در آيـه چهارم سوره سجده آمده : ما لكم من دونه من ولى و لا شفيع جز او ولى وشفيعى براى شـمـا نيست اينكه مى گويد : غير از خدا شما سرپرست و شفاعت كننده اى نداريد مفهومش اين است كه ولى و شفيع شما تنها خداست؛ آيا ممكن است كسى نزدخودش شفاعت كند؟

ايـن سـوال را از سـه راه مـى تـوان پاسخ گفت : 1 - با توجه به اينكه همه شفيعان بايدبه اجازه او شفاعت كنند ; بنابراين مى توان گفت كه شفاعت هر چند از ناحيه پيامبران و اولياى الهى باشد باز بـه ذات پاك او برمى گردد خواه شفاعت براى آمرزش گناهان باشد و يا براى رسيدن به نعمتهاى الـهـى 2 - بـا توجه به اينكه هنگام توسل به درگاه پروردگار ما به صفات او متوسل مى شويم , از رحمانيت و رحيميتش , ازغفاريت و غفوريتش و از فضل و كرمش استمداد مى جوئيم گوئى او را نزد خودش شفيع قرار مى دهيم و اين صفات را واسطه ميان خود و ذات پاكش مى شمريم هر چند صفات اوعين ذات اوست 3 - منظور از شفيع در اينجا ناصر و يار و ياور است و مى دانيم يارو ياور و ناصر تنها خداست . eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه