مقام معظم رهبری معتقدند مجموعه آموزش پرورش از عوامل اصلی رشد فرهنگ سیاسی است. ایشان با اشاره به این موضوع معتقدند نباید اینچنین انگاشت که از افراد روحانی و فضلا نباید استفاده کرد: «فضلا و برجستگان حوزه‌ى علمیه، آن عناصر لایق و توانائى هستند که می‌توانند در مجموعه‌ى عظیم آموزش و پرورش نقش ایفاء کنند؛ و هیچ دستگاهى مهمتر از آموزش و پرورش نیست. این بدان معناست که براى آموزش و پرورش هرچه سرمایه‌گذارى مادى و معنوى و انسانى بشود، جا دارد. آموزش و پرورش منبع حیات براى جامعه است؛ هم براى امروز جامعه، و هم براى فرداى جامعه.»

مقام معظم رهبری معتقدند مجموعه آموزش پرورش از عوامل اصلی رشد فرهنگ سیاسی است. ایشان با اشاره به این موضوع معتقدند نباید اینچنین انگاشت که از افراد روحانی و فضلا نباید استفاده کرد: «فضلا و برجستگان حوزه‌ى علمیه، آن عناصر لایق و توانائى هستند که می‌توانند در مجموعه‌ى عظیم آموزش و پرورش نقش ایفاء کنند؛ و هیچ دستگاهى مهمتر از آموزش و پرورش نیست. این بدان معناست که براى آموزش و پرورش هرچه سرمایه‌گذارى مادى و معنوى و انسانى بشود، جا دارد. آموزش و پرورش منبع حیات براى جامعه است؛ هم براى امروز جامعه، و هم براى فرداى جامعه.» «باید اخلاق اسلامی بصورت کامل در جامعه محقق شود و فرهنگ عمومی مردم در مسیر صحیح و اسلامی قرار گیرد. لازمه این کار، رسوخ دادن باورها و عقاید به عمق جان مردم و جوانان و از بین بردن زمینه های گناه در جامعه است، ضمن آنکه باید برخی اختلالات و کمبودها در مسائل تعلیم و تربیت، خانواده، ارتباطات اجتماعی، همکاری جمعی، و وجدان کاری برطرف و اصلاح شوند. »[1] 1-4. آموزش و پرورش، عامل رشد فرهنگ سیاسی مطلوب رهبری نظام معتقدند مجموعه آموزش پرورش از عوامل اصلی رشد فرهنگ سیاسی است که البته نباید اینچنین انگاشت که از افراد روحانی و فضلا نباید استفاده کرد: «فضلا و برجستگان حوزه‌ى علمیه، آن عناصر لایق و توانائى هستند که می‌توانند در مجموعه‌ى عظیم آموزش و پرورش نقش ایفاء کنند؛ و هیچ دستگاهى مهمتر از آموزش و پرورش نیست. این بدان معناست که براى آموزش و پرورش هرچه سرمایه‌گذارى مادى و معنوى و انسانى بشود، جا دارد. آموزش و پرورش منبع حیات براى جامعه است؛ هم براى امروز جامعه، و هم براى فرداى جامعه.»[2] - لزوم تحول در آموزش و پرورش برای ایجاد یک نظام آموزش و پرورش متعالی تکیه بر اصول غربی و غیر خودی طبیعتاً جوابگوی نیازهای جامعه ما نخواهد بود بر این اساس ایشان معتقدند: «چرا می‌خواهیم تحول ایجاد کنیم؟ دلیل ساده‌اش این است که نظام کنونى آموزش و پرورش ما توانائى لازم را براى تربیت نسلهاى گوناگون ما نشان نداده است. علت هم در درجه‌ اول این است که این نظام و این تشکیلات، وارداتى است؛ برخاسته‌ از نیازهاى درونى ما نیست. این، یکى از مشکلات بزرگ ماست... ما بدمان نمى‌آید و ننگمان نمی‌کند که از دیگران یاد بگیریم. آنچه که بد است، این است که ما بیائیم الگوهاى ملتهاى دیگر و فرهنگهاى دیگر را به طور دربست در بین ملت و کشور خودمان پیاده کنیم... این تحول باید بر اساس ایجاد یک الگوى مستقل ایرانى و برخاسته‌ از معنویات و نیاز این کشور باشد؛ یعنى در واقع برخاسته‌ از اسلام ناب، اسلامِ مورد اعتقاد ما باشد. هدف، تربیت نیروى انسانىِ طراز جمهورى اسلامى است. اگر جمهورى اسلامى میخواهد پرچم اسلام را در دست بگیرد، میخواهد خودش به سعادت برسد، دنیا و آخرت خود را آباد کند - همچنان که قرآن به ما یاد میدهد که میتوان دنیا و آخرت را با هم آباد کرد و باید این کار انجام بگیرد - اگر میخواهد به ملتهاى دیگر کمک برساند، که (کنتم خیر امّة اخرجت للنّاس)[3] شاهد و مبشر ملتهاى دیگر باشد، خب، طبیعتاً نیازهائى دارد: باید انسانهاى شریف، دانا، با استعدادهاى جوشان، داراى ابتکار، داراى اخلاق نیک انسانى، داراى شجاعت، قوّت خطرپذیرى، ورود در میدانهاى جدید، بدون هیچگونه عقده‌ى خودکم‌بینى یا خودبرتربینى، انسانهاى دلداده‌ى به خداى متعال و متکى به قدرت الهى و داراى توکل کامل، انسانهاى صبور، انسانهاى بردبار و حلیم، انسانهاى خوشبین و انسانهاى امیدوار تربیت کنید. اسلام همه‌ى اینها را به صورت بسته‌ى کامل در اختیار همه‌ى معتقدین و مؤمنین خود قرار داده. این بسته را باز کنیم، دانه‌دانه از این مواد استفاده کنیم، بهره‌مند شویم، آنها را بچشیم و درون وجود خودمان ذخیره کنیم. خروجى آموزش و پرورش باید اینجور انسانى باشد... نگاه کلان و نقشه‌ى جامع، شرط اول است.»[4] 2-4. مجلس شورای اسلامی به عنوان رکن اصلی قانونگذاری در کشور مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با نمایندگان مجلس شورای اسلامینقاط مورد تأکید دشمن را برای تبیین سناریوی دشمن این چنین برشمردند: «دشمن امروز بر روى چند نقطه تکیه‌ى اساسى دارد: · مسئله‌ى اقتصاد که ایشان بخاطر اهمیت بالای اقتصاد، سال 1390 را سال جهاد اقتصادی نامیدند. · «ایجاد اختلاف بین دستگاه‌ها: یک نقطه‌ى دیگر - که آن هم خیلى واضح است - ایجاد اختلاف بین دستگاه‌هاى مدیریت‌کننده‌ى کشور است؛ این هم یکى از کارهاى اساسى آنهاست. این مسئله را پنهان هم نمیکنند. نه اینکه نمیخواهند پنهان کنند؛ پنهان‌کردنى نیست. نوع کار دشمنان در این قضایاى مهم و کلان و بین‌المللى اقتضاء میکند که یک کارهائى را بکنند، یک چیزهائى را بگویند، اظهاراتى را داشته باشند؛ لذا این تدابیر و سیاستهاى دشمنان در پرده نمیماند». ایشان ضمن برشمردن گناه فتنه گران 88 راه مقابله با این محور تلاش دشمن را ایفای نقش نمایندگان و دفاع مشترک همه از اسلام و انقلاب و نیز تبدیل نکردن اختلاف سلیقه و عقیده به چالش برای نظام دانستند و افزودند: «اختلاف سلیقه، اختلاف نظر، اختلاف عقیده در مسائل سیاسى، نباید به چالش میان جناحهاى کشور، میان عناصر کشور منتهى شود. گناه بزرگ فتنه‌گران در سال 88 این بود که اگر خوشبینانه نگاه کنیم و بگوئیم اینها یک شبهه‌اى، خدشه‌اى در ذهنشان بود، این خدشه را به صورت ایجاد چالش براى نظام اسلامى مطرح کردند. این گناه بزرگ، قابل اغماض هم نیست؛ آثار آن هم همچنان در جامعه‌ى ما موجود است.» · «رقیق کردن اعتقادات اسلامى و احساسات اسلامى و رسوخ دادن تفکرات الحادى و شبه‌الحادى از طرق مختلف»...«امروز در همین کشورهاى عربى که این قیامها و انقلابها اتفاق افتاد، عین همین قضیه دارد با شدت پیگیرى می‌شود... اینها حدس و تحلیل نیست؛ اینها اطلاع است... این را من با قاطعیت عرض میکنم: با مایه‌هاى اعتقادى و فلسفى و عقیدتىِ غنى و قوى‌اى که در بین ما بالفعل وجود دارد - حالا آن کارهاى بالقوه به جاى خود - با نیروى انسانىِ علاقه‌مند و کارآمد، این کفایت در نظام جمهورى اسلامى هست که در مقابل این هجمه مقابله کند» -آسیب شناسی اقدامات نمایندگان مجلس: مقام معظم رهبری در بیان وجود کفایت لازم در برخورد بادشمن عوامل این کفایت را مایه های اعتقادی، فکری و فلسفی ما و همچنین وجود نیروی انسانی علاقه­مند و کارامد دانستند که شاهد عینی آن را می­توان در مقابله جمهوری اسلامی با دشمن در طول32سال انقلاب اسلامی مشاهده کرد؛ گرچه کوتاهی ها و ضعف های اخلاقی و غیر اخلاقی ما، مانعی در راستای تحقق کامل اهداف انقلاب شده است ولی پیشرفت روز به روز جمهوری اسلامی و عقب نشینی مداوم دشمن و تفاوت آمریکای دوره ریگان با آمریکای دوره اوباما دستاوردهای این کفایت در میان مردم و مسئولان نظام می­باشد. از آنجا که نعمت وجود کفایت در میان مردم و مسئولان مانند دیگر نعمت های اجتماعی مورد آسیب واقع می­شود، دچار شدن به غفلت یا غرور آسیب­های اصلی در این محور اند: «منتها بیم آن هست که ما یا غافل شویم یا مغرور شویم نه باید غفلت کرد و سرگرم کارهاى حاشیه‌اى شد، نه باید مغرور شد و دشمن را خرد و بیچاره شمرد؛ باید هشیارى باشد. تک تک ماها مخاطب این حرف هستیم. ... ما بار امانت سنگینى را بر دوش گرفته‌ایم. خداى متعال این بار امانت را بر دوش ما گذاشته. اختیارى هم نیست که بگوئیم خیلى خوب، ما این امانت را نمیخواهیم؛ نه، این امانتى است که باید آن را مقتدرانه و امینانه به سرمنزل رساند. هر کارى که میکنیم - کار سیاسى میکنیم، کار فکرى میکنیم، کار اقتصادى میکنیم، کارهاى مدیریتى میکنیم - همه باید با این نگاه باشد....اگر فارغ از این نگاه کار کردیم، بیم آن هست که کار ما در جهت خلاف این اهداف به کار بیفتد؛ آن وقت مؤاخذه‌ى الهى است. خداى متعال از اینگونه گناهان بزرگ نمیگذرد. امام (رضوان الله تعالى علیه) در چند مورد از مسائل اجتماعى و گناهان اجتماعى و تخلفات سیاسى و اینجورى، همین تعبیر را داشتند: این گناهى است که خداى متعال از آن نخواهد گذشت، چون توبه‌اش آسان نیست. خب، انسان از هر گناهى توبه کند، خدا میگذرد؛ اما وقتى انسان یک حرکتى کرد، یک ضربه‌اى به یک ملت وارد شد، چطور میشود این را توبه کرد؟ چطور میشود جبران کرد؟ چطور میشود از تک تک کسانى که آسیب دیده‌اند، انسان استحلال و طلب عفو کند؟ لذا خدا از این گناهان نمیگذرد.» چند توصیه به نمایندگان: · رعایت کردن تقوای جمعی: «تقواى جمعى این است که جمعها مراقب خودشان باشند... در دهه‌هاى قبل، یک جریانى در کشور وجود داشت به نام جریان چپ. آنها شعارهاى خوبى هم میدادند، اما خودشان را مراقبت نکردند و تقواى جمعى به خرج ندادند. در میانشان آدمهائى بودند که تقواى فردى هم داشتند، اما نداشتن تقواى جمعى، کار آنها را به جائى رساند که فتنه‌گرِ ضد امام حسین و ضد اسلام و ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تکیه کند!» · تأکید بر خودنظارتی در مجلس به عنوان نمونه ای از تقوای جمعی: «من پارسال به شما عرض کردم که در داخل مجلس شوراى اسلامى، خودنظارتى بگذارید. این، همان تقواى جمعى است...کسى با آزادى نماینده مخالف نیست؛ با کجرفتارى نماینده مخالف است...البته اخیراً در مجلس نسبت به این قضیه کارکى انجام گرفت، اما اهمیت این قضیه درست به دست نیامد...در این طرح نظارت هم که حالا کلیاتش تصویب شده، دوستان جورى تنظیم کنند که یک نظارت واقعى انجام بگیرد... اینجور نباشد که رودربایستى و بده بستان و اینها بر این قضیه حاکم شود» · عدم جنجال و دعوا بین جناحها · عدم رکود و کم کاری به خاطر انتخابات آخر سال · نزدیک نشدن به صاحبان قدرت و سرمایه به خاطر تأمین نمایندگی در یک دوره: « این از آن چیزهائى است که خداى متعال از آنها نمیگذرد و انتقام خواهد گرفت. این چیزها روى شخص، روى عاقبت - عاقبت به خیرى که اینقدر برایش اهمیت قائلیم - و روى جامعه اثر منفى میگذارد» · هم‌افزائى با قوه‌ى مجریه و داشتن رفق، همسازى، همیارى، مدارا: 1- در اظهار نظرها: گاهى دیده میشود که مثلاً در مجلس، در یک نطقى، در یک اظهار نظرى، یک حرفى زده میشود. خب، حرف که زده شد، پرتاب شد دیگر. اگر خداى نکرده حرفى باشد که کسى را یا جمعى را متهم کند، جبرانش به‌آسانى ممکن نیست؛ مردم را ناامید میکند. 2- در قانون گذاری: «هیچ اشکالى ندارد که یک مجلسى قانون صحیح و درست و قوى و منطقى را جورى تنظیم کند که براى دولت، رفتار طبق آن قانون، عملى باشد، ممکن باشد، آسان باشد...این هیچ منافاتى با استقلال مجلس ندارد!» · مراقبت از احترام انتخابات توسط مسئولین کشور: «من میخواهم سفارش کنم که مسئولین کشور مراقب باشند احترام انتخابات را نگه دارند.»[5] پی نوشتها -------------------------------------------------------------------------------- [1] بیانات در دیدار رئیس و اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی23/3/ 1390 [2] بیانات در دیدار هزاران نفر از معلمان سراسر کشور14/2/1390 [3] آل عمران، آیه110 [4] بیانات در دیدار هزاران نفر از معلمان سراسر کشور14/2/1390 [5] بیانات در دیدار نمایندگان مجلس شوراى اسلامى 1390/3/8 (عاملان و نیروی انسانی فرهنگ سیاسی ، میثم آقادادی http://www.irdc.ir/fa/content/15145/default.aspx) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه