دغدغه های شما در زمینه دفاع عالمانه و صحیح از نظام اسلامی قابل تقدیر است . چه خوب بود دلایل و چرایی مخالفت این قبیل افراد را با اطلاق عبارت مذکور ارائه می نمودید تا به صورت دقیقتری به بررسی و پاسخ بمی پدازیم . در عین حال به صورت کلی در پاسخ به این شبهه گفتنی است ؛واژه «امام» از نظر لغوى به معناى پیشواست؛ چه پیشواى کفر و چه پیشواى ایمان. و در قرآن کریم هم کاربردهای مختلفی برای پیامبران الهی نظیر حضرت ابراهیم و هم برای پیشوایان کفر(فقاتلوا ائمه الکفر) به کار رفته است.

دغدغه های شما در زمینه دفاع عالمانه و صحیح از نظام اسلامی قابل تقدیر است . چه خوب بود دلایل و چرایی مخالفت این قبیل افراد را با اطلاق عبارت مذکور ارائه می نمودید تا به صورت دقیقتری به بررسی و پاسخ بمی پدازیم . در عین حال به صورت کلی در پاسخ به این شبهه گفتنی است ؛واژه «امام» از نظر لغوى به معناى پیشواست؛ چه پیشواى کفر و چه پیشواى ایمان. و در قرآن کریم هم کاربردهای مختلفی برای پیامبران الهی نظیر حضرت ابراهیم و هم برای پیشوایان کفر(فقاتلوا ائمه الکفر) به کار رفته است. در هر صورت کاربرد لفظ امام برای غیر معصومین که در صورتی که نسبت عصمت به آنان داده نشود، صحیح است.ولى از نظر اصطلاح علم کلام، «امامت» منصبى است که به برخى از اشخاص اعطا مى گردد و از این نظر، تفاوتى بین امامت حضرت ابراهیم(ع) و امامت ائمه معصوم(ع) نیست.این کلمه، در بین مسلمانان گاهى به رهبران دینى - که داراى نقش برجسته اى بودند - نیز اطلاق شده است که البته معناى لغوى آن مراد است؛ نه این که کسى در مرتبه معصومین و یا پیامبران قرار گرفته باشد. مثلا در جوامع سنی امام غزالی یا در جوامع شیعه امام موسی صدر و ... به دلیل برجستگی علمی و مقبولیت اجتماعی آنان میان مسلمانان بکار برده می شود. همچنین علت اینکه امام خمینى(ره) به این لقب شهرت یافتند، به خاطر شرایط ویژه انقلاب و فرهنگ حاکم بر آن بوده است و در حقیقت ریشه در فرهنگ عمومى جامعه و آمادگى آن، جهت پذیرش این لقب براى حضرت امام(ره) دارد.در اندیشه و نظام سیاسی اسلام و روابط متقابل میان مردم و رهبری اینچنین نیست که کاربرد مطلق عناوین و القاب نهی شده باشد بلکه با دو نوع القاب و عناوین روبرو می باشیم:نوع اول عناوین و القایی هستند که مورد تأیید و مأخوذ از آموزه های دینی است و در سیره بزرگان دین نیز متداول بوده و نوع دوم، عناوینی است که به خاطر تأثیرات و پیامدهای منفی آن بر فرد و اجتماع، به شدت از کاربرد آن نهی شده است.الفاظى از قبیل «عظمى» ـ که مترادف با لفظ «معظّم»، باشند ـ نیز براى مراجع تقلید در آیت العظمى استعمال مى شود و هیچ صبغه مدح ناشایست ندارد؛ بلکه نوعى توقیر و احترام معنوى است که در سنت اسلامى داراى موردتأکید مى باشد. در روایتى از امام على(ع) آمده است: مَن وقرّ عالما فقد و قرّ اللّه؛ M}کسى که عالمى را احترام کند، خدا را احترام کرده است{M، (غرر الحکم،ص 47، توقیر العلماء، حدیث 218) و همچنین عنوان «ولی امر مسلمین جهان» مضافاً بر آنچه گذشت، دارای پشتوانه دینی و برگرفته از احادیث ائمه معصومین(ع) و امام زمان(عج) است. توضیح آنکه ولایت بر اموال و اعراض و نفوس مردم از شؤون ربوبیت الهى است و تنها با نصب و اذن خداى متعال، مشروعیت مى یابد و چنان که معتقدیم این قدرت قانونى به پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) یکى بعد از دیگرى داده شده است. در زمان غیبت بر اساس ادله عقلى متعددو روایات زیادى که از امامان معصوم(ع) وارد شده فقیه جامع الشرایط عهده دار منصب ولایت و رهبرى جامعه اسلامى مى باشد و از طرف امام زمان(عج) به صورت عام منصوب مى باشند. بنابراین نصب ولى امر مسلمین جهان، یکى از القاب واقعى براى مجتهد جامع الشرایطى است که درزمان غیبت امام معصوم(ع) براى رهبرى و اداره امور سیاسى، اقتصادى، اجتماعى و... جامعه، از سوى امامان معصوم(ع) منصور گردیده است و بر این مطلب دلایل عقلى و نقلى متعددى دلالت دارد. مانند: توقیع شریف امام زمان(عج) که مى فرمایند: و اما الحوادث الواقعه فارجعوا الى رواه احادیثنا فانهم حجتى علیکم و انا حجه الله علیهم و ادله بسیار متعدد دیگر. پس چنین نیست که لقب ولایت و جانشینى از امامان معصوم(ع) راخود ولى فقیه براى خود برگزیده باشد. بلکه از طرف امامان معصوم داراى چنین مسؤولیتى مى باشد.بر این اساس آیت الله خامنه ای هم از نظر کاربرد لغوی لفظ امام و هم از منظر اینکه حائز شرایطی اند که در اندیشه سیاسی اسلام برای حاکمان راستین الهی در نظر گرفته شده و سوم از منظر کارکردها و جایگاه بی بدلیل ایشان در هدایت نظام اسلامی , همانند حضرت امام (ره) , شایستگی و صلاحیت لازم برای اطلاق چنین واژه ای را دارا می باشند.نگاهی منصفانه و گذرا به دوران پربرکت رهبری مقام معظم رهبری پس از ارتحال امام ره و مواضع هوشمندانه و تدابیرحکیمانه ایشان در برهه های مختلف و شرایط حساس کشور ، بخوبی گویای صلاحیت ، شایستگی و ایشان در رهبری نظام است ( ر.ک به کتاب زندگینامه مقام معظم رهبری تهران: موسسه فرهنگی قدر ولایت و آب ، آینه ، آفتاب ، جلوه هایی از زندگی مقام معظم رهبری ، قم : موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره ) براستی ایشان به عنوان ستون اصلی نظام اسلامی ، نقش بی بدیلی را در هدایت نظام ایفا نموده اند و دشمنان نظام نیز اهمیت این جایگاه رفیع و نقش او را در صلابت و استواری نظام و ادامه حرکت نورانی خود بخوبی تشخیص داده از این رو همواره شاهد بیشترین حجم حملات به رهبری نظام در جهت تضعیف این رکن رکین نظام اسلامی بوده و هستیم و بسیاری از تشکیک ها وشبهات در این راستا مطرح می گردد .به عنوان نمونه در حوادث اخیر مواضع و بیانات هوشمندانه و حکیمانه مقام معظم رهبری در راستای مدیریت بحران ، براستی تاثیری مثال زدنی در فروکش نمودن بحران و ترمیم شکافهای شکل گرفته در میان مردم داشت و اگر تدابیر حکیمانه ایشان و هوشیاری مردم نمی بود ، معلوم نبود که با این حجم گسترده تبلیغات منفی و حمایت برخی از کشورهای غربی چه سرنوشتی در انتظار کشور می بود. و ناخودآگاه این جمله مرحوم امام در باره ایشان برای انسان تداعی می شود که فرمودند : الحق ایشان شایستگی رهبری را دارند ( آب ،آینه ، آفتاب ، ص 61 ) وفرمودند : اینجانب که از سالها قبل از انقلاب با جنابعالی ارتباط نزدیک داشته ام و همان ارتباط ... بحمد الله تاکنون باقی است ، جنابعالی را یکی از بازوهای توانای جمهوری اسلامی می دانم و ... و در بین دوستان و متعهدان به اسلام و مبانی اسلام از جمله افراد نادری هستید که چون خورشید روشنی می دهید .( صحیفه نور ، ج 20، ص 173) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 141/100100595) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه