آیا متن‌هایی مانند: «ابغض الناس عند الله البطالون»، «ابغض الناس عند الله النوام» و «ابغض الناس عند الله الأکول» که در مجامع روایی به عنوان روایت ذکر شده، اعتبار و سند دارد؟

رسیدگی انسان به سلامت جسمی خود چیزی نیست که مورد رضایت اسلام نباشد، اما اموری؛ مانند بیکاری،[1] خواب زیاد،[2] پرخوری[3] و ... همگی از نشانه‌های یک ویژگی منفی می‌باشد که امروزه در زبان فارسی از آن با عنوان «تن‌پروری» یاد می‌شود. این ویژگی چنان آثاری در روح و جسم انسان ایجاد می‌کند که موجب می‌شود انسان زندگی دنیا را بر آخرت مقدم دارد، و حتی در برخی از موارد موجب از بین رفتن دین و دنیاى انسان ‌‌شود؛ لذا این‌گونه رفتارها در آموزه‌‌های دینی مورد نکوهش و مذمت قرار گرفته‌‌اند:امام صادق‌(ع) فرمود: «خواب زیاد موجب از بین رفتن دین و دنیای انسان می‌‌شود».[4]امام صادق(ع): «خداوند خواب زیاد و بیکاری بسیار را دوست ندارد».[5]امام صادق(ع): «همانا خداوند پرخوری را دشمن می‌‌دارد».[6]امام کاظم(ع): «همانا خداوند بنده‌ی پر خواب و بیکار را دشمن می‌‌دارد».[7] [1]. «منظور از کثرة الفراغ»، 103830.[2]. «میزان خواب طبیعی»، 2306.[3]. «آثار منفی پرخوری»، 8474.[4]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 5، ص 84، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.[5]. همان.[6]. قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، الدعوات (سلوة الحزین)، ص 139، قم، مدرسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، 1407ق.[7]. کافی، ج 5، ص 84. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه