به شهادت رسيد و در تمام اين سالها رهبري شيعيان را بر عهده دا شت . همانگونه كه اشاره شد عصر امام كاظم عليه السلام در دوران بسيار سختي براي شيعيان بود و در اين دوران اقدام های اعتراض آميز متعددي از سوی شيعيان و علويان نسبت به خلفاي عباسي صورت گرفت كه از مهمترين آنها قيام حسين بن علي، شهيد فخ- در زمان حكومت هادي عباسي و نيز جنبش يحيي و ادريس فرزندان عبدالله بود كه در زمان هارون رخ داد. در واقع مهمترين رقيب عباسيان علويان بودند. و طبيعي بود كه حكومت عباسی آنان را سخت تحت نظارت بگيرد. زيادي از طرف علويان و ساير گروهها بر عليه خلافت عباسي صورت گرفت كه عمده ترين و مهم ترين قيامهاي معاصر امام كاظم عليه السلام: : قيام فخ: قيام فخ (169هـ.) نهمين نهضتي كه سادات علوي براي مطالبه خلافت نمودند قيام گروه فخّ بود كه به رهبري حسين بن علي بن زيدبن الحسين بن الحسن بن الحسن بن علي بن ابيطالب عليهم السلام بر ضد بني عباس انجام شد فضائل زيادي دربارة اصحاب فخّ رسيده است من جمله آنكه حضرت رسول صلي اللّه عليه و آله بر صحراي فخّ گذشت و در آنجا دو ركعت نماز خوانده و فرموده يكي از اولاد من باتفاق جمعي از صلحاء در اين سرزمين شهيد خواهد شد و براي هر شهيدي اجر و ثواب دو شهيد در اسلام مقرر شده است وتفصيل اين واقعه چنان است كه بعد از قتل ابراهيم هميشه خلفاء بني عباس نسبت به علويان شدت داشتند و حكام مدينه را از دشمنان مسلم اهل بيت طهارت انتخاب مي نمودند تا بر آنان سختگیری نمايند – سادات علوي هم باقتضاء نژاد و همت عالي خود هيچ وقت نه از خلفاء و نه از حكام آنان امور ذلت آوري را تحمل نمي كردند و با اينكه اغلب جان شيرين خود را بر سر اين رويه گذارده بودند باز انصراف از اين امر طبيعي محال بود در اين تاريخ كسي كه از سادات علوی براي معارضه با ظلم و جورقيام نمود ؛ حسين بن علي بن زيدبن الحسين به الحسن مثني بن الحسن بن علي بن ابيطالب عليهم السلام است كه در محاسن اخلاق وعبادت کوشش و به مدارج عاليه راه يافته وی در مراتب معنوی وفضایل در زمان زیست شهره بود ؛ اين شخص شريف در سال 169 به علت سخت گيريهاي بيجائي كه از طرف حكام فاسق و فاجر عباسي نسبت به علويان به عمل مي آمد بستوه آمده و جان شيرين خود را براي حفظ شرافت خانوادگي واصل متين عدالت فداكرد.... قيام يحيي بن عبداله (176هـ) دهمين نهضت سادات علوی برعلیه ستم عباسیان است : فاجعه يحيي بن عبدالله بن الحسن المثني بن حسن بن علي بن ابيطالب عليهم السلام در دورة تاریک هرون الرشيد بود؛ يحيي هنگام شهادت برادران وزنداني شدن پدر و اكثر رجال خانواده خود کودک خرد سالی بود كه بلوغ او مصادف با دورة مهدي و هادي عباسي بود و به همین جهت نشد ؛ در دورة هارون بوسيله فضل بن ربيع جلب و محبوس گرديد و تفصيل آن چنين است كه يحيي سيدي جليل و عابد و زاهدي يگانة عصر خود بود و يكي از اوصياء حضرت امام به حق ناطق جعفربن محمد الصادق عليه السلام بوده است حضرت صادق براي تعميه عباسيان يحيي بن عبدالله و مادر امام موسي كاظم كه ام ولد بود و حضرت امام موسي كاظم را وصي قرار داد و قضاياي غريبي در تواريخ از يحيي نقل كرده اند اين شخص همان كسي است كه رئيس شرطه مدينه را در هنگام خروج سادات فخّ کشت - يحيي با جمعي از دوستان خود بعد از واقعة فخّ فرار كرده و شهر به شهر به طور مخفي گردش كرده و براي خود تبليغ مي نمود تا اينكه در ديلم محلّ مناسبي يافته و در آنجا مستقر گرديد و مردم آن سامان او را به امارت برگزيده و تحت تعليمات او امورديني و مذهبي خود را هم انجام مي دادند ؛ عمّال خليفه عباسي هم باو دست رسي نداشتند.... قيام ادريس بن عبدالله: يازدهمين كسيكه بر علیه عباسيان قیام كرد ادريس بن عبدالله بن حسن المثني بن حسن بن علي بن ابيطالب عليهم السلام بود كه بعد از واقعه فخّ به اتفاق غلام خود كه راشد نام داشت وارد قافله حاجيان مصر شده و به آنجا رفتند و برحسب تصادف بر يكي از دوستان بني عباس وارد شدند و آن شخص بقرينه دانست كه آنان از اهل حجاز و ونگران هستند و پس از شناختن ادريس بن عبدالله آنان را احترام كرده و بطور مخفي به افريقا اعزام داشت . ادريس به شهر فاس درآمد و مردم را به متابعت خود دعوت كرد و امرش رونق گرفته و بلاد مجاور را يكي بعد از ديگري تحت فرمان و اطاعت خود درآورده و عمال خليفه عباسي را از آن سامان مخذول و منكوب بخارج راند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه