آیا امام زمان (عج) فرموده‌اند: «هر که در جمعی از مردم نام مرا ببرد، لعنت خدا بر او باد.»؟!

این روایت، متن توقیعی (نامه‌ای از امام) است. نایب دوم امام زمان علیه السلام فرموده است: «خرج توقیع بخط أعرفه من سمانی فی مجمع من الناس باسمی فعلیه لعنة الله(۱)؛ توقیعی به خطی که آن را می‌شناسم صادر شد: هر کس در میان جمعی از مردم مرا به اسمم نام ببرد، لعنت خدا بر او باد».البته در متن روایت «الناس» آمده و معمولاً ائمه علیهم السلام این کلمه را برای عامه (اهل سنت) و کسانی که امامت آن‌ها را قبول نداشته‌اند، به کار می‌برده‌اند. لذا منظور ترک تقیه و ذکر نام ائمه علیهم السلام در محافل اهل‌تسنن است که باعث تحریک و تشنج می‌شود و نیز در متن روایت «باسمی» آمده، یعنی حق تصریح به نام را ندارید، زیرا در غیبت صغری باعث جستجو از امام و اذیت شیعیان می‌شده است. پس منظور از مردم، شیعیان و جلسات و محافل مرسوم امروزی نیست. علاوه بر این، بردن نام مخصوص امام منظور است، نه یاد امام بودن، زیرا روایات دیگری داریم که ائمه علیهم السلام به شیعیان توصیه می‌فرمایند که جمع شوند و مجالس یاد ائمه علیهم السلام تشکیل دهند و بدانند که ملائکه در چنین مجالسی شرکت می‌جویند و برای آنان دعا می‌کنند.پی نوشت:۱. کمال الدین، ج۲، ص۴۸۳.منبع: پورتال جامع مهدویت .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه