پرسشگر گرامی؛ یکی از خصوصیات زندگی خوابگاهی این است که فرد زندگی کردن با افرادی که عقاید و رفتارهای مختلف دارند را تجربه می کند . خداوند متعال انسان ها را شبیه به هم خلق نکرده است.برخی از آیاتی که به وجود تفاوت بین انسان ها اشاره می کند عبارتند از: « آیه ۲۲ سوره مبارکه روم، آیه ۱۳ سوره مبارکه حجرات ، آیه ۳۲ سوره مبارکه زخرف و ...».همچنین در روانشناسی اصلی وجود دارد با نام اصل وجود تفاوت های فردی. انسان ها در بسیاری از خصوصیات رفتاری، جسمی، استعدادها، علایق و خواسته ها و .... با یکدیگر تفاوت دارند. پس ما نباید انتظار داشته باشیم که دیگران دقیقا مطابق با خواسته ما رفتار کنند.

پرسشگر گرامی؛ یکی از خصوصیات زندگی خوابگاهی این است که فرد زندگی کردن با افرادی که عقاید و رفتارهای مختلف دارند را تجربه می کند . خداوند متعال انسان ها را شبیه به هم خلق نکرده است.برخی از آیاتی که به وجود تفاوت بین انسان ها اشاره می کند عبارتند از: « آیه 22 سوره مبارکه روم، آیه 13 سوره مبارکه حجرات ، آیه 32 سوره مبارکه زخرف و ...».همچنین در روانشناسی اصلی وجود دارد با نام اصل وجود تفاوت های فردی. انسان ها در بسیاری از خصوصیات رفتاری، جسمی، استعدادها، علایق و خواسته ها و .... با یکدیگر تفاوت دارند. پس ما نباید انتظار داشته باشیم که دیگران دقیقا مطابق با خواسته ما رفتار کنند. از جمله رفتارهایی که دانشجویان در زندگی خوابگاهی یاد می گیرند و تجارب بسیار ارزشمندی هم هست ، طریقه سازگاری با محیط جدید و احترام به افکار علمی دیگران و همچنین بالا بردن آستانه تحملشان در زمینه های مختلف است. شما به جای اینکه رابطه خود را با دوستتان قطع کنید باید سعی کنید به عنوان یک دوست به او کمک کنید و او را از این حالتی که به آن دچار شده است خارج کنید. اما اگر تمامی راه ها را رفته اید و تمام سعیتان را هم کرده اید ولی نتوانسته اید رفتار او را تغییر دهید و این رفتار او هم بر روی شما اثر منفی گذاشته و این را خودتان احساس می کنید و تحمل این وضعیت برایتان مشکل است و بر فعالیت های علمی شما (که هدف تحصیل است) تاثیر منفی گذاشته، می بایست اتاقتان را تغییر دهید و با افراد دیگر که هم فکر با شما هستند هم اتاق شوید. با این حال فراموش نکنید که انسان رابطه دوستی سالم را بی جهت از بین نمی برد. البته اگر دوست انسان فردی باشد که دارای عقاید منحرف و ضد دینی بوده و قابل اصلاح هم نباشد،این رابطه باید قطع گردد چون بسیار آسیب زاست، ولی فردی که حساس است و احساس افسردگی می کند دلیلی وجود ندارد که رابطه دوستی با او را قطع کرد؛ در وهله اول به عنوان یک دوست باید نگران او باشید و دلایل افسردگی و حساسیت او را شناسایی کنید و جهت رفع آن ها به او کمک کنید، شما نباید زود درباره او قضات کنید، شاید در زندگی شخصی خویش با حادثه ای روبرو شده است که شما از آن بی اطلاعید و آن حادثه رفتارهایش را به این جهتی که شما می بینید سوق داده است که اگر شما هم جای او بودید شاید اینگونه رفتارها در شما بروز و ظهور پیدا می کرد. اگر خانواده و دوستان این افراد، به آن ها توجهی نکنند و آن ها را به حال خود رها کنند امیدی به بهبودی آن ها در آینده نیست، و در وهله بعد در صورتی که موفق به تغییر رفتار او نشدید می توانید ارتباطتان را محدودتر (و نه قطع) کنید تا روحیه افسرده ایشان بر روی شما و زندگی تان تاثیر نگذارد. نویسنده : علی حسینعلی پور .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه