شبهه: چرا خداوند براي پيامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد زن گرفتن محدوديتي قائل نشده ولي براي ساير افراد عادي محدوديت قائل شده؟

تعداد همسران پيامبر كه «امّهات‏المؤمنين» به حساب مي‏آيند، يازده تن مي‏باشند به اين ترتيب: خديجه، سوده، عايشه، حفصه، زينب دختر خزيمه، ام‏سلمه، زينب دختر جحش، جويريه، صفيه، ام حبيبه و ميمونه.(ازواج النبي(ص)، دكتر موسي شاهين لاشين، چاپ رياض، چاپ اول، ص 21 / سيره ابن‏هشام، ص 297، چاپ مصر، 1355 هجري قمري). درباره‏ي اهداف پيامبر اسلام از تعدد همسرانش، توجه شما را به مطالب زير جلب مي‏كنيم: الف( علامه طباطبائي در اين مورد مي‏گويد: ازدواج‏هاي آن حضرت، هر كدام روش خاصي را داشت. نخستين همسر آن حضرت خديجه است. پيامبر اولين بار با او ازدواج كرد و بيش از بيست سال با او زندگي كرد و غير از او با كسي ازدواج نكرد. پس از وفات خديجه و پس از هجرت به مدينه، زنان ديگري را به همسري انتخاب كرد. برخي از اين زنان بيوه بودند، برخي جوان بودند و برخي پير بودند. معلوم است كه اين روش، روش شهوترانان نيست. آن حضرت با ام‏سلمه‏ي كهنسال ازدواج كرد و با زينب پنجاه ساله ازدواج كرد، آن حضرت همسران خود را از زيادخواهي منع مي‏فرمود. در غير اين صورت طلاق بگيرند. با اين محاسبه، انسانِ محقق دورانديش نمي‏تواند براي آن حضرت، انگيزه‏هاي شهواني در نظر بگيرد. حضرت محمد)ص( برخي از همسران را براي قدرتمند شدن اسلام و مسلمين، بعضي‏ها را براي دلجوئي آنان، بعضي‏ها را براي حفظ از خطرات جاني، بعضي‏ها را براي تأمين زندگي آنان و بعضي‏ها را براي بيان حلال و حرام خدا به همسري انتخاب كرد. به عنوان مثال، آن جناب پس از خديجه، سوده را گرفت. سوده به حبشه هجرت كرده بود و شوهرش پس از رجوع از حبشه، مُرد. سوده زني بود مؤمن و خويشانش هم كافر بودند. اگر او را به خويشان تحويل مي‏دادند، او را مي‏كشتند و يا گمراه مي‏ساختند. براي حفظ آن زن مؤمن از اين خطرات، پيامبر اسلام با او ازدواج كرد و با اين ازدواج سوده نجات يافت. زينب دختر خزيمه، از زنان مؤمن بود. در جنگ احد شوهرش كشته شد و رسول خدا با او ازدواج كرد تا بي‏سرپرست نباشد. امّ‏سلمه هم شوهرش درگذشت و خود ام‏سلمه پير شده بود و با چند تا يتيم پيامبر با او ازدواج كرد و به اين ترتيب مشكل امّ‏سلمه حل شد. صفيه دختر حُيي بن اخطب يهودي بود. شوهرش در جنگ خيبر و پدرش در جنگ بني‏قريظه كشته شد و خودش هم اسير شد. پيامبر خدا او را براي خود انتخاب كرد و آزاد ساخت و پس از آزاد ساختن به عنوان همسر انتخاب كرد و به اين ترتيب دختر رئيس يهود را از ذلّت رها كرد. جويريه دختر رئيس طايفه‏ي بني‏مصطلق بود. رئيس، دخترش و تعداد زيادي از افرادش اسير شدند. پيامبر جويريه را به همسري انتخاب كرد و مسلمانان گفتند: حال كه اين طايفه، فاميل پيامبر ما شدند، ما همه‏شان را آزاد مي‏كنيم و بني‏مصطلق هم كه چنين ديدند، همه مسلمان شدند. ميمونه، ام‏حبيبه و حفصه هم شوهرانشان مرده بودند و پيامبر با ازدواج با اين‏ها، آنان را نجات مي‏داد. فقط عايشه در ميان اين‏ها شوهر نداشت. با توجه به اين خصوصيات و با توجه به خصوصيات روحي پيامبر اسلام به هيچ عنوان نمي‏توان گفت كه ازدواج‏هاي پيامبر اسلام مانند ازدواج‏هاي متعارف بوده است.به الميزان، ج 4، ص 195، چاپ دوم، بيروت، 1974، در ذيل آيه 2 تا 6 مراجعه كنيد. ب) در جزوه‏ي «نگرشي كوتاه به زندگي پيامبر اسلام» درباره‏ي فلسفه تعدد همسران پيامبر اسلام چنين آمده است: ازدواج‏هاي پيامبر اسلام(ص) براي چند هدف بوده است: 1. محافظت از يتيمان، درماندگان و حفظ آبروي آنان مانند ازدواج با سوده. 2. وضع قانون و شكستنِ سنّت غلط جاهلي مانند ازدواج با زينب دختر جحش كه رسول خدا به فرمان خدا پس از آن كه زيد او را طلاق داد، او را به همسري انتخاب كرد تا مردم بدانند كه زن پسر خوانده، مانند زن پسر نيست، و مي‏توان با زنِ پسر خوانده ازدواج كرد، گر چه در زمان جاهليت، ازدواج با زنِ پسر خوانده ممنوع بود. 3. آزادسازي اسيران و بردگان مانند ازدواج با جويريه. پيامبر اكرم جويريه را گرفت و مسلمانان به خاطر خويشاوندي بني‏مصطلق با پيامبر، همه‏ي اسيران را آزاد كردند و بني‏مصطلق هم با مشاهده اين وضعيت، مسلمان شدند. 4. برقراري پيوند با قبايل و طوايف بزرگ عرب و حفظ اسلام و مسلمين مانند ازدواج با عايشه، حفصه، ام‏حبيبه، صفيه و ميمونه.نگرشي كوتاه به زندگي پيامبر اسلام، ص 29، چاپ پنجم، از انتشارات مؤسسه در راه حق. ج) جان ديون پورت انگليسي مي‏گويد: با اين كه در آن زمان، زياد زن گرفتن كار بدي نبود، ولي با اين حال حضرت محمد(ص) تا پنجاه سالگي با يك زن زندگي كرد و تا خديجه زنده بود، زن ديگري نگرفت. آيا ممكن است كسي شهوت‏ران باشد و هيچ مانعي هم براي زن گرفتن در كار نباشد، با اين حال با يك زن زندگي كند آن هم با زني كه سنّ بالائي داشته باشد؟! همسران پيامبر، عقيقي بخشايش، ص 78، چاپ قبل از انقلاب. د) توماس كارلايل مي‏گويد: به رغم دشمنان، حضرت محمد(ص) هرگز شهوت‏پرست نبود و اين تهمت، بي‏انصافي است(همان). ه) گيورگيو مي‏گويد: محمد(ص) در سال 595 ميلادي ازدواج كرد و زندگي خانوادگي او نمونه‏ي زهد، تقوي و پاكي بود. او همانند ابراهيم، نوح و يعقوب در محيطي ساده و بي‏آلايش زندگي مي‏كرد(همان). براي آگاهي بيشتر ر.ك: الصحيح من سيرة النبي الاعظم، سيد جعفر مرتضي عاملي، ج 4، ص 68، چاپ جامعه مدرسين.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه