علت مخالفت عمر با آوردن دوات و قلم براي پيامبر(ص) چه مي باشد؟

روايت معروف به واقعة «يوم الخميس«؛ رخداد روز پنج‌شنبه است. اين رخداد را اكثر مورخان و محدثان روايت كرده‌اند. من جمله بخاري در چند جاي كتاب صحيح خود از جمله در «كتاب العلم» و «باب قول المريض: قوموا عني...» حديث را آورده است. روايت از اين قرار است كه رسول خدا(ص) فرمود: كاغذ و قلمي برايم بياوريد تا چيزي بنگارم كه پس از من گمراه نشويد. در اين ميان عمر برخاست و گفت:« إنّ الرجل ليهجر، أو إنّ الرجل غلبه الوجع‏» «پيامبر گرفتار تب شده (و هذيان مي‌گويد)درد بر او غلبه يافته است.» بخاري و ابن سعد، نقل مي‌كنند. ابن عباس در حالي كه اشك چونان سيل بر گونه‌هايش جاري بود، مي‌گفت: تمامي مصيبت و بدبختي همان است كه با اختلاف و شلوغ كاري خود، مانع از نوشتن كتاب، توسط رسول خدا(ص) شدند و گفتند كه رسول خدا(ص) هذيان مي‌گويد. پس از اين مخالفت، رسول خدا(ص) فرمود: «برخيزيد و برويد كه نبايد در حضور پيامبري نداي اختلاف برخيزد. ابن ابي الحديد به نقل از كتاب «تاريخ بغداد» به طور مستند نقل مي‌كند كه بعد از اين كه ابن عباس به عمر مي‌گويد؛ رسول خدا(ص) علي(ع) را به خلافت منصوب كرده بود و پدرم نيز بر اين باور بود، عمر گفت: «آري از رسول خدا(ص) دربارة وي مطلبي بود كه حجت نتواند بود، آن حضرت در هنگام بيماري، سر آن داشت تا به اسم او تصريح كند، اما من به خاطر اسلام از اين كار ممانعت كردم» پس عمر اعتراف مي‌كند كه از روي عمد مانع شده است كه كاغذ و قلم، خدمت رسول خدا(ص) بياورند، چنان چه مي‌گويد من مي‌دانستم كه آن حضرت(ص) قصد دارد اسم علي(ع) را به صراحت به عنوان خليفه بعد از خود بنويسد. در هر حال اين كار عمر با هر توجيهي كه باشد تخطي از امر رسول الله است كه در قرآن امر به اطاعت از آن حضرت شده است و به نوعي اجتهاد در مقابل نص مي‌باشد. از سوي ديگر تخلف عمر از امر رسول خدا(ص) فقط مختص در اين جريان نمي‌شود بلكه در همان روزها وقتي آن حضرت سپاه اسامه را جهت جنگ با روميان تجهيز كرد و ‌فرمود: «انفذوا جَيشَ اُسامَه» با اين حال آنان از رفتن سستي كردند تا رسول خدا(ص) رحلت كرد. در اين كه سران صحابه از جمله دو خليفه نخست مي بايست در سپاه باشند هيچ ترديدي وجود ندارد. در كلمات امام علي(ع) آمده است كه، هدف از اعزام اين سپاه، تثبيت ولايت آن حضرت بوده است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه