چرا قرآن كه كلام الهى است، در ارتباط با خداوند، هميشه ضمير متكلّم به كار نمى برد؟

اينكه قرآن كلام خدا است منافات ندارد كه خداوند در بسيارى از موارد مانند شخص غايب سخن بگويد و مثلا صفات و افعال خويش را با بكار بردن اسم ظاهر با ضمير غائب تبيين و تشريح فرمايد. و لازم نيست كه همواره ضمير متكلّم به كار ببريد كه: من چنين و چنان هستم. اساساً، اقتضاى فصاحت و بلاغت رعايت تنوع گويى در اداء مطالب است. و صنايع ادبى به همين منظور پديد آمده است. مهمتر اين كه: چه بسيار، به كار بردن ضمير غائب يا اسم ظاهر نسبت به ضمير متكلّم، از پيام رسانى بيشترى برخوردار باشد. مثلا در موردى ممكن است لفظ جلاله «الله» انگيزه بيشترى در مخاطب نسبت به ضمير متكلّم (انا) ايجاد كند. همان گونه كه عكس آن نيز صادق است. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه