می خواستم در مورد «عواقب اخروی زناکاران در عالم برزخ» چند صفحه مطلب از شما درخواست کنم؟

قـال النـبـى صـلى الله عـلیـه و آله : ان لاهل النار صرخة من نتن فروج الزناة فایاکم و النرنا فیه ست خصال ثلاث فى الدنیا و ثلاث فى الآخرة فاما التى فـى الدنیا فانه یذهب بهاء الوجه و یورث الفقر و ینقص العـمـر و امـا التـى فـى الآخـرة یـوجـب سـخـط الله وسـوء الحـسـاب و عـظـم العـذاب ان الزنـاة یـاتـون یـوم القـیـمـة تشعل فروجهم نارا یعرفون بنتن فروجهم .پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمود: به درستى که براى اهل آتش ناله و فریادى هست از بوى گند فرجهاى زناکاران ، پس حذر کنید و دورى نمایید از زنا. پس به درستى که در آن شش خصلت است که عقوبت این گناه است سه چیز در دنیا و سـه چـیـز در آخـرت . امـا آنـچـه در دنـیـا اسـت اول ایـنـکـه : نـور صورت را مى برد. دوم اینکه : سبب فقر مـى شـود. سـوم آنکه : عمر زانى کوتاه مى شود. و اما آنچه در آخرت است اول اینکه : سبب غضب حق تعالى مى گردد. دوم ایـنـکـه : سـبـب سـختى محاسبه قیامت مى گردد. سوم اینکه : عـذاب سـخت براى آن هست . به درستى که روز قیامت زانیان مـى آیـند در حالى که آتش از فرجهاى آنها شعله مى کشد. و به بوى بد و گند فرجهایشان شناخته مى شوند.قـیـل قـالت المـعـتزلة فى مجلس الرضا علیه السلام ان اعـظـم الکـبـائر القـتـل لقـوله تـعـالى : و مـن یـقـتـل مـومـنـا مـتـعـمـدا فـجـزاؤ ه جـهـنم خالدا(224) الآیه و قـال الرضـا عـلیـه السـلام : اعـظـم مـن القـتـل عـنـدى اثـمـا و اقـبـح مـنـه بـلاء الزنـا لان القـاتـل لم یـفـسـد بـضـرب المقتول غیره و لا بعده فسادا و الزانـى قـد اقـسـد النـسـل الى یـوم القـیـمـة و احـل المـحـارم . فـلم یـبـق فـقـیـه الا قبل یدیه و اقربما قاله .گـفـته شده که : جماعت معتزله که یکى از فرق اسلام هستند در مجلسى که حضرت علیه السلام تشریف داشتند راجع به بـزرگـتـریـن گـنـاهـان در اسـلام مذاکره نمودند. پس همگى اتـفـاق کـردند که قتل و کشتن شخص مؤ من بزرگترین گناه اسـت ، چـون خـدا مـى فـرماید: کسى که مؤ منى را عمدا بکشد جزاى او جهنم است همیشه ...حـضـرت رضـا عـلیـه السـلام فـرمـود آنـچـه گـنـاهـش از قـتـل نـزد مـن بـیـشـتر است و بلاى آن قبیح تر است زناست ؛ بـراى ایـنـکـه قـاتل با کشتن مقتول فسادى به غیر کشتن او انـجام نمى دهد و بعد از کشتن او دیگر فسادى بر آن نیست . و زانـى نـسـل را تـا روز قـیـامـت فـاسـد و تـبـاه مـى کـنـد و حـرامـهـایـى را حـلال مى کند پس فقیهى در مجلس نماند مگر ایـنـکـه دسـت مـبـارک آن حـضـرت را بـوسـیـد و بـه درسـتى فرمایش آن حضرت اقرار کرد.و قـال صـلى الله عـلیـه و آله : اذا کـانت فیکم خمس رمیتم بـخـمس اذا اکلتم الربا رمیتم بالخسف و اذا ظهر فیکم الزنا اخـذتـم بـالمـوت و اذا جـارت الحکام ماتت البهائم و اذا اظلم اهل الملة ذهبت الدولة و اذا ترکتم السنة ظهرت البدعة .پـیـغـمـبـر صـلى الله علیه و آله فرمود: زمانى که در شما پـنـج خـصـلت ظاهر شود به پنج بلا گرفتار خواهید شد: وقـتـى ربـا خـوارى را پـیـشـه خـود سـاخـتـیـد بـه نـقـص امـوال مـبـتـلا مـى شـوید وقتى در میان شما زنا ظاهر شد به مـرگ ناگهانى مبتلا مى شوید وقتى حاکمان ظلم کردند به مردن حیوانات مبتلا مى شوید وقتى ملتى ظلم کردند دولت و قـدرت آنـهـا از دسـت مـى رود و دشمن بر آنها مسلط مى شود. وقتى سنتهاى دینى را ترک کردید بدعتها ظاهر مى گردد.و قال صلى الله علیه و آله : ما نقض قوم عهدهم الا سلط عـلیـهـم عـدوهـم و مـا جـارقـوم الا کـثـر القـتـل بـیـنـهـم و ما منع قوم الزکوة الا حبس القطر عنهم و لا ظـهـرت فـیـهـم الفاحشة الا فشافیهم الموت و ما یخسر قوم المکیال و المیزان الا اخذوا بالسنین .پـیـغـمبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: هیچ مردمى عهد شکن نشدند مگر اینکه دشمن آنها بر آنها مسلط گردید و هیچ قـومـى ظلم نکردند مگر اینکه کشتار در بین آنها زیاد شد. و هـیـچ قومى از پرداخت زکات امتناع نکردند مگر اینکه از آمدن باران ممنوع شدند.و در ما بین آنها عمل عفت و فحشاء ظاهر نشد مگر اینکه در میان آنـهـا مرگ مفاجات شیوع پیدا کرد. و هیچ قومى کم فروشى نکردند مگر اینکه به خشکسالى مبتلا شدند.و قـال صـلى الله عـلیـه و آله : اذا عـمـلت امتى خمس عشر خـصـلة حـل بـهـم البلاء اذا کان الفى ء دولا و الامانة مغنما و الصـدقـة مـغـرمـا و اطـاع الرجـل امـراءتـه و عصى امه و بر صدیقه و جفا اءباه و ارتفعت الا صوات فى المساجد و اکرم الرجل مخافة شره و کان زعیم القوم ارذلهم ولبسوا الحریر و اتـخـذوا المـغـنـیـات و شـربـوا المـخـمـور و اکـثـروا الزنا فـارتـقـبوا عند ذلک ریحا حمراء و خسفا اومسخا او ظهر العدو علیکم ثم لا تنصرون .پـیـغـمـبر صلى الله علیه و آله فرمود: هر گاه امت من داراى پـانـزده خـصـلت شـدنـد و بـه آن عـمـل کـردند بلا بر آنها نازل خواهد شد: 1ـ وقتى که غنیمت جـنگى را دولت شخصى خود کردند. 2ـ امانت را غنیمت شمرده و تصرف کردند. 3ـ صدقه دادن را براى خود ضرر حساب کـردنـد. 4ـ از زنـان اطـاعـت و مـادران را نـافـرمـانـى و اذیـت کـردنـد. 5ـ بـه رفـیـقـان نـیـکـى و پدران را اذیت کردند 6ـ صـداهـا را در مـسـجـد در غیر از اذان بلند کردند 7ـ از ترس شـر اشـخـاص آنـهـا را گـرامـى و مـحـتـرم داشـتند. 8ـ افراد رذل و پـسـت در مـیـان مـردم رئیـس و زعـیـم باشند. 9ـ لباس حـریـر و ابـرایشم پوشیدند 10ـ زنهاى خواننده در مجالس عـمـومـى و خـصـوصـى آوردنـد. 11ـ شـرب خـمر کردند 12ـ عـمـل مـنـافـى عـفـت در مـیـان آنـهـا شـایع گردید. پس در این حال انتظار داشته باشند باد سرخ یا زمین شکافته شدن و آنـهـا را فـرو بـردن یـا مـسـخ شدن و از صورت آدمى خارج شـدن یـا دشـمـن بـر آنـهـا غـلبـه کردن و از هیچ جانب یارى نشدن .ترجمه ارشادالقلوب دیلمى باب هفدهم .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه