اگر ممکن است احادیثی که دلالت بر عدم تحریف قرآن دارند را بیان و در مورد حروف سبعه و قرائت (هفت و ده گانه) اطلاعاتی را ارائه نمائید؟

در مورد قرائات هفتگانه و ده گانه مفسرین بحثهای زیادی کرده اند و از کسانی که بطور مبسوط و مفصل به آن پرداخته مرحوم آیه الله العظمی خوئی در کتاب (البیان فی تفسیر القرآن) می باشد و ما چند نکته در این خصوص را متذکر می شویم. 1. قرآن کریم به صورت متواتر به همین صورت برای ما نقل شده پس شکی باقی نمی ماند در این که قرآن تحریف نشده و این همان قرآنی است که برای پیامبر اکرم(ص) نازل شده است. 2. قرائات به صورت غیر متواتر (اخبار آحاد) نقل شده که ادله آن ذیلاً نقل می شود: الف) بررسی و تفحّص در حالات راویانی این قرائات نشانگر آن خواهد بود که این قرائات به صورت غیر متواتر و اخبار آحاد به ما رسیده است. ب) اتصال اسناد این قرائات به خود این قرّاء هر چند متواتراً نقل شده باشد ولی بالأخره به یک نفر واحد یعنی خود قاری بر می گردد، هر چند راویان آن در همه طبقات اجتماع و اتفاقشان بر کذب محال باشد، زیرا که هر قاری قرائتش را فقط خودش نقل می کند. ج) این که عده ای از محققین بعض از قرائات را رد کرده اند دلیل روشنی بر عدم تواتر آنهاست. 3.- قرائات و حرفهای هفتگانه: بعضاً تصور می شود که حرفهای هفت گانه ای که قرآن با آنها نازل شده همین قرائات هفتگانه است که این تخیّلی بیش نیست بدلیل این که این قرائات به لحاظ تاریخی متأخر از زمان نزول قرآنند. امام ابوبکر احمد بن موسی بن العباس بن مجاهد که یکی از علمای قرن سوم یا چهارم است این قرائات را از مشهورین علمای مکه و مدینه و عراق و شام جمع کرده است و با این کار یعنی جمع آوری قرائات سبعه، عامه فکر کردند اینها همان حرفهای هفتگانه ای هستند که قرآن با آنها نازل شده، البته بنا بر این که روایتی را که می گوید قرآن بر حروف سبعه نازل شده بپذیریم. 4.بحث در حجیت این قرائات: آقای خوئی (قدس سره) قائل به عدم حجیت این قرائات شده اند و آنها را برای احکام شرعی قابل استدلال نمی دانند، زیرا این قرائات اجتهاداتی از خود قراء هستند، که به این نکته بعضی از بزرگان تصریح کرده اند و اگر قبول کنیم همه این قرائات مستند به روایت هستند و همه راویان آنها هم موثّقند لکن ما علم اجمالی به عدم صدور بعضی از این قرائات از حضرت نبی اکرم(ص) داریم و بسیار روشن است مثل این علم اجمالی موجب تعارض بین آن روایات شده و هر کدام دیگری را ردّ می کند. 5.اما قرائتی را که ائمه معصومین(ع) تقریر کرده اند و این تقریر هم ثابت شده و به آن اجازه فرموده اند پس شکی در کفایت آن نیست و خلاصه این که نماز به هر قرائت متعارفی را که در زمان ائمه معصومین(ع) بوده جائز است. 6-.سپس آقای خوئی(ره) متعرّض بحث نزول قرآن بر حروف سبعه شده و می فرماید در روایات اهل سنت وارد شده که قرآن بر حروف سبعه نازل شده سپس این روایات را ذکر کرده و پیرامون تناقض آنها بحث کرده اند و بعد از آن وجوه مختلفی را که مفسران با آن این تناقض را توجیه کرده اند نقل فرموده و به همه آنها پاسخ فرموده اند، و پس از آن خلاصه قول را این گونه بیان می کنند که، نزول قرآن بر حروف سبعه به معنای صحیح بر نمی گردد پس بنا بر این روایاتی که بر این امر دلالت دارند بایستی کنار گذاشت، خصوصاً که، احادیثی از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) وارد شده که دلالت بر تکذیب آنها می کند. که قرآن، همانا بر حرف واحد نازل شده و اختلاف از جانب راویان ناشی شده است. اما مسأله تحریف: شکی نیست تلاشهای فراوانی برای تحریف قرآن شده اما هیچ یک به ثمر ننشست و قرآنی که (مصحف) عثمان جمع کرد همان قرآنی است که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده (چون عثمان در زمان خلافت خود همه مصاحف را باطل نموده و همه مردم را حول یک مصحف گرد آورد) البته منظور این است که عثمان قرائات مختلفی که در بین مردم بود جمع کرد و دستور داد از این به بعد همه یک قرائت بخوانند و این به خلاف کتاب انجیل است که قطعاً تحریف شده و از جانب پیروان حضرت عیسی(ع) بعد از گذشت چند قرن نوشته شده است. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه