ما قرآنی داریم که در بالای صفحات آن خوب و متوسط و بد نوشته شده من برای دو نیت خدا را به مقدس ترین وجود ها قسم دادم و خواستم حقیقت را به من بگوید و قرآن را باز کردم برای نیت اولم که درباره خوب یا بد بودن یک نفر بود خوب آمد و دومین نیتم این بود که آیا آن فرد به من علاقه دارد و قصد ازدواج با من را دارد که بد آمد حالا میخواهم بدانم کار من از نظر دینی چه قدر اعتبار دارد این جوابها حقیقت دارند؟

این گونه استخاره ها، چون در آنها مراحل و شرائط منتهی به استخاره مراعات نشده نمی تواند، درست باشد و نمی توان بر اساس آنها نظر حتمی داد و تصمیم قطعی گرفت. اگر موردی مناسب برای ازدواج بود می بایست ازراههای عادی پیش رفت تا معلوم شود علاقه به ازدواج با شما دارد یانه ،با استخاره نمی توان این موضوع را بدست آورد،اگر بشود هم کار هر کسی نیست.براى روشن شدن مطلب توجه به نکات زیر که بیان کننده مراحل و شرائط استخاره است ضروری است: الف. در انجام کارها بویژه کارهایى که از اهمیت ویژه اى برخور دارند مانند ازدواج بهترین راه، استفاده از نیروى عقل و اندیشه است که خداوند در ما بودیعه گذارده است.ب. براى اینکه در بکارگیرى نیروى عقل و اندیشه دچار لغزش نشویم باید با موازین شرعى و معیارهاى دینى آشنا باشیم و در صورت آشنا نبودن مسئله را با کارشناسان دینى در میان بگذاریم و نظر شارع را از آنها پیرامون مسئله اى که با آن درگیر هستیم سؤال کنیم.ج. علاوه بر به کارگیرى نیروى عقل و اندیشه و در نظر گرفتن معیارها و ارزش هاى دینى باید در اطراف آن موضوع قدرى مطالعه نیز داشته باشیم، مثلاً در امر ازدواج که از تصمیم گیری های مهم زندگی است، مطالعه ى بعضى از کتابهایى که در مورد انتخاب همسر و معیارهاى صحیح ازدواج رهنمودهایى را جمع آورى کرده اند، خوب است.د. بعد از طى مراحلى که در نکات فوق بیان شد نوبت مى رسد به استفاده کردن از عقل و اندیشه و تجارب و اطلاعات افراد مجرب و کارشناس به عبارت دیگر باید با افراد کارشناس مشورت کنیم.اگر ما در انجام کارهاى خود مراحى که بیان شد طى کنیم معمولاً در بیشتر مسائل به یک نتیجه ى اطمینان آور مى رسیم و مى توانیم با توکل به خداوند و استمداد از او کار خود را شروع کنیم و نیازى به استخاره کردن و تفأل زدن نیست زیرا ما هم از عقل و هم از معیارهاى دینى و هم از نظر کارشناسى افراد مطلع و مجرّب استفاده کرده ایم و همه ى آنها اتفاق نظر داشته اند که انجام این کار به صلاح شما هست پس انجام بده یا به صلاح شما نیست پس انجام نده. ه. گاهى اوقات ممکن است ما علیرغم اینکه همه ى راههاى ممکن را رفته ایم باز هم دچار تردید باشیم و اطمینان لازم را براى انجام آن کار یا ترک آن بدست نیاورده ایم در اینجا استخاره مى کنیم یعنى از خداوند طلب خیر مى کنیم در واقع نقش استخاره در اینجا اینست که از نظر روانى یک حالتى را در ما ایجاد مى کند که کار را با یک جدیت و اطمینان بیشترى انجام مى دهیم یا اینکه اگر انجام آن به صلاح ما نیست با اطمینان بیشتر آنرا رد مى کنیم و دیگر دچار وسوسه هاى فکرى که اى کاش این کار را انجام نداده بودم یا انجام داده بودم نمى شویم. زیرا همه ى راه هایى که ممکن است رفته ایم و همه ى آنها اتفاق نظر بر این دارند که مثلاً فلان کار را انجام بده. حالا اگر ما آن کار را انجام دادیم و احتمالاً با مشکلاتى مواجه شدیم دیگر خودمان را سرزنش نمى کنیم که چرا من این کار را انجام دادم اى کاش انجام نداده بودم و بالعکس.بنابراین: اولاً در همه ى کارها نیازى به استخاره نیست ثانیا استخاره حکم نیست بلکه یک راهى است براى اینکه اطمینان ما را به انجام کارى بیشترى مى کند یا اطمینان ما را به ترک کارى افزایش مى دهد البته به شرط اینکه ما اعتقاد به استخاره داشته باشیم. اگر اعتقاد به استخاره نداریم لزومى هم ندارد در کار خود استخاره کنیم بلکه همان راهى که به آن اشاره شد طی می کنیم یعنى استفاده از عقل و شرع و نظر مشورتى کارشناسان و توکل به خداوند متعال، سپس به صورت جدى اقدام کردن. و. چنانکه در انجام واجبات و ترک محرمات، استخاره نباید کرد، در کارهایى که عقل آنها را تأیید مى کند و همه شواهد و قرائن به خوبى آن گواهى مى دهند، نیز نباید استخاره با قرآن کرد.ز. در استخاره از قرآن باید از بزرگان و عالمان دینی آشنا با قرآن کمک گرفت. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه