وظیفه کسی که از حج آمده به عنوان یک حاجی چیست؟

سفر حج , سفری است الهی و انسان ساز . کسی که برای خدا به سفر حج می رود و در میقات های مختلف با خدای خویش عهد و پیمان می بندد , میبایست اثرات و برکات این عهد وپیمانها را تا هنگام مرگ وپس از آن مشاهده کند . در غیر این صورت , او گمان می کرده که عهد و پیمان بسته و تنها لقلقه ی زبانش بوده است و قلب او به ادعاهای زبان , گواهی نداده است .عبد الرحمن بن کثیر می گوید : با امام صادق ( علیه السلام ) به حج رفتم . هنگام عبور از راهی , آن حضرت بر فراز کوهی رفت و از آن بالا مردم را نگریست و فرمود : چه بسیارست هیاهو و چه اندکند حاجیان ! (1)انجام مناسک حج به نحوی که اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام ) فرمودند , تکلیف انسان را در اعمال حج و بازگشت از سفر حج مشخص می کند .در مصباح الشریعة آمده است که امام صادق ( علیه السلام ) در آداب احرام فرمودند : خویشتن را از هر آنچه تو را از یاد خدا و اطاعت او باز می دارد محرم ساز . حاجی در سفر حج , راهی را آغاز می کند که باید تا آخر عمر آن راه را بپیماید و از آن مسیر تخلف نکند ! اعمال حج , تمرین و آغازی است برای شروع حرکت در مسیر بندگی . حرام ساختن هر آنچه غیر یاد خداست , با احرام بستن آغاز می شود و تا آخر عمر همراه حاجی حقیقی است .امام فرمودند : در هنگام هروله کردن از هوای نفس خویش بگریز و از همه ی نیرو و توانت دست بشوی حج گذار حقیقی , در هنگام اعمال حج و پس از برگشت , دستورات رب الارباب را نصب العین خویش قرار می دهد و دیگر بر گرد هوای نفس نمی گردد !او عهد می کند که در طاعت خدا و ترک معصیت از هیچ کوششی دریغ نکند . پس در ارتباط با خانواده , اجتماع , محیط کار و... از دستورات حق پیروی می کند , نه از هوای نفس .امام می فرمایند : در عرفات به خطاها و گناهان خود اعتراف کن و با خداوند بر وحدانیت و یگانگی او تجدید پیمان کن . اگر باور کردیم که خداوند احد است و واحد و تنها اوست که شایسته ی پرستش است ؛ پس باید بپذیریم که تنها حکم کننده , اوست ؛ لذا حاجی تا پایان عمر , تنها مطیع خدای واحد است و به فرمان او , اوامر اهل بیت عصمت و طهارت را اطاعت می کند . پس حج گذار حقیقی ارتباطی عمیق , با قرآن و سیره ی اهل بیت برقرار می کند و در همه ی زوایای زندگی از آنان دستور می گیرد و لا غیر .در پایان امام می فرمایند : بر شرایطی که در این حج خود نهاده ای و پیمانی که با خدایت بسته ای و تا روز رستاخیز آن را برگردن گرفته ای استوار و پا بر جا باش . حج گذار در احرام , عرفات , مزدلفه , رمی جمرات , سعی صفا و مروه و ... قدم به قدم با خدای خویش پیمان می بندد و باید تا آخر عمر بر این پیمان استوار باشد .در حدیثی از پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله ) شرط قبولی حج را گناه نکردن حاجی پس از سفر حج بیان می کنند .پس حاجی می بایست از همه ی گناهان چشم , گوش , زبان و ... اجتناب کند .امام صادق ( علیه السلام ) می فرمایند : .... از تمامیت حج و عمره این است که آدمی زبانش را از جز سخن خیر نگه دارد . (2)شاید علت اینکه از تمام اعضا ء و جوارح , تنها به زبان اشاره کرده اند این باشد که گناه زبان , منشأ بسیاری از گناهان است و ثواب و سخن خیر زبان نیز منشأ بسیاری از خیرات . چه بسا اگر کسی موفق به ترک گناهان زبان شود , ترک گناهان دیگر برایش سهل و آسان خواهد بود و از معصیتهای زیادی نجات یافته است .برای مطالعه ی بیشتر بهتر است به کتاب عرفان در عمره و عرفان در حج علامه جوادی آملی ( مد ظله العالی ) مراجعه فرمایید .موفق باشید .(1) میزان الحکمه / ج 3 / ص 1011(2) میزان الحکمه / ج 3 / ص 1011 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه