چرابرخورد با اغتشاشات سال ۸۸ در ایران با مردم سالاری منافاتی نداشت ، اما برخورد با افراد شرکت کننده در جریان جنبش وال استریت ، منافات با مردم سالاری و دمکراسی دارد ؟

ماهیت فتنه 88 و برخورد نظام اسلامی با آن و جنبش تسخیر وال استریت و برخورد دولت آمریکا با یکدیگر متفاوت است .1. تفاوت ماهوی: فتنه 88 شورش بر علیه دموکراسی و قواعد دموکراسی بود که ظاهراً در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری شکل گرفت که در اصطلاح علوم اجتماعی به اینگونه حرکتها، شورش گفته میشود زیرا که شورش حرکتی مقطعی در اعتراض به یک موضوع خاص انجام می­گیرد. ولی حرکت مردم آمریکا موسوم به اشغال وال استریت به دنبال تغییرات اساسی در نظام کاپیتالیستی(سرمایه داری) آمریکاست که در اصطلاح علوم اجتماعی بدان جنبش اطلاق می­شود. 2. تفاوت در نوع عملکردها: در فتنه 88 معترضین به جای طی مسیر قانونی – که خود آن را به عنوان فصل الخطاب پذیرفته بودند – از همان ابتدا همه نهادهای امنیتی، نظارتی و اجرایی کشور را زیر سوال برده و بر خواسته باطل خود یعنی ابطال انتخابات پافشاری کردند. همچنین حرکتهای روزهای 25 و 30 خرداد محملی شد برای قتل های مشکوک شهروندان و حمله به مراکز نظامی تا درگیرهای مسلحانه نیز بر تعداد خون های ریخته شده بیفزاید. در این وضعیت هیچ نظامی اجازه نخواهد داد تا حیات خود به خطر بیفتد و در نتیجه برخوردهای نظامی و انتظامی آغاز شد. ولی در جنبش وال استریت، اعضای این جنبش در شهرهای معدودی دست به تحصن در پارک ها و معابر عمومی زده و خواسته به حق خود یعنی اجرای عدالت اجتماعی درتوزیع ثروت در جامعه آمریکایی را فریاد زدند. در هیچ شهری درگیری و یا حمله به مکان خصوصی و یا عمومی از سوی معترضین گزارش نشده است بلکه در همه موارد درگیری این پلیس ایلات متحده هست که به درگیری و دستگیری و سرکوب معترضین می پردازد.3. تفاوت در شکل حرکت ها: رفتارها و تاکتیک های اتاق فکر فتنه 88 شباهت بسیاری به دستورالعمل های انقلابهای رنگین و تئوریزه شده از سوی استراتژیست های امریکایی داشت. بر این اساس فتنه 88 منشایی کاملا خارجی و با حمایت ها و مداخلات علنی نظام سلطه بود اما حرکت مردم آمریکا به دور از پیچیدگی و یا هرگونه رفتار حساب شده فقط حرکتی ساده و مردمی است که از هیچ دستورالعملی به جز حق طبیعی اعتراض در یک کشور مدعی آزادی بیان و لیبرال دمکرات پیروی نمی­کند. 4. تفاوت در دو نوع نظام: نظام جمهوری اسلامی یک نظام مقدس و برآمده از رأی و اراده مردم مسلمان ایران و طبق آموزه های اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) شکل گرفته است. نظامی که در تنها در10 سال اول آن حدود 230000 شهید به پای آرمانهایش قربانی شده اند. ضربه زدن به آبروی همچین نظامی و شکستن اقتدار بین المللی آن در پیش چشم میلیاردها انسان مستضعف، بزرگترین جرمی است که یک فرد در طول زندگی خود می تواند انجام دهد. در مقابل نظام لیبرال دمکراسی آمریکا با محوریت اومانیستی خود، جامعه ای بی ریشه و مستعمراتی را نمایندگی می­کند که داعیه­دار تساوی همه انسانها با یکدیگر بوده و معتقد است دمکراسی و آزادی بیان به طور کامل در آن کشور اجرا می­شود (قانون اساسی آمریکا بخش حقوق شهروندان: American citizens are free. There will be equal protection under the law for all)و این نظام نیز نظامی است که پایان تاریخ با آن رقم می خورد.( مطابق نظریه پایان تاریخ فوکویاما) در یک جامعه ای اینچنینی با این همه ادعا، عدم تحمل و سرکوب عده ای شهروند آمریکایی عدالت خواه به دلیل ضدیت با عده ای سرمایه دار مغایر با همه ادعاها ، شعارها و اصولی است که نظام 200 ساله آمریکا از بدو تأسیسی طلایه دار آن بوده است. از سوی دیگر باید دقت کرد که این غرب و آمریکاست که وعده آزادی مطلق، اخلاق نسبی، اومانیسم، شهروند محوری، رفاه و برابری را تحت لوای دمکراسی و لبرالیسم به مردم خود و همه پیروان خود در اقصا نقاط جهان داده است. و الا نظام ما بر پایه اسلام بوده و مقیدات و شریعت اسلام همه در راستای عبودیت الهی تعریف میشود و تکلیف و حقوق، مجازات و تشویق، مهربانی و عطوفت، انتقام و بخشش، ملاطفت و خشونت و هم احکام فردی و اجتماعی همه و همه در یک سیستم همه جانبه در جامعه اسلامی پیاده شود. بنابراین این ایراد نقضی بر رفتار جامعه لیبرال دمکراسی آمریکایی وارد است که نه تنها ناکارآمدی خود را در رسیدن همه شهروندان خود به رفاه نشان داده است بلکه معترضین به این وضعیت را نیز با شدیدترین نوع برخورد سرکوب می­کند؟ .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه