تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
الف:عصمت یعنی اینکه انسان به مرتبه ای از معرفت نائل شود که حقیقت و باطن گناه را مشاهده کند و چون انسان در این حالت با ملکوت هستی و جنبههای باطنی عالم در ارتباط هست، هرگز دچار اشتباه و خطا نمیشود.پس مصونیت از گناه و اشتباه لازمه عصمت میباشد. ب: گروهی از انسانها ممکن است به مقام عصمت از گناه نائل شوند؛ اما عصمت از خطا و اشتباه مختص به انبیاء و ائمه علیهم السلام و بعضی از بندگان خاص خداوند است. ج:اشخاصی که از اولیاء خداوند هستند مانند حضرت عباس(ع)که به فرموده امام صادق(ع)؛ انبیاء در روز قیامت به مقام او غبطه میخورند و حضرت زینب(س)، معصوم از گناه هستند اما عصمت از اشتباه در مورد آنان صادق نیست. اگر چه اینگونه افراد با توجه به مقام معنوی و روحانیشان؛ به ندرت ممکن است دچار اشتباه شوند، اما نمیتوان امکان اشتباه را در مورد آنان بکلی منتفی دانست. د:تمام انبیاء الهی از آدم(ع)تا خاتم(ص)با حفظ مراتب و درجات متفاوتی که دارند؛ معصوم هستند، اما در مکتب حیاتبخش اسلام و از زمان پیامبر اکرم(ص) به بعد؛ تنها چهارده تن معصوم هستند و وقتی چهارده معصوم میگوئیم، مقصود ما این معنا هست؛ نه انحصار تمام معصومین اعصار و امصار و نسلهای تاریخ. ه:این معنای عصمت منافات با ترک اولی ندارد توضیح اینکه انبیاء و اولیا خداوند چون دارای مقام شامخی هستند؛ ممکن است بعضی از اعمال، از آنان صادر شود که گناه اصطلاحی و فقهی محسوب نمیشود، اما نسبت به مقام آنان گناه حساب میشود یعنی «سیئات المقربین حسنات الابرار» .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.