اگر هدف از نماز ارتباط قلبی با خداست، در صورت چنین ارتباطی چه نیازی به انجام اعمال خاص به نام نماز است؟

نماز که از آن در لسان قرآن و سنت به «الصلوة» یاد شده و به عنوان یکی از تکالیف واجب همه روزه (یومیه) انسان مکلف و مسلمان مطرح است، عبارت از عبادتی است که مرکب از: ارکان، اذکار، اعمال و هیئت مخصوصه مثلاً رو به قبله بودن و مانند آن است، و هر کدام از اعمال (سجده، رکوع، قیام، قعود و مانند آن) نقش اساسی در نماز دارند، به گونه ای که اگر یکی از آن اعمال مخصوص به هر دلیل عمداً و یا سهواً در نماز آورده نشود، ماهیت نماز تحقق عینی و خارجی (وجود عینی) پیدا نمی کند و به اصطلاح فقهی نماز باطل است. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه