تفکیک جنسیتی در دانشگاهها با چه اهدافی دنبال می شود؟

طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه هاافزون بر سالم سازی فضای آموزشی بر اساس ضوابط اخلاقی و دینی و کاهش آسیب های فردی و اجتماعی جوانان، گزارش های دریافتی از دانشگاه هایی که طرح تفکیک دانشجویان دختر و پسر را اجرا کرده اند نشان می دهد علاوه بر افزایش دو نمره ای معدل دانشجویان، میزان مشروطی به نصف رسیده و شاخص های رشد علمی و ارائه مقالات افزایش یافته و میزان ارجاع پرونده دانشجویان به کمیته انضباطی به شدت کاهش یافته است.اما پرسش و پاسخ های دانشجویی مربوطه صرفا جهت مطالعه شما ارسال می شود:سوال:نظر رهبری در مورد تفکیک جنسیتی در دانشگاه رو تو کدوم سخنرانیشون میتونم پیدا کنم؟این که تفکیک جنسیتی امری پسندیده است یا ،می توان به نکات مثبت این مساله با نگاهی هرچند خلاصه اشاراتی داشت و مزایای برای آن برشمرد از جمله :۱-ابتدا باید توجه داشت که جنس با جنسیت تفاوت دارد منظور از جنس بیشتر ویژگی های فیزیکی و ظاهری است و منظور از جنسیت بیشتر ویژگی های شخصیتی و باطنی البته این دو با هم مرتبطند اما بهتر است بگوییم تفکیک جنسی نه تفکیک جنسیتی.۲- تفکیک جنسی دانشگاه ها مثل هر کار جدیدی در ایران اول با کلی سر و صدا رو به رو می شود اما کم کم برای همه عادی می شه و متوجه می شوند آنقدر هم که فکر می کردند چیز بدی نیست بلکه بر عکس کلی برکت به همراه دارد.۳- دانشگاههای تک جنسیتی در ایران ، علیرغم پیش بینی هایی که می شد ، جزو دانشگاههای موفق محسوب می شوند . در راس این دانشگاهها دانشگاه امام صادق و دانشگاه الزهرا می باشند که هم در زمینه تربیت نیروی متخصص تئوریک و هم در زمینه تربیت مدیران کشوری کارنامه خوب و قابل قبولی دارند که حتی با دانشگاههای درجه یک و با سابقه کشور نظیر تهران و شهید بهشتی پهلو می زند ؛ پس اگر کسی حقیقتا فکر می کند با تفکیک جنسی دانشجویان دچار رکود علمی می شوند ، سخت در اشتباه است ؛ بلکه کاملا بر عکس تفکیک جنسی موجب تمرکز حواس و پرهیز از مسایل حاشیه ای و اهتمام جدی تر و عمیق تر به مساله علم آموزی و پژوهش گری می شود .۴- تفکیک جنسی موجب آرامش خاطر بیشتر افراد می شود باعث می شود روحیه تنوع طلبی در دختر و پسر به وجود نیاید و نیز موجب می شود روحیه رقابت برای جلب توجه دخترها که در پسرها ، به هنگام همراه بودن با دخترها در آنها ایجاد می شود ، به وجود نیاید . حقیقتا همین که دختر و پسر از هم جدا باشند خودش موجب تمرکز اعصاب می شه باعث می شه آدم بهتر بتون تمرکز کنه و برای آینده اش تصمیم بگیره باعث می شه آدم کمتر دچار هیجانات زودگذر بشود.۵- تفکیک جنسی در دانشگاهها تنها در مقطع لیسانس امکانپذیر است نه در مقاطع تحصیلات تکمیلی . در واقع امروزه دوره های لیسانس هم شان دبیرستان در بیست ، سی سال پیش است ؛ بنابراین تفکیک جنسی در دوره های لیسانس مثل تفکیک جنسی در دبیرستان است من مطمئنم اگر این کار شود هیچ اتفاق مهمی نمی افتد نباید افرادی این مساله را خیلی مهم و جدی و چالش برانگیز تلقی کنند مطمئنم این کار به نفع همه است. ۶- متاسفانه دانشگاه محیطی برای گذران وقت شده است ،و برخی هم چه دختر و یا پسر می آیند تا دورانی را سپری کنند بدون ایده خاصی و مساله مختلط بودن هم فضا را برای چنین افرادی بیشتر فراهم نموده ،که در صورت تفکیک انگیزه ها متفاوت تر خواهد بود . ۷-تفکیک جنسی در دانشگاهها تاثیر زیاد و بی بدیلی در کاهش فساد و بی بند و باری در جامعه خواهد داشت.۸- تفکیک جنسی علاوه بر سلامت اخلاقی ، سلامت روحی و روانی جامعه را نیز ارتقا داده و موجب پایین آمدن سن ازدواج و تحکیم بنیان خانواده می شود .۹- تفکیک جنسی در دانشگاه موجب این می شود که دخترها بدانند باید فکر و ذکر اصلیشان خانه داری و تربیت فرزند و مادری باشد نه کار دیگر همین امر موجب می شود که هم فساد کم شود و هم دخترها در سن پایین تری ازدواج کنند. بعضی مواقع آدم با خود فکر میکند این دخترهای مدرن چگونه می خواهند مادر شوند خدا به داد ما و فرزندانمان برسد .۱۰- تفکیک جنسی موجب آرامش خاطر بیشتر خانواده ها ، به ویژه خانواده های مذهبی ، در باب فرزندانشان ، به ویژه فرزندان دختر ، می شود و باعث می شود آنها با طیب خاطر و سکینه بیشتری فرزندانشان را به دانشگاه ، به ویژه دانشگاههای دور از شهرشان ، بفرستند . تفکیک جنسی مایه نزول خیر و برکت الهی و جلب الطاف و رحمت خدا به این کشور الهی و اهورایی خواهد شد . لکن در این مورد نظر صریح و مشخصی از مقام معظم رهبری نیافتیم. معظم له نسبت به دانشجو و دانشگاه نگاهی مثبت داشته و ان را محیط بالندگی علم ،دانش فناوری می دانند و دانشگاه را مکانی برای آزاد اندیشی و تضارب آرا می دانند. در عین حال این قبیل مسایل اجرایی بر عهده سایر مسئولین مربوطه است. از دیدگاه رهبر معظم انقلاب؛ دانشگاه با دو ویژگی ممتاز است، که این دو ویژگی در کمتر جایی هست.اول، روشنفکر بودن و با دیدگاههای نو آمیزش و سروکار داشتن؛ دوم، جوان بودن.ای بسا جوانی که با دیدگاههای نو سروکارندارد و گرایشهای نوگرایی در او نیست.ای بسا متجدد و نوگرایی که خروش جوانی در او نیست.نمی شود به این دوجا نسبت به آن جایی که هم گرایش نو و روشنفکری و میل به انگیزه های نو و راههای نو و نگاههای نو و حوادث نو هست، و هم جوانی هست، خیلی امید داشت.نگویید که آن نوگراییشان هم ناشی از جوانی است؛ نه، این گونه نیست.همان طور که گفتم، خیلی از جاها جوانی هست، اما نوگرایی هم نیست.اگر چه در همان محیطهای جوان و گوناگونشان ـ البته نسبت به پیرشان ـ مثل محیط کارگری و محیط بازار و سایر محیطها، جوانش از پیرش نوگراتر است، اما جوانی همه جا به معنای نوگرایی نیست.دانشگاه، هم جوان است، هم نوگراست، هم نگاه و گرایش به تازه ها و پدیدارهای بی سابقه و پذیرش چیزهایی که در یک قشر متحجر و شکل گرفته، آسان قابل پذیرش نیست، دارد، و هم شور جوانی دارد که آن گرایش را می تواند متعرضانه جلو بیندازد و دنبالش راه بیفتد و حرکت ایجاد کند و حرف بزند و اظهار عقیده کند.گاهی جوانی در اظهار یک عقیده و یک حرف سست بیشتر شجاعت دارد، تا یک پیر در اظهار یک عقیده ی قرص و محکم.یک جوان می آید قرص و محکم آن چیزی را که می بیند و می اندیشد، بیان می کند، که این نقطه ی قوت است.البته دیدگاه ضعیفش، نقطه ی ضعف جوان است؛ اما این که شجاعانه، برنده، قوی، بی مهابا و بی ملاحظه حرفش را می زند، نقطه ی قوت جوان است .دانشگاه چنین جایی است.از این جهت است که افکار نو در دانشگاه رواج پیدا می کند. (سخنرانی در دانشگاه، تهران به مناسبت آغاز سال تحصیلی 66ـ 7 65/7/ 1365)لذا بیان می دارند که ؛از نظر اسلام، میدان فعّالیت و تلاش علمى و اقتصادى و سیاسى براى زنان، کاملاً باز است. اگر کسى با استناد به بینش اسلامى بخواهد زن را از کار علمى محروم کند، از تلاش اقتصادى باز دارد، یا از تلاش سیاسى و اجتماعى بى نصیب سازد، به خلاف حکم خدا عمل کرده است[بیانات مقام معظم رهبرى در جمع خواهران ارومیه، ۲۸/۶/۱۳۷۵]. از نظر اسلام در همه‌ این فعّالیت هاى مربوط به جامعه بشرى و فعّالیتهاى زندگى، زن و مرد داراى اجازه‌ مشترک و همسان هستند.البته در عرصه‌ این فعّالیتها، اسلام حدودى را معیّن کرده است که این حدود، مربوط به زن و اجازه داشتن او براى فعّالیت نیست؛ مربوط به اختلاط زن و مرد است که اسلام روى این مسأله حسّاسیت دارد. اسلام معتقد است که مرد و زن باید یک مرزبندى میان خودشان در همه جا – در خیابان، در اداره، در تجارتخانه – داشته باشند[بیانات مقام معظم رهبری در اجتماع زنان خوزستان، ۲۰/۱۲/۱۳۷۵].سوال:دانشکده ادبیات دانشگاه ارومیه در یک کار غیر قانونی اقدام به تفکیک جنسیتی کرده آیا این کار خودسر صحیح و قانونی است؟ فرهیخته عزیز، ما اطلاع دقیق و کاملی درباره اقدام این دانشگاه نداریم ولی باید بگوییم که اجرای قانون عفاف و حجاب در دانشگاه‌ها از مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی است که پشتوانه قانونی دارد؛ این قانون در اواخر دهه 60 مصوب، و اجرای آن از همان سال آغاز و تا سال 76 اجرا شد، اما در دوره اصلاحات وقفه‌ای در اجرای آن اتفاق افتاد؛ البته مسئولان فرهنگی آن دوره، طبق شواهد موجود مخصوصاً اجرای آن را متوقف کردند، که بعد از وقفه چند ساله در آن دوره، اجرای این قانون از سر گرفته شد و اما درباره اصطلاح «تفکیک جنسیتی» که بیشتر توسط رسانه‌ها بکار می رود ابتدا باید بگوییم که به کار بردن این اصطلاح به جای قانون عفاف و حجاب غیر صحیح می باشد . اما در مورد اصل اجرای قانون عفاف و حجاب در دانشگاههاو ضرورت و کیفیت اجرای آن توجه شما را به مصاحبه معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم که در خبرگزاریهای کشور آمده جلب می کنیم: قانون عفاف و حجاب ربطی به تفکیک جنسیت ندارد معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم اظهار داشت: چیزی که الان باید اجرایی کنیم همین قانون عفاف و حجاب و پوشش است و ربطی به تفکیک جنسیتی ندارد. وی تاکید کرد: از رسانه ها خواستارم لفظ تفکیک جنسیت که مستند قانونی ندارد را استفاده نکنند و در مورد این طرح نام «قانون عفاف و حجاب و پوشش» را به کار بگیرند. خواجه سروی یادآور شد: نباید بدون مطالعه و توجه، لفظ بدپوششی در دانشگاه‌ها را برای همه‌ دانشگاهیان به کار ببرند؛ چرا که ما هم جزو جامعه دانشگاهی هستیم که در صورت به کار بردن این لفظ ما نیز جزو جامعه بدپوشش دانشگاه محسوب می شویم. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم اضافه کرد: البته اجرای این طرح نیاز به رعایت، هم از طرف دختران و هم پسران دارد و فقط مختص دانشجویان نیست و باید تمام کسانی که در دانشگاه‌ها رفت و آمد دارند از این قانون پیروی کنند. وی ادامه داد: اصطلاح تفکیک جنسیت حساسیت برانگیز است و معاندان نظام در خارج از کشور و رقبای سیاسی آن را به کار می برند و بر روی آن کار می کنند؛ این در حالی است که قانونگذار باید از لفظ عفاف و حجاب و پوشش استفاده کند. خواجه سروی افزود: آداب و رسوم، دیانت، فرهنگ و دین ما از دانشگاه منفک نیست، بنابراین جایگزین کردن رویکرد دینی در دانشگاه‌ها الزامی است. پوشش به سبک غربی باید از دانشگاه‌ها حذف شود معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم یادآور شد: طبق آنچه که در قانون آمده و شامل تمام دانشگاه‌ها می شود، پوشش به سبک غربی و چیزی که با آداب و رسوم ما منطق نیست باید کنار برود و مناسبات شرعی جایگزین آن شود؛ همچنین اختلاط به سبک غربی باید کنار گذاشته شده و مناسبت های دینی به جای آنها برگزار شود. وی ادامه داد: به وزارت علوم دستور داده شده که این قانون را در محیط دانشگاه ها ایجابی کند؛ چرا که اعتقاد ما بر این است که خیلی از کسانی که پوشش را در دانشگاه ها رعایت نمی کنند، ناآگاه هستند؛ خیلی از این دانشجویان از احکام شرعی در این زمینه آگاهی ندارند و مقررات حاکم بر دانشگاه ها برای آن تفهیم نشده، بنابراین آن را جدی نمی گیرند. خواجه سروی اظهار داشت: بخش دیگر به نوع تربیت خانوادگی بر می گردد که همه چیزها رعایت نمی شود؛ البته عده دیگری هم برای رعایت این قانون لجبازی می کنند که ما از روسای دانشگاه ها خواستیم با توجه به این تفکیک، تمام توانشان را در دانشگاه ها به کار بگیرند تا این مسئله را در دانشگاه ها حل، و آن را به بهترین وجه اجرا کنند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم ادامه داد: در قانون اساسی مستنداتی داریم که دولت موظف است محیط را برای رشد فضایل انسانی و اخلاقی آماده کند که این محیط خانواده، مدرسه و دانشگاه را شامل می شود، بنابراین باید تلاش کنیم که این محیط در دانشگاه ها فراهم شود؛ البته برخی افراد این اشکال را می گیرند که وزارت علوم مسئول علم و فناوری در کشور است و مسائل و قوانین فرهنگی ربطی به وزارت علوم ندارد. واژه تفکیک جنسیت مناسب رسانه های داخلی نیست وی تاکید کرد: رسانه ها به هیچ عنوان از واژه تفکیک جنسیتی استفاده نکنند؛ چرا که این واژه مخصوص BBC یا VOA است که در حال حاضر در رسانه های داخلی باب شده و اصلا صحیح نیست. خواجه سروی یادآور شد: منظور ما این نیست که بخواهیم به زور دانشجویان را از هم جدا کنیم، اصل این است که محیط دانشگاه ها محیط سالمی برای رشد فضایل اخلاقی باشد، بنابراین خود دانشگاه ها باید تشخیص دهند که چه فعالیتی انجام دهند که باعث رشد و تعالی فضایل اخلاقی شود. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم یادآور شد: برخی از دانشجویان لباس هایی را که بیشتر مختص مجالس عروسی و مهمانی است، می پوشند که نباید این پوشش در دانشگاه ها باشد؛ چرا که دستورالعمل نوع پوشش در بسیاری از دانشگاه های جهان وجود دارد که دانشجویان به آن متعهد هستند. وی با تاکید بر اینکه دانشگاه جای درس خواندن است، افزود: اگر به اجرای قانون برگردیم خیلی از مشکلات ما حل می شود، ما معتقدیم خیلی از قوانین را منتقدان مطالعه نکرده اند و خیلی از کسانی که می خواهند آن را اجرا کنند، اطلاعی از این قانون ندارند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم وضعیت پوشش در دانشگاه‌ها را محصول عمل نکردن به قانون عفاف و حجاب و توقف اجرای 10 ساله آن عنوان کرد و گفت: به موجب عدم اجرای قانون و بحث انتقال ارزش‌ها - که قاعدتاً باید اتفاق می افتاد - ارزش عفاف و حجاب نادیده گرفته شده است. خواجه سروی ادامه داد: در کشور ما دانشگاه دخترانه و پسرانه جدا پشتوانه مردمی، فرهنگی، دینی دارد و ما هم از اجرای آن حمایت می کنیم؛ به طور مثال جدایی دانشگاه قم خواسته مردم این منطقه بوده است و ما فکر نمی کنیم کسی در کشور مخالف ایجاد دانشگاه های تک جنسیتی باشد، اما متاسفانه فضایی که ایجاد شده می خواهد انرژی مسئولان دانشگاهی را به جای پرداختن به اجرای قوانین، صرف توضیحات کند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم افزود: یکسری ابهامات در این قانون بود که شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 88 آن را برطرف کرد. ایشان افزودن: بحث پیگیری عفاف و حجاب در دانشگاه‌ها از سال تحصیلی آینده با جدیت بیشتری اجرا خواهد شد و دانشگاه‌هایی که امکانات لازم برای تفکیک را دارند اجازه داده شده است که تفکیک جنسیت در آنها اجرایی شود. وی یادآور شد: هدف اصلی ما از اجرای این طرح فرهنگ سازی در دانشگاه‌ها و شرکت بیشتر اساتید و دانشجویان در اجرای طرح عفاف و حجاب و پررنگ شدن آموزش‌ها در دانشگاه است. این مقام مسئول دوباره خاطر نشان کرد: تفکیک جنسیتی اصطلاحی است که برخی افراد به طرح عفاف و حجاب می دهند، اما این طرح اصل آن عفاف و حجاب است و کلمه تفکیک جنسیت، باعث سوء برداشت از این طرح می شود که کاربرد آن نادرست است. وی ادامه داد: بحث ما در اجرای این طرح تنها جداسازی نیست که بخواهیم بین دختران و پسران دردانشگاه‌ها دیوار بکشیم بلکه اجرایی جدی تر طرح عفاف و حجاب است. وی یادآور شد: ضوابط پوشش دانشجویان در ورودی دانشگاه ها و خوابگاه ها نصب شده، بنابراین اظهار بی اطلاعی مسئولان دانشگاه ها درست نیست؛ چرا که این بخشنامه در همه دانشگاه ها موجود است. خواجه سروی ادامه داد: اجرای مقررات جزو قانون کاری دانشگاه ها است و باید مسئولان دانشگاه ها آن را اجرا کنند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم ادامه داد: باید باور کنیم که وقتی فردی پا به عرصه دانشگاه می گذارد، شخصیتش شکل گرفته است و ما فقط می توانیم کار تکمیلی در دانشگاه داشته باشیم، نه کار تاثیری؛ البته باید تلاش شود تا تناقض ها در محیط دانشگاه برطرف شود. وی افزود: باید تحول ایجاد کنیم؛ یعنی بسیاری از مناسبات نامانوس را بر هم بزنیم و مناسبات دینی را جایگزین آن کنیم. سوال:اگر یک نفر مخالفه سرسخته طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاهها باشه باید چه جوابی برای قانع شدنش بدیم؟اگه میشه این سوال را زودترپاسخ دهید موضوع فوق یکی از موضوعاتی است که دیدگاههای مختلفی پیرامون اصل و نحوه اجرای آن وجود دارد در ادامه جهت آگاهی و تسلط بیشتر شما با ایعاد مختلف این موضوع چند مطلب ارائه می گردد: یکم. تفکیک جنسیّتی دانشگاه‌ها؛ امکان و ضرورت تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها همواره از موارد مورد بحث میان مسؤولان و کارشناسان مذهبی و دانشگاهی بوده است. موافقان از آن‌جا که تفکیک جنسیّتی به تعدیل فضای فرهنگی و روانی حضور دانش‌جویان در دانشگاه کمک می‌نماید آن را یکی از جنبه‌های مهم اسلامی ‌شدن دانشگاه‌ها می‌دانند، در حالی که طراحان و حامیان طرح جداسازی جنسیّتی در دانشگاه‌ها، مخالف حضور زن در اجتماع بوده و مدعی هستند که با اجرای این طرح، شأن انسانی زنان نادیده انگاشته و این مسأله، توهین به دانش‌جویان است. این افراد برای اثبات نظر خود تلاش می‌کنند تا این طرح را همان دیوارکشی بین زن و مرد در خیابان جلوه داده و با استدلال عدم توانایی کنترل روابط دختر و پسر در خارج از دانشگاه و هم‌چنین عدم امکان اجرایی شدن آن، این طرح را شکست خورده دانسته و به نقد آن می‌پردازند. ما در ادامه تلاش می‌کنیم با بیان نکاتی، به ضرورت تفکیک جنسیّتی به لحاظ نظری و امکان‌پذیری آن در مقام عمل بپردازیم. تفکیک جنسیّتی مراکز علمی از دیدگاه اسلام از نظر اسلام، میدان فعالیّت و تلاش علمى، اقتصادى و سیاسى براى زنان، کاملاً باز است. اگر کسى با استناد به بینش اسلامى بخواهد زن را از کار علمى محروم، از تلاش اقتصادى باز و از تلاش سیاسى و اجتماعى بى نصیب سازد، به خلاف حکم خدا عمل کرده است.[1] از نظر اسلام در تمامی‌این فعالیت‌هاى مربوط به جامعه‌ی بشرى و فعالیت‌هاى زندگى، زن و مرد داراى اجازه‌ی‌مشترک و همسان هستند. البته در عرصه‌ی‌این فعالیت‌ها، اسلام حدودى را معیّن کرده است که این حدود، مربوط به زن و اجازه داشتن او براى فعالیت نیست و مربوط به اختلاط زن و مرد است که اسلام روى این مسأله حسّاسیّت خاص دارد. اسلام معتقد است که زن و مرد باید یک مرزبندى میان خود در همه جا - در خیابان، در اداره و ... - داشته باشند[2]. از دیدگاه اسلام، تأکید بر آن است تا جایی که امکان دارد از فضاهای مختلط در محل‌های کار و تحصیل پرهیز شود و حتی در جایی که مربوط به امور معنوی و عبادی می‌شود افراد به صورت مجزا به فعالیت بپردازند؛ نه به گونه‌ای که فعالیت افراد منع شود. برای مثال پیامبر اسلام به زنان اجازه‌ی شرکت در نماز جماعت مساجد را می‌داد و زنان ایشان نیز برای ادای نماز به مسجد می‌رفتند. با این‌حال ایشان تأکید داشتند که محل اقامه‌ی نماز زنان از مردان جدا باشد و در ورودی زنان نیز از در ورودی مردان مجزا گردد.[3] حسّاسیّت این موضوع به حدّی بود که در کتاب اصول کافی آمده است که حضرت فرمود در هنگام تردد به مسجد: «مردان از وسط و زنان از کنار کوچه بروند.»[4] این مسأله در سنن ابی‌داود نیز به گونه‌ای دیگر نقل شده است: «روزی پیامبر در بیرون مسجد بود که دید مردان و زنان، از مسجد با هم بیرون می‌آیند.» پس رو به زن‌ها کرد و فرمود: «بهتر است صبر کنید و پس از رفتن مردان بروید.»[5] از نظر اسلام در تمامی‌این فعالیت‌هاى مربوط به جامعه‌ی بشرى و فعالیت‌هاى زندگى، زن و مرد داراى اجازه‌ی‌مشترک و همسان هستند. البته در عرصه‌ی‌این فعالیت‌ها، اسلام حدودى را معیّن کرده است که این حدود، مربوط به زن و اجازه داشتن او براى فعالیت نیست و مربوط به اختلاط زن و مرد است که اسلام روى این مسأله حسّاسیّت خاص دارد. اسلام معتقد است که زن و مرد باید یک مرزبندى میان خود در همه جا - در خیابان، در اداره و ... - داشته باشند. این احادیث نشان می‌دهد که رسول خدا متوجه آسیب‌های خروج زنان از منزل بوده است و ایشان برخلاف خلفایی که بعدها آمده و با پاک‌کردن صورت مسأله و دستور به عدم خروج، راه آسان را برگزیدند، می‌کوشیدند با تعیین شرایط عدم اختلاط، جلوی آسیب‌ها را تا حد امکان بگیرند. بنابراین نظر اسلام بر این است که تا حد امکان با کاهش اختلاط زن و مرد در محیط‌های علمی، ضمن تأکید بر حضور زن و مرد در اجتماع و یاری رساندن به ایشان برای کسب مدارج علمی و انسانی، زمینه‌ی ایجاد گناه و فساد را تا حدّ ممکن کاهش دهد.[6] امکان‌پذیری تفکیک جنسیّتی؟ به نظر می‌رسد آن‌چه که سبب برخورد و انتقاد جدّی به بحث تفکیک جنسیّتی می‌شود، فراهم آوردن امکانات و بسترسازی محیطی است که آیا به واقع در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، تعداد اساتید هیأت علمی، خوابگاه، آزمایشگاه و سایر امکانات آموزشی به حدّ قابل قبولی است که بتواند پاسخ‌گوی نیاز دانش‌جویان به صورت جدا از هم باشد؟ مخالفان بر این اعتقادند که تفکیک جنسیّتی هزینه‌ی زیادی به لحاظ مادی در بر خواهد داشت که اجرای آن را غیرممکن می‌سازد. برای مثال، در کلاسی 60 نفره که 50 دانش‌جوی دختر و 10 پسر وجود دارد، با تفکیک جنسیّتی به جای تشکیل دو گروه متعادل 30 نفره، یک گروه 50 نفره و یک گروه 10 نفره تشکیل می‌شود که موجب افت کیفیّت آموزش و مشکلاتی نظیر ظرفیت کلاس‌ها، نحوه‌ی اداره و امکانات کمک آموزشی می‌گردد. از سوی دیگر در بسیاری از رشته‌ها که تعداد دانش‌جویان کم‌تر از 40 نفر در هر گروه می‌باشد، هم اکنون یک کلاس برای گروه تشکیل می‌شود که در صورت تفکیک جنسیّتی بایستی دو کلاس تشکیل شود که به معنای دو برابر شدن کلاس‌های مورد نیاز، استاد و هزینه‌های برگزاری جهت تشکیل کلاس است. هم‌چنین در مقاطع تحصیلات تکمیلی که تعداد دانش‌جویان در دوره‌ی کارشناسی ارشد غالباً بین 5 تا 15 نفر و در دوره‌ی دکتری بین 3 تا 7 نفر می‌باشد، تبدیل یک کلاس به دو کلاس در عمل با توجه به محدودیّت اساتید در دوره‌های تحصیلات تکمیلی تقریباً ناممکن بوده و ممکن است در بسیاری از کلاس‌ها یک یا دو دانش‌جوی پسر یا دختر حضور داشته باشند. در پاسخ باید گفت که اگر هدف، تفکیک جنسیّتی دانش‌جویان در «یک دانشگاه» باشد این بیان صحیح است و تفکیک مستلزم هزینه‌ی مادی زیادی خواهد بود، اما اگر بخواهیم «دانشگاه‌های یک استان» را در یک رشته تفکیک کنیم، این کار به راحتی ممکن می‌شود. به عنوان مثال در شهر کرج، پنج دانشگاه وجود دارد که رشته‌ی حسابداری را ارایه می‌دهند و در تمامی این دانشگاه‌ها کلاس‌ها مختلط برگزار می‌شود. به راحتی می‌توان با همین اساتید و امکانات، سه دانشگاه را به حسابداری دخترانه و دو دانشگاه را به حسابداری پسرانه تبدیل کرد. همین کار را نیز برای شهرهای نزدیک به هم برای مثال مانند یزد، مهریز، اشکذر و ... می‌توان انجام داد و رشته‌های مشترک بین این شهرها را به صورت دخترانه یا پسرانه درآورد که هزینه‌ای هم در بر نداشته باشد. به نظر می‌رسد آن‌چه که سبب برخورد و انتقاد جدّی به بحث تفکیک جنسیّتی می‌شود، فراهم آوردن امکانات و بسترسازی محیطی است که آیا به واقع در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، تعداد اساتید هیأت علمی، خوابگاه، آزمایشگاه و سایر امکانات آموزشی به حدّ قابل قبولی است که بتواند پاسخ‌گوی نیاز دانش‌جویان به صورت جدا از هم باشد؟ مخالفان بر این اعتقادند که تفکیک جنسیّتی هزینه‌ی زیادی به لحاظ مادی در بر خواهد داشت که اجرای آن را غیرممکن می‌سازد.بر این اساس کافی است که وزارت علوم آمایش سرزمینی هر رشته را در هر استان به نحوی صورت دهد که در هر استان تمام رشته‌هایی که در دانشگاه‌های مختلف مشترک هستند به صورت تفکیک ‌شده درآیند. در حال حاضر هم تفکیک صرفاً در حد کاردانی و کارشناسی انجام شود و رشته‌های ارشد و دکتری مانند گذشته به کار خود ادامه دهند. تنها مشکل این پیشنهاد این است که اگر به عنوان مثال رشته‌ی کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان پسرانه شود و رشته‌ی کامپیوتر دانشگاه اصفهان دخترانه، آن وقت ممکن است دختران به لحاظ سطح علمی گله‌مند شوند که چرا دانشگاه بهتر پسرانه شده است؟ راه حل موقت این است که یک رشته‌ی دیگر را به صورت برعکس عمل کنیم؛ یعنی بار دیگر مثلاً رشته‌ی برق دانشگاه صنعتی اصفهان دخترانه شود و رشته‌ی برق دانشگاه اصفهان پسرانه و به همین ترتیب ... (به نظر عنوان یکی از رشته‌ها یا دانشگاه‌ها باید تغییر کند.) راه حل دراز مدت هم این است که سطح تمامی دانشگاه‌ها با یک‌دیگر برابر گردد و دیگر آن‌که تمام دانشگاه‌های خوب با هم جفت شوند ؛ مثلاً «دانشگاه امیرکبیر و دانشگاه علم و صنعت» و یا «دانشگاه زنجان و دانشگاه قزوین» و ... یکی پسرانه و یکی دخترانه شود که بعید است به لحاظ علمی در مجموع خیلی با هم متفاوت باشند. پی نوشت ها: [1] بیانات مقام معظم رهبرى در جمع خواهران ارومیه، 28/6/1375 [2] بیانات مقام معظم رهبری در اجتماع زنان خوزستان، 20/12/1375 [3] احکام المساجد، ج 2، ص 93 . [4] کافی، ج 5، ص 518 . [5] سنن ابی داوود، ج 2، ص 658 . [6] در تهیه این مقاله از منابع زیر بهره گرفته شده است: · http://www.hawzah.net/FA/MagArt.html?MagazineID=0&MagazineNumberID=3870&MagazineArticleID=29051· http://www.asremroz.ir/vdcf.1dmiw6d1mgiaw.html *محمدحسین سیاح طاهری؛ کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه تهران/برهان دوم. دیدگاه های تعدادی از دانشگاهیان درباره ی طرح تفکیک جنسیتی؛ اجرای طرح تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها نشان دهنده‌ی عمق نگاه و ژرف اندیشی مسؤولین ذی ربط و نخبگان کشور می‌باشد اما باید به این نکته توجه داشت که به طور حتم اجرای هر طرحی ابتدا نیاز به مقدمه چینی و زیرسازی‌های مورد نیاز خود را دارد که کم توجهی به این مسأله نه تنها نتیجه‌ی مطلوب را حاصل نمی‌کند بلکه مشکلات جدیدتری را برای جامعه به وجود می‌آورد. بر این اساس سایت برهان برآن شد تا در خصوص بررسی بایدها و نبایدهای طرح تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها نظرات اساتید و کارشناسان را که در مصاحبه‌ای جمع آوری شده به صورت مقاله‌ای واحد در اختیار خوانندگان خود قرار دهد: برای اجرای طرح تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها به دلیل حساسیّت آن ابتدا باید بررسی‌های لازم در زمینه‌ها و مسایل مختلف فرهنگی صورت گیرد زیرا این امر به جنبه‌های فرهنگی، عاطفی، مذهبی و .... بر می‌گردد. در ابتدا باید به این نکته توجه کنیم که طرح تفکیک جنسیّتی باید از مقبولیّت لازم برخوردار باشد و جامعه آمادگی پذیرش این طرح را داشته باشد پس ابتدا باید زمینه‌های فرهنگی را در جامعه ایجاد کرد زیرا اگر جوان ما زمینه‌های فکری الزام این طرح را نداند، نمی‌تواند آن را بپذیرد و در عمل طرح نیز به اجرا در نخواهد آمد. می‌توان گفت برای شناساندن این طرح به دانش‌جویان و جوانان؛ رسانه، حوزه، دانشگاه و .... همگی به یک اندازه وظیفه دارند و در حقیقت باید زمینه‌های فرهنگی اجرایی شدن این طرح را آماده سازند. در واقع این طرح نباید در حد بخشنامه و دستور باشد زیرا به این طریق به هیچ عنوان به اجرا در نخواهد آمد. نباید با طرح تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها سطحی برخورد کرد زیرا به این طریق هرگز موفق نخواهیم شد و این امر نیازمند اقدام‌های ریشه‌ای است تا بتوان از آن نتیجه‌ی مطلوب را گرفت مانند این‌که ما باید در کنار اجرای این طرح در دانشگاه‌ها و بین جوانان، الگوی مناسب پوششی و ... را در اختیار و دسترس آنان قرار دهیم تا ابتدا جوان ما بتواند در خانواده و جامعه خود را بازسازی کند و سپس در مرحله‌ی بعدی در دانشگاه به آن‌چه که دین دستور داده است، عمل نماید. مسأله‌ی بسیار حایز اهمیت در اجرای این طرح این مطلب است که ابتدا زیرسازی‌های لازم انجام شود تا بتوانیم مطلوب را به دست بیاوریم و این زیرسازی‌ها به این دلیل است که فردی که در گذشته مقیّد به مبانی اسلامی بوده، اکنون نیز است اما افرادی هستند که حجاب مناسبی ندارند اما نماز می‌خوانند؛ می‌توان گفت ساختن اعتقاد‌ها و شناسایی فلسفه‌ی عفاف و حجاب به این افراد همان زیرسازی‌های اعتقادی است که در راستای آن به عفاف عمومی دست پیدا می‌کنیم. برای به تحقق رسیدن این امر ابتدا رسانه، فضای فرهنگی و خانواده باید مبانی اعتقادی را به جوان بیاموزند به این دلیل که اجرای این طرح در دانشگاه‌ها یک تکلیف دینی- مذهبی است که در درون جامعه نهفته است و باید به صورت هم‌گرا دنبال شود. به هر حال باید در نظر داشته باشیم که هیچ طرحی صد در صد نیست و به طور حتم معایب و مزایای مختلفی را درون خود دارد که باید جنبه‌های مختلف آن بررسی شود اما طرح تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها نباید دیدگاه مخالف داشته باشد زیرا اگر در مورد آن مطالعه و تحقیق شود می‌تواند به یک دستور دینی مبدل شده و ما را به این باور برساند که این طرح در جامعه‌ی ما الزام‌آور است. در حقیقت باید اجرای طرح تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها را یک حکم الهی بدانیم و جز واجبات دینی تلقی کنیم و تنها به این وسیله است که جوانان می‌توانند راحت‌تر آن را بپذیرند. در اجرای این طرح در جامعه به خصوص دانشگاه‌ها نباید به زن و مرد بودن توجه کرد زیرا اجرای عفاف مختص تمامی اقشار است و شاید بتوان گفت همان‌طور که نماز برای همه واجب است داشتن و بهره‌بردن از عفاف و حجاب نیز برای همگان مطرح می‌شود. در واقع باید به سمتی پیش برویم که خودمان الگوی مناسبی را برای جوانانمان در دانشگاه‌ها مشخص کنیم. همان‌طور که بعد از انقلاب اسلامی ایران مدارس در دوره‌های مختلف تفکیک جنسیّتی شد باید الگویی هم برای دانشگاه‌ها ارایه دهیم تا موفقیّتی و پیشرفت تحصیلی را که در این راستا مشاهده کردیم به دانشگاه‌ها نیز بکشد. با اجرای طرح جداسازی مدارس دختران و پسران در آن زمان، کسی به این روند اعتراض نکرد و ما می‌توانیم مطابق با الگوی انقلابی و اسلامی خودمان در دانشگاه نیز عمل کنیم اما نه در مقاطع دکترا و ارشد زیرا در آن زمان جوانان به بلوغ و رشد فکری رسیده‌اند و بیش‌تر آنان متأهل هستند و جاذبیّت‌های جنسی در الویّت‌های پایین‌تری برای آنان قرار دارد؛ ما می‌توانیم اجرای این طرح را به مقاطع کارشناسی و آن هم در ترم‌های ابتدایی و سال اول به اجرا در بیاوریم. همان‌طور که در ترم اول دانشگاه در دوره‌ی کارشناسی اجازه‌ی انتخاب واحد به دانش‌جویان داده نمی‌شود باید میزان حضور و نحوه‌ی برگزاری کلاس‌های آنان نیز مورد نظارت قرار گیرد به گونه‌ای که دانش‌جو بیش‌تر از دو روز در دانشگاه رفت و آمد نداشته باشد و این بهترین زمان است که به طور آهسته فرد را از لحاظ زمینه‌های فکری و روان‌شناسی و ... آماده‌ی رؤیارویی با جنس مخالف کنیم. پس در پایان به این نتیجه می‌رسیم که طرح تفکیک جنسیّتی در دانشگاه‌ها با در نظر گرفتن ملاحظاتی که گفته شد هر چه در مقاطع پایین‌تر باشد بهترین بهره را از آن می‌بریم. برای شناساندن این طرح به دانش‌جویان و جوانان؛ رسانه، حوزه، دانشگاه و .... همگی به یک اندازه وظیفه دارند و در حقیقت باید زمینه‌های فرهنگی اجرایی شدن این طرح را آماده سازند. این طرح نباید در حد بخشنامه و دستور باشد زیرا به این طریق به هیچ عنوان به اجرا در نخواهد آمد. امین فتحی عضو هیأت علمی و استاد دانشگاه محقق اردبیلی: در نمایندگی نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها کمیته ای متشکل از استادان دانشگاهی راه اندازی شده است که بر اساس آن جلسات هم اندیشی را تحت نظر شورای راهبردی برگزار می‌کنند. اگر بخواهیم لزوم تفکیک جنسیّتی را در دانشگاه‌ها از منظر جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و اسلامی بررسی کنیم باید عنوان کنیم که تاکنون زمینه‌های لازم آن در دانشگاه‌ها فراهم نشده است، از این رو نباید به یک باره حساسیّت‌ها را نسبت به این مسأله برانگیزیم و در واقع اجرای طرح در دانشگاه‌ها باید به طور آهسته پیش برود. با توجه به این که ما به جوان خود نیاموختیم که در مواجه با جنس مخالف چگونه رفتار کند، وارد فضایی آزاد مانند دانشگاه می‌شود و در این زمان است که ما قصد داریم جوانان را که در اوج احساسات قرار گرفته‌اند بدون برنامه‌ریزی از یک‌دیگر تفکیک کنیم. متأسفانه از لحاظ تربیت آموزه‌های دینی و اسلامی دانش آموزان و دانش‌جویان نه در وضعیت ایده آل و نه مطلوب هستند که با این حساب در برهه‌ی زمانی کنونی چاره‌ای جز پذیرش واقعیّت نداریم اما باید این واکسینه‌ی تربیتی که همان زمینه‌سازی فکری نسبت به تفکیک جنسیّتی است را از دوران دبیرستان آغاز کنیم. نباید فریب جنگ تبلیغاتی آنان را خورد زیرا اگر الگویی که از سوی آنان ارایه می‌شود با آموزه‌های دینی ما مغایر باشد باید با همان ابزاری که به جنگ ما آمده‌اند به خصوص در فضای مجازی و اینترنت با آنان مبارزه کرد. زمینه سازی اسلامی شدن دانشگاه‌ها یکی از منویات مقام معظم رهبری است. ایشان چندین سال است که بر این مسأله تأکید می‌کنند تا دانشگاه‌ها هر چه سریع‌تر به سوی اسلامی سازی پیش بروند اما باید این قضیه به طور مهندسی فرهنگی در شورای عالی انقلاب بررسی شود زیرا اگر این گونه عمل نگردد این تصمیم نمی‌تواند به طور کاربردی اجرایی شود. اگر بخواهیم لزوم تفکیک جنسیّتی را در دانشگاه‌ها از منظر جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و اسلامی بررسی کنیم باید عنوان کنیم که تاکنون زمینه‌های لازم آن در دانشگاه‌ها فراهم نشده است، از این رو نباید به یک باره حساسیّت‌ها را نسبت به این مسأله برانگیزیم و در واقع اجرای طرح در دانشگاه‌ها باید به طور آهسته پیش برود.سید جواد ساداتی نژاد، رییس دانشگاه کاشان : نظام آموزشی تک جنسیّتی کهن ایرانی مشاهیر بسیاری به دنیا، تقدیم کرده است. ما در کشور خود نظام آموزشی بومی داشتیم که به صورت تک جنسیّتی اداره می‌شد. «غیاث‌الدین جمشید کاشانی»، «فیض کاشانی»، «ملاحبیب الله شریف»، «ابوعلی سینا» و «جابربن حیان» از جمله نوبلیست‌های قدیمی و مشاهیری هستند که نظام آموزشی تک جنسیّتی ایرانی آن‌ها را به جامعه‌ی علم و دانش تقدیم کرده است. هر کشوری نظام آموزشی‌ای بر پایه‌ی عرف، تاریخ و مکتب خود دارد و دانشگاه‌ها بر پایه‌ی اصالت‌های یک جامعه شکل می‌گیرند. در واقع الگوی دانشگاه‌های کنونی در زمان پهلوی از دانشگاه‌های غربی گرفته شده است، این نظام با اصالت‌های دینی و فرهنگی ما هم‌خوانی ندارد و نتیجه‌اش همین شد که ما هم اکنون مشاهیر و نوبلیستی در علم نداریم. ما باید اصالت‌های نظام آموزشی خود را حفظ کنیم و نظام آموزشی جدیدی ابداع کنیم که هم نوین باشد و هم با دین، عرف، اجتماع و فرهنگ مان هم‌خوانی داشته باشد. جامعه‌ی ما با هیچ جامعه‌ی دیگری قابل مقایسه نیست. دانشگاه‌های تک جنسیّتی از این لحاظ با اصالت‌های قومی، فرهنگی، دینی و اجتماعی ما هم‌خوانی دارند که سبب رشد شتابان در عرصه‌ی علم و فن‌آوری می‌شوند. این بحث اصلاً سیاسی و احساسی نیست و تمامی دانشگاهیان و مسؤولان می‌بایست با این موضوع که به آینده و پیشرفت مملکت مرتبط است منطقی و عقلانی برخورد کنند تا زمینه‌ی جهش بزرگ در عرصه‌ی علمی کشور فراهم گردد. ما باید اصالت‌های نظام آموزشی خود را حفظ کنیم و نظام آموزشی جدیدی ابداع کنیم که هم نوین باشد و هم با دین، عرف، اجتماع و فرهنگ مان هم‌خوانی داشته باشد. جامعه‌ی ما با هیچ جامعه‌ی دیگری قابل مقایسه نیست.مسؤولان باید با نگاهی خردمندانه و علمی این طرح را در فضای دانشگاه‌ها محقق سازند و تنها در یک فضای آرام و به دور از هر گونه تشویش و مسایل انحرافی است که دانش‌جویان می‌توانند از نظر فرهنگی، علمی و آکادمیک، پیشرفت نمایند. سوم. تفکیک جنسیتی یا مناسب سازی فیزیکی؟! تفکیک جنسیتی یا مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی دانشگاه‌ها[1] یکی از مسایلی که این روزها بحث برانگیز شده، مسأله‌ای است که نام «تفکیک جنسیت» را به خود گرفته است؛ در این زمینه، اساتید دانشگاه، رؤسای دانشگاه‌ها، وزیر علوم، برخی از نمایندگان مجلس، هنرمندان و طنز نویسان، دانش‌جویان و ارباب جراید و حتی گردانندگان سایت‌هایی که از خارج کشور مدیریت می‌شوند به این موضوع پرداخته‌اند؛ این اهتمام نشان از آن دارد که هر یک از این افراد و گروه‌ها در این زمینه، دغدغه یا منفعتی را دنبال می‌کنند. صرف نظر از این که کدام یک از گروه‌های یاد شده از سر خیرخواهی و مصلحت اندیشی برای ایران اسلامی قلم می‌زنند و کدام یک اهداف خاص دیگری را دنبال می‌کنند، شایسته است که به این موضوع نگاهی منصفانه و به دور از حب و بغض‌ها و بر مبنای اصول مورد پذیرش جامعه‌ی خودمان داشته باشیم؛ 1. اگر قرار است در کشور تصمیمی خردمندانه گرفته شود لازم است نگاهی جامع و دوراندیشانه مبنای این تصمیم‌گیری قرار گیرد؛ در این موضوع نیز لازم است در چارچوب مهندسی فرهنگی جامعه، تصمیمی مناسب اخذ شود و در گام اول هم‌چون هر تصمیم فرهنگی دیگر باید اسناد بالادستی فرهنگی مورد توجه قرار گیرد؛ اهم این اسناد بالادستی عبارت‌اند از:قرآن؛ سنت معصومین(علیهم‌السلام) ؛رهنمودهای امام خمینی(ره)؛ رهنمودهای رهبری؛ قانون اساسی؛ مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی[2] 2. یکی از این اسناد قانون اساسی است. قانون اساسی که میثاق ملی ایران اسلامی است در اصل سوم، دولت را مکلف به ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی می‌نماید؛ (اصل سوم قانون اساسی: دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم [قسط و عدل و استقلال سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و همبستگی ملی]، همه‌ی امکانات خود را برای امور زیر به کار برد: ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی و مبارزه با تمامی مظاهر فساد و تباهی) یکی از مسایلی که این روزها بحث برانگیز شده، مسأله‌ای است که نام «تفکیک جنسیت» را به خود گرفته است؛ اگر قرار است در کشور تصمیمی خردمندانه گرفته شود لازم است نگاهی جامع و دوراندیشانه مبنای این تصمیم‌گیری قرار گیرد؛ در این موضوع نیز لازم است در چارچوب مهندسی فرهنگی جامعه، تصمیمی مناسب اخذ شود و در گام اول هم‌چون هر تصمیم فرهنگی دیگر باید اسناد بالادستی فرهنگی مورد توجه قرار گیرد؛ یکی دیگر از این اسناد همان گونه که ذکر شد مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی است که به طور خاص در طی دو مصوبه به موضوع مورد بحث پرداخته است؛ مصوبه‌ی اول عبارت است از: · مصوبه‌ی 413 تاریخ 14/11/1376 که «اصول، مبانی و روش‌های اجرایی گسترش فرهنگ عفاف» را بیان کرده است. و مصوبه‌ی دوم عبارت است از: · مصوبه‌ی 566 تاریخ 4/5/84 که «راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف» را بیان کرده است. از جمله بندهای مصوبه‌ی اول می‌توان به: اصل چهاردهم: «در شهرسازى و معمارى باید فرهنگعفاف و حجاب مدنظر قرار گیرد و محیط کار و نوع برنامه ها و استفاده از وسایل وامکانات به نحوى نباشد که خود موجب اختلاط نامناسب زن و مرد گردد.» و از جمله بندهای مصوبه‌ی دوم این است: راهبرد سی و ششم: «ترغیب مسؤولین و مدیران نسبت بهمناسب‌سازی فیزیکی و فرهنگی محیط کار در ادارات، بانک‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها،شرکت‌های خصوصی برای شاغلین و مراجعین؛» هم‌چنان‌که ملاحظه می‌شود مصوبه‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی خواستار مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی دانشگاه‌ها است و طبیعی است که مسؤولین مربوط موظف به انجام این مأموریت هستند بنابراین روشن است که «مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی دانشگاه‌ها» به منظور گسترش فرهنگ عفاف، در راستای قانون اساسی و اجرای مصوبه‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 84 است. مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی دانشگاه‌ها در عرصه‌ی اجرا؛ پس از توضیح این مطلب که مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی از نظر قانون لازم الاجرا است، لازم است به نکاتی که در فرآیند اجرای این قانون باید مدنظر قرار گیرد، اشاره شود: 1. در آغاز باید برای عموم دانش‌جویان و سایر افرادی که به این موضوع علاقه مندند اطلاع رسانی کافی صورت گیرد که این طرح در راستای گسترش فرهنگ عفاف است؛ این طرح نه به منظور تحقیر افراد است و نه خواهان برچسب زدن به افراد؛ در واقع قرار است با اجرای این طرح محیطی امن‌تر، سالم‌تر و یک دست‌تر برای بالندگی علمی و معنوی دانش‌جویان در فضای دانشگاه ایجاد شود. 2. در اجرای این طرح، همانند هر طرح فرهنگی دیگر باید امکانات موجود در نظر گرفته شود و دقت لازم در اجرای خردمندانه‌ی آن به کار گرفته شود؛ مطمئناً در جایی که استاد و کلاس و محیط فیزیکی نظیر آزمایشگاه و غیره به اندازه‌ی کافی برای اجرای طرح وجود ندارد، نمی‌توان بر اجرای طرح اصرار ورزید؛ اما در جایی که مثلاً پنج کلاس موازی (در یک ساعت و با یک موضوع) با جمعیت 60% دانش‌جوی دختر و 40% دانش‌جوی پسر وجود دارد به راحتی می‌توان کلاس‌های مختلط را در قالب 3 کلاس اختصاصی دختران و 2 کلاس اختصاصی پسران برگزار کرد. 3. لازم است این طرح در آغاز به صورت آزمایشی در مدت زمان مشخصی (مانند یک یا دو ترم) به اجرا گذاشته شود و پس از ارزیابی نتایج مثبت و منفی آن، بدون سوگیری در مورد کیفیت و نحوه‌ی اجرای آن در ترم‌های بعد، تصمیم‌گیری شود. در آغاز باید برای عموم دانش‌جویان و سایر افرادی که به این موضوع علاقه مندند اطلاع رسانی کافی صورت گیرد که این طرح در راستای گسترش فرهنگ عفاف است؛ این طرح نه به منظور تحقیر افراد است و نه خواهان برچسب زدن به افراد؛ در واقع قرار است با اجرای این طرح محیطی امن‌تر، سالم‌تر و یک دست‌تر برای بالندگی علمی و معنوی دانش‌جویان در فضای دانشگاه ایجاد شود. پاسخ به بعضی از اشکالات؛ برخی معتقدند این طرح موجب حساسیت بیش‌تر دختران و پسران نسبت به یک‌دیگر شده و به موجب «الانسان حریص علی ما منع» [انسان از هر چه منع شود نسبت به آن حریص‌تر می‌شود]، نباید اقدام به جداسازی کلاس‌های دختران و پسران کرد و بهتر است آن‌ها هم‌چنان در کلاس‌های مختلط باشند؛ در پاسخ باید گفت این حساسیت در زمانی که دو جنس مخالف، هر روز و هر ساعت در کلاس‌های مختلط در کنار یک‌دیگر باشند، بیش‌تر است چرا که هر نگاه و هر سخن تأثیر خاص خود را بر ذهن و دل افراد خواهد گذاشت و کسانی که جدایی را باعث حساسیت بیش‌تر می‌دانند ویژگی‌های روان‌شناختی دو جنس مخالف را نادیده می‌انگارند. · برخی هم معتقدند حضور دختران و پسران در دانشگاه در کنار یک‌دیگر موجب مهارت ورزی دختران و پسران در تعاملات اجتماعی با یک‌دیگر می‌شود؛ پاسخ این مطلب نیز این است که اگر منظور از این مهارت ورزی شناخت بیش‌تر جنس مخالف است، این شناخت از راه کلاس‌های ویژه‌ی پیش از ازدواج به بهترین وجه اتفاق می‌افتد بدون این‌که عوارض خاص خود را در پی داشته باشد، ضمن این که شناخت در کلاس‌های ویژه‌ی یاد شده شناختی علمی و نه شخصی و مبتنی بر آزمون و خطا است؛ و اگر هم منظور از تعاملات اجتماعی زمینه‌ی انتخاب یک‌دیگر برای ازدواج است که باید گفت این نوع انتخاب‌ها -که پسند ظاهری پیش از مطابقت ویژگی‌های شخصیتی موجب انتخاب می‌شود- در اکثر موارد موجب نادیده گرفتن تطابق شخصیتی و درنهایت به شکست منتهی شدن اکثر این نوع ازدواج‌ها می‌شود چنان‌که طبق برخی آمارها، 90% این نوع ازدواج‌ها ظرف 6 سال به جدایی منتهی می‌گردد. دو پیشنهاد: در این‌جا پیشنهادهایی که بدون هزینه‌ی اضافی موجب مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی دانشگاه می‌شود، ارایه می‌گردد: 1.بخشی از فضای باز دانشگاه شامل فضای سبز، نیمکت‌های موجود در فضای سبز و مسیرهای تردد موجود در فضای سبز به طور اختصاصی به دختران و بخشی هم به پسران تخصیص یابد؛ چنین طرح‌هایی یکی از مصادیق مناسب سازی فیزیکی فرهنگی است که تقریباً بدون هزینه‌ی اضافی، فضای همراه با آرامشی را برای دانش‌جویان فراهم می‌سازد که با تمرکز بیش‌تر به مطالعه بپردازند و یا با راحتی بیش‌تر به استراحت مشغول گردند؛ در چنین شرایطی فضاهای دیگر دانشگاه به عنوان فضاهای عمومی توسط تمامی دانش‌جویان قابل استفاده است. 2.هم‌چنان که پیش‌تر اشاره شد، کلاس‌های موازی را می‌توان بدون کوچک‌ترین هزینه یا امکانات اضافی به طور اختصاصی به دختران و پسران تخصیص داد. نکته‌ی پایانی؛ اجرای این طرح، نشان دهنده‌ی آزاداندیشی مجموعه‌ی دانشگاهیان و تمامی افرادی است که به نحوی با این طرح مرتبط هستند چرا که نباید با تعصب و بدون منطق در شرایط فعلی باقی ماند و از مواجهه با تغییر پرهیز کرد و در صورتی که اندیشمندان و تصمیم‌گیرندگان فرهنگی چنین طرحی را زمینه ساز رشد علمی و معنوی می‌دانند ترس و واهمه از اجرای آن شایسته‌ی قشر فرهیخته‌ی دانشگاهی نیست.* [1] «تفکیک جنسیت» که مانند برخی واژه‌های دیگر نظیر تقلید، ولایت مطلقه‌ی فقیه، نظارت استصوابی و مواردی از این دست، واژه‌ای ابهام برانگیز و غیرگویا است، نیازمند تنقیح و تبیین کافی است تا با واژه‌هایی نظیر تبعیض جنسیتی، تحقیر جنسیتی و یا آلوده پنداری جوانان اشتباه نشود؛ «تفکیک جنسیتی» در ذهن بعضی افراد تداعی کننده‌ی «تبعیض جنسیتی» یا «تحقیر جنسیتی» و نظایر آن است؛ و به نظر می‌رسد اگر به مصوبه‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد «گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» توجه کنیم و از واژه‌ی مورد استفاده برای بیان راهبرد اجرایی آن یعنی «مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی دانشگاه‌ها» استفاده کنیم کم‌تر دچار این ابهام‌ها می‌شویم و به همین دلیل در این نوشتار به جای «تفکیک جنسیت» از همین واژه‌ی «مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی» استفاده می‌شود. در مورد واژه‌های مبهم دیگر که ذکر شد هم واژه‌های مناسب‌تر و گویاتری وجود دارد که عبارت‌اند از: «رجوع به نظر کارشناس» به جای «تقلید»؛ «ولایت فقیه در هر آن‌چه که مقتضی مصلحت مردم است» به جای «ولایت مطلقه‌ی فقیه»؛ و «نظارت همراه اختیارات لازم و کافی» به جای «نظارت استصوابی»؛ این واژه‌ها که دقیقاً برگرفته از معنای فقهی و حقوقی آن‌ها است زمینه‌ی سوء استفاده‌ی مغرضان آگاه و یا سوء تفاهم افراد ناآشنا با این اصطلاحات را از بین می‌برد. [2] تردیدی نیست که از نظر قرآن، سنت معصومین، امام خمینی و رهبر معظم انقلاب، هر آن‌چه که زمینه ساز رشد معنوی و افزایش معرفت جامعه شود امری ستوده و شایسته‌ی تمجید و تحقق و پیاده سازی آن درخور ستایش است؛ بنابراین نیازی نیست که شواهد متعددی از قرآن، روایات، بیانات امام خمینی و رهنمودهای رهبری در مورد لزوم زمینه سازی برای رشد معنوی و علمی جامعه ارایه کنیم و این مطلب از بدیهیات است؛ اما در خصوص قانون اساسی و مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی - برای این که مشخص شود حرکت به سوی رشد فرهنگی که از آن جمله رشد فرهنگ عفاف و حجاب است بخشی از قانون و از سوی دولت لازم الاجرا است- به بخش‌هایی از این قوانین اشاره می‌شود. (*) علی آراسته؛ عضو هیأت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)/برهان/ چهارم:خوبی‌های تفکیک جنسیتی چندی است بحث هایی راجع به تفکیک جنسی دانشگاهها بر افواه افتاده و با توجه به اینکه دبستانهای ما تفکیک جنسی اند ، در حالیکه در آن سن کودکان میل جنسی ندارند ، اما دانشگاههای ما و در اوج شهوت جنسی جوانان تفکیک جنسی نیستند ، در این مقاله می کوشیم در باب فواید و مزایای این طرح نکاتی را بیان کنیم . ۱-ابتدا باید توجه داشت که جنس با جنسیت تفاوت دارد منظور از جنس بیشتر ویژگی های فیزیکی و ظاهری است و منظور از جنسیت بیشتر ویژگی های شخصیتی و باطنی البته این دو با هم مرتبطند اما بهتر است بگوییم تفکیک جنسی نه تفکیک جنسیتی. ۲- تفکیک جنسی دانشگاه ها مثل هر کار جدیدی در ایران اول با کلی سر و صدا و مخالفت رو به رو می شود اما کم کم برای همه جا می افتد و همگان متوجه می شوند آنقدر هم که فکر می کردند و مخالفت ، چیز بدی نیست بلکه بر عکس کلی برکت و خیرات نیز به همراه دارد. ۳- دانشگاههای تک جنسیتی در ایران ، علیرغم پیش بینی هایی که می شد ، جزو دانشگاههای موفق محسوب می شوند . در راس این دانشگاهها دانشگاه امام صادق و دانشگاه الزهرا می باشند که هم در زمینه تربیت نیروی متخصص تئوریک و هم در زمینه تربیت مدیران کشوری کارنامه خوب و قابل قبولی دارند که حتی با دانشگاههای درجه یک و با سابقه کشور نظیر تهران و شهید بهشتی پهلو می زند ؛ پس اگر کسی حقیقتا فکر می کند با تفکیک جنسی دانشجویان دچار رکود علمی می شوند ، سخت در اشتباه است ؛ بلکه کاملا بر عکس تفکیک جنسی موجب تمرکز حواس و پرهیز از مسایل حاشیه ای و اهتمام جدی تر و عمیق تر به مساله علم آموزی و پژوهش گری می شود . ۴- تفکیک جنسی موجب آرامش خاطر بیشتر افراد می شود باعث می شود روحیه تنوع طلبی جنسی و مصرفزدگی جنسی در دختر و پسر به وجود نیاید و نیز موجب می شود روحیه رقابت برای جلب توجه دخترها که در پسرها ، به هنگام همراه بودن با دخترها در آنها ایجاد می شود ، به وجود نیاید . حقیقتا همین که دختر و پسر از هم جدا باشند خودش موجب تمدد اعصاب می شود ، باعث می شود فرد بهتر بتواند تمرکز کند و برای آینده اش فکر کند و تصمیم بگیرد و کمتر دستخوش هیجانات زودگذر بشود. ۵- تفکیک جنسی در دانشگاهها تنها در مقطع لیسانس امکانپذیر است و نه در مقاطع تحصیلات تکمیلی . در واقع امروزه دوره های لیسانس هم شان دبیرستان در بیست ، سی سال پیش است ؛ بنابراین تفکیک جنسی در دوره های لیسانس مثل تفکیک جنسی در دبیرستان است من مطمئنم اگر این کار شود هیچ اتفاق مهمی نمی افتد نباید افرادی این مساله را خیلی مهم و جدی و چالش برانگیز تلقی کنند مطمئنم این کار به نفع همه است. ۶- تعداد قابل توجهی از دخترها برای خوش گذرانی و دوست یابی به دانشگاه می آیند به همین علت هفتاد درصد دانشگاهها دختر شده است ، از عوارض منفی این امر به وجود آمدن دختران تحصیلکرده و پسران کم سواد است که از عواقب آن اقتدار مادر و تضعیف و تحقیر پدر در خانواده است. باید توجه داشت که تحقیر پدر در خانواده و وجود مادری مقتدر و همه کاره و باسواد و با منزلت اجتماعی بالاتر ، بنا به نظر فروید از عوامل اصلی همجنسگرا شدن فرزندان و به ویژه پسران است. ۷-تفکیک جنسی در دانشگاهها تاثیر زیاد و بی بدیلی در کاهش فساد و بی بند و باری در جامعه خواهد داشت. چون امروز دانشگاههای ما تنها گاهِ دانش نیستند بلکه گاهِ بی بند و باری و فساد نیز گاها هستند. ۸- تفکیک جنسی علاوه بر سلامت اخلاقی ، سلامت روحی و روانی جامعه را نیز ارتقا داده و موجب پایین آمدن سن ازدواج و تحکیم بنیان خانواده می شود . ۹- تفکیک جنسی در دانشگاه موجب این می شود که دخترها بدانند باید فکر و ذکر اصلیشان خانواده داری و تربیت فرزند و مادری باشد و کارهای دیگرشان باید حاشیه آن قرار گیرد . همین امر موجب می شود که هم فساد کم شود و هم دخترها در سن پایین تری ازدواج کنند. بعضی مواقع آدم با خود فکر میکند این دخترهای مدرن با این آلودگی ها و کثیفی ها که دارند چگونه می خواهند مادر شوند ؟ ( البته پسرهایی که سراغ این دختران می روند خود کثیف و پلشت اند : الخبیثات للخبیثین ) ۱۰- تفکیک جنسی موجب آرامش خاطر بیشتر خانواده ها ، به ویژه خانواده های مذهبی ، در باب فرزندانشان ، به ویژه فرزندان دختر ، می شود و باعث می شود آنها با طیب خاطر و سکینه بیشتری فرزندانشان را به دانشگاه ، به ویژه دانشگاههای دور از شهرشان ، بفرستند . تفکیک جنسی موجب کم شدن گناه و مایه نزول خیر و برکت الهی و جلب الطاف و رحمت خدا به این کشور خواهد شد . ( خدا این کشور را از سه چیز نگه دارد : از دشمن ، از خشکسالی و از گناه ) تفکیک جنسی موجب کاهش طلاق می شود . ۱۱- تفکیک جنسی و علاوه بر آن اختصاص نیمی از دانشگاه به پسران موجب می شود اکثر دختران جامعه ما که دختران خوبی هستند بتوانند همسری هم کفو خود بیابند چون در وضعیت فعلی که ۷۰ درصد دانشگاه پسران هستند تنها ۳۰ درصد دختران می توانند همسر هم کفو خود بیابند . ( در واقع ازدواج دختران تحصیلکرده و با منزلت اجتماعی بالاتر با پسران کم سواد و با موقعیت اجتماعی حقیرتر ، حقیقتا نوعی توهین است ، آنهم توهینی دوطرفه هم به دختر و هم به پسر ) ۱۲- تفکیک جنسی اسمش یه خورده گوش خراش و نادلنشین است ولی رسمش مطمئنا دل نواز باشد و آرام بخش خواهد بود. ۱۳- متاسفانه تفکری وجود دارد که می گوید دختر باید برای ازدواج پسرها را بشناسد و پسر هم برای ازدواج باید دخترها را بشناسد و بهترین جا هم برای این کار دانشگاه است اما حقیقت این است که اگر کسی هدفش واقعا ازدواج باشد نه هرزه بازی با کمی تامل در می یابد برای ازدواج تنها باید طرف مقابل خود را آنهم به صورت خیلی کلی شناخت و سپس یا قبولش کرد و یا ردش کرد . واقعا اگر لازم است برای ازدواج همه مردها و همه زنها را شناخت و برای این شناخت هم باید لا لوی هم و تو دست و پای یکدیگر بود پس چرا پدران و مادران ما که لا لوی یکدیگر نبودند و در نتیجه شناخت زیادی از جنس مقابل نداشتند زندگی های موفق تری دارند تا زنان و مردان مدرن که با هزار تا از جنس مقابل رابطه و سَر و سِر دارند و از همه جای همدیگر خبر دارند و کاملا شناخت دارند ولی نمی توانند چند سال زیر یک سقف زندگی کنند ؟ آیا این همه آمار طلاق در ایران و به ویژه شهرهای بزرگ و نیز اروپا و آمریکا ، خود بیانگر پوچ بودن این دعوی نیست ؟! دختر و پسر اگر حقیقتا هدفشان ازدواج باشد و لاغیر فقط کافی است به صورت کلی طرف مقابل خود را بشناسند و از خانواده اش نیز شناخت پیدا کنند و سپس یا رد کنند و یا قبول .مطمئنا ازدواج ایی که اینگونه سر بگیرد بسیار ماناتر و پایاتر از ازدواج های مدرن است . بنابراین این بهانه که دانشگاه باعث می شود دختر و پسر همدیگر را بشناسند و بنابراین باید ادغام باشند بهانه ایی پوچ و بی پایه است و بنابراین بهتر است که دانشگاهها تفکیک جنسی بشوند . ۱۴- نمی دانم چرا ما ایرانی ها هر اتفاق جدیدی که می خواهد بیفتد آنقدر می ترسیم و دست و پایمان می لرزد ، مطمئنم تفکیک جنسی موجب آرامش خاطر و البته پایین آمدن سن ازدواج جوانان و تحکیم بنیان خانواده نیز می شود . ۱۵ - تفکیک جنسی موجب این می شود که زنها و مردها به هم شبیه نشوند زیرا به قول معروف المجالسه موثره ؛ در واقع مجالست دو غیر هم جنس موجب شباهت یافتن آنها به یکدیگر می شود و همین مساله در غرب است که موجب شده تمایل به همجنس بازی روز به روز زیاد تر شود زیرا دیگر نه زنان زن واقعی اند و نه مردان مرد واقعی و همه آنها به نوعی دچار اختلال جنسی و نفاق جنسیتی شده اند و بنابراین دیگر میلی به جنس دیگر که جنس مکمل شمرده می شوند ندارند ، زیرا خودشان هم زن اند و هم مرد و در عین حال نه زن اند و نه مرد . در واقع همین اختلاط ها و البته دیگر چیزها موجب شده در دنیای مدرن شاهد به وجود آمدن انسان تک جنسیتی باشیم و دیگر از زن و مرد واقعی و در نتیجه ازدواج پایا و پویا خبر چندانی نباشد. ۱۶- باید برای روزی تلاش کرد که داشگاههای ما تفکیک جنسی باشند و تمام خوابگاههای دانشجویی تعطیل شوند و همه دانشجویان ما بومی باشند و حداقل ۵۰ درصد ظرفیت دانشگاه پسر باشد . این کارها باعث می شود کمی از باد دماغ دخترها بخوابد و دیگر به خود اجازه تحقیر پسران را ندهند ، زیرا پسران مجبورند معمولا برای تامین مخارج زندگی زودتر وارد بازار کار شوند و یا مجبورند دو سال به سربازی روند و همین امر موجب عقب افتادن آنها از دخترها در تحصیلات و بعدها در داشتن شغل مناسب تر و به تبع آن داشتن منزلت اجتماعی شایسته تر است و از این رهگذر است که زنها به خود اجازه تحقیر مردان را می دهند که اگر هم اکنون فکری برای آن نشود و جلوی آن سد نشود . وای اگر از پس امروز بود فردایی . ۱۷- دخترها مخالفت بیشتری با تفکیک جنسی دانشگاه ها دارند ( این را از روی قراین متعدد می گویم ) به نظرم این بدان جهت است که دانشگاه تنها جایی است که دختران می توانند فارغ از نظارت خانواده اعمال نامشروع و پسربازی و ... انجام دهند ، به همین دلیل ۷۰ درصد دانشگاه هم دختران گرفته اند ، در حالیکه پسرها جاهای دیگری هم برای چنین کارهایی دارند . تفکیک جنسی باعث می شه این دخترهای بی در و پیکر مدرن و روشنفکر کمی خودشون و جمع کنند بعضی افراد معتقدند تفکیک جنسی موجب همجنس گرایی می شه ! واقعا حرف از این عجیب تر می شه زد ؟! اگه اینطور بود که الان تو غرب یک همجنس باز وجود نداشت و در مملکت ما همه همجنسباز بودند ! ۱۸- تفکیک جنسی باعث می شود میل به تنوع طلبی جنسی و مصرفزدگی جنسی در آدمی زنده نشود و در نتیجه شاهد هرج و مرج جنسی در جامعه نباشیم . ۱۹- عده ای می گویند تفکیک جنسی توهین به دخترهاست عده ای دیگر می گویند توهین به پسرهاست اما حقیقتا تفکیک جنسی نه توهین به دختر هاست و نه توهین به پسرهاست ؛ فقط توهین به شیطان است که در کمین انسانهاست . ۲۰- تفکیک جنسی موجب بهبود وضعیت حجاب و عفاف در جامعه خواهد شد . چون دخترها و زن ها برای جلب توجه پسرها و مردها دست به خدآرایی ( خدآرایی نه خودآرایی ) و عمل زیبایی و هزار کار و بدبختی دیگر می زنند و کلی پول خرج می کنند. بنابراین طبیعی است که اگر دانشگاهها و نیز محیط های ادارای و شغلی تفکیک جنسی شوند دیگر شاهد این همه زحمتِ زنان برای آرا و ویرا کردن و هزینه های بالا خرج کردن و خود را به آب و آتش زدن نیستیم . ۲۱- اجرای طرح تفکیک جنسی در دانشگاهها ، بیش از هر چیز به کمی شجاعت و اندکی ایمان و لختی خداترسی و مردم نترسی و نیز شطری بی اعتنایی به بدنامی و بدنانی و ذره ای اعتماد به نفس محتاج است امیدواریم که مسئولی این قلیل را داشته باشد . ۲۲- عده ای تفکیک جنسی را کار بیهوده و یا کم هوده می دانند گر چه با نظرشان موافقم اما به هر حال به قول قدیمی ها : کاچی به از هیچی ( دیگر چه می توان کرد الغریق یتشبث بکل حشیش : فردی که در حال غرق شدن است به هر خس و خاشاکی برای نجات خود دست می زند ) ۲۳- تفکیک جنسی و اختصاص ۵۰ درصد ظرفیت دانشگاهها به پسرها موجب می شه تا در آینده جایگاه پدر تحقیر نشود چون در شرایط فعلی یک دختر فوق لیسانس باید با یک پسر فوق دیپلم ازدواج کند که تبعات آن جز تحقیر شوهر و پدر نخواهد بود حال آنکه نقش اقتدار پدر در تربیت فرزندان بسیار حایز اهمیت است . ۲۴- تفکیک جنسی باعث می شه که مجبور نشیم بکارت مصنوعی وارد کنیم (اخیرا یکی از وارد کننده های محصولات آرایش بهداشتی اقدام به واردات گسترده پرده بکارت مصنوعی از کشور چین نموده است همانگونه که همه میدانند پرده بکارت در فرهنگ مسلمانان نشانه پاکدامنی دختر است و وارد نمودن و ترویج استفاده از این گونه ابزار راه را برای ترویج فساد در جامعه باز میکند جالب فروش این محصول در آنجاست که این محصول از طریق پست جمهوری اسلامی ایران و همراه با یک فیلم آموزشی عرضه می شود به امید آنکه نهاد های نظارتی در مقابل فروش این چنین محصولاتی واکنش سریعی را از خود نشان دهند تا حریم جامعه به آلودگی های پنهان مبتلا نگردد.) و اگه مجبور بشیم وارد کنیم لااقل کمتر وارد کنیم. البته علاوه بر وارد کردن بکارت مصنوعی متاسفانه عمل جراحی ترمیم بکارت نیز شایع شده است . به هر روی شاید با تفکیک جنسی دانشگاهها و محیط های کاری و اداری بتوان از این کارها کم کرد . ( حال دختری آمد بکارتش را با لطایف الحیلی ترمیم کرد یا جایگزین کرد ، شرف از دست رفته اش را چگونه می تواند ترمیم و جایگزین می کند ؟ چرا بعضی دختران ما به جایی رسیده اند که پرده اتاقشان از بکارتشان مهم تر و ارزشمند تر شده است ؟ اللهم انی اعوذبک من فتن آخر الزمان ) ۲۵- ایکاش در دانشگاههای ما علاوه بر تفکیک جنسی دختر و پسر ، برای دخترها چهار واحد مادری و فرزند پروری هم گذاشته شود که دیگر تا یه مدرک لیسانس و فوق لیسانس گرفتند از مادری و خانواده داری عارشان نشود . ۲۶- تفکیک جنسی دانشگاهها از به وجود آوردن عشق های پوچ و دروغین و تبدیل عشق به سکس و تبدیل عاشق و معشوق به ساکس و مسکوس و نیز سرکار گذاشتن همدیگر و دروغهای شاخ دار به هم گفتن و... جلوگیری می کند. ۲۷- تفکیک جنسی موجب ایجاد آرامش فکری و روانی بیشتر در سطح دانشگاه ، خانواده و جامعه می شود و توقع افراد را از همسر آینده شان یا همسر فعلیشان کمتر و معقول تر می شود و در نتیجه میزان وفاداری و عدم خیانت که متاسفانه روز به روز به ویژه در میان زنان درحال افزایش است کمتر شود . متاسفانه هیچ پژوهش علمی و درست و درمون در مورد اینکه چرا آمار خیانت در میان زنها و حتی جنایت ، به شکل شوهر کشی ، بالا رفته وجود ندارد و متاسفانه همه زبون زن شده اند و جرات انجام این کارها را ندارند زیرا که می ترسند اگر این کار را کنند فمنیست ها پاچه آنها را بگیرند. ۲۸- باید توجه داشت تفکیک جنسیتی چیزی نیست که خاص ایران و اسلام باشد بلکه در همه فرهنگ ها و کشورها هم تفکیک جنسی وجود دارد البته به شکلی خفیف تر که متناسب فرهنگ خودشان است . برای مثال : بازهای ورزشی در همه جای دنیا تفکیک جنسی هستند یعنی والیبال ، فوتبال و ... همه تفکیک جنسی هستند و زنها و مردها از هم جدا هستند . در بازهای جام جهانی و المپیک هم تفکیک جنسی وجود دارد و مردها و زنها از هم جدایند با هم رقابت نمی کنند زیرا اساسا زن و مرد از لحاظ توان جسمی با هم متفاوتند و هیچ زنی نمی تواند با مردی رقابت کند و اگر رقابت کند قطعا بازنده است . پس چرا در آنجا ماده خوکهای فمنیست اعتراضی نمی کنند و چیزی نمی گویند اما در جایی که به نفعشان نباشد سخن می گویند و اعتراض می کنند. ( این وضعیت را در مساله سربازی هم می بینیم که فمنیستهای جامعه ما به سهمیه بندی دانشگاهها معترض می شوند ولی هیچ کدام از آنها نمی گویند که چرا ما زن ها را به سربازی نمی برید ! ) به هر حال تفکیک جنسی در همه جای جهان هست و در ایران ما نیز باید متناسب فرهنگمان باشد چه در دانشگاهها چه در جاهای دیگر . ۲۹ - اگر دانشگاهها تفکیک جنسی بود هیچ وقت حادثه ای مانند حادثه پل مدیرت رخ نمی داد ( که در آن جوان مثلا عاشقی دختر مثلا مورد علاقه اش را ، به دلیل بی اعتنایی به او ، با چاقو شرحه شرحه کند ) زیرا با هم بودن دختر و پسر تو دانشگاه باعث می شه که عشق های آتشینی شکل بگیره که اکثر اونها به ناکامی می انجامد که باعث سرخوردگی بیشتر پسرها می شود . حادثه پل مدیریت اوج سرخوردگی یک جوان ناکام بود مطمئن باشید از این سرخوردگی ها تو دانشگاه زیاد است و هر کسی که به دانشگاه رفته حرف من را تایید می کند. ۳۰ �" عده ای معتقدند تفکیک جنسی دانشگاهها موجب کاهش ازدواج دانشجویی می شود در حالیکه رییس دانشگاه الزهرا ، محبوبه مباشری ، چنین می گوید : « دانشجویان ما خیلی بیش تر از سایر دانشگاه ها هم ازدواج می کنند. امسال ما ۲۳۰ ازدواج دانشجویی داشتیم در حالی که دانشگاه تهران ۱۶۰ ازدواج داشت یعنی ۲۳۰ نفر در یک دانشگاه غیرمختلط ازدواج کرده بودند » . البته باید توجه داشت که میزان دانشجویان دانشگاه تهران بسیار بیشتر از دانشگاه الزهرا می باشد و با این حال آمار ازدواجش آنقدر کم تر از دانشگاه الزهراست . بنابراین این دستاویز یا بهانه که تفکیک جنسی موجب کاهش ازدواج می شود بیهوده و پوچ است . ۳۱ �" از دیگر دعوی های مخالفان تفکیک جنسی نظر مخالف امام خمینی با تفکیک جنسی دانشگاه است . در این خصوص باید توجه داشت جو و محیط آن زمان دانشگاهها در دهه شصت و هنگامه جنگ ، آن طور که از بعضی اساتید شنیدیم ، قابل قیاس با زمان اکنون نیست . همین مساله هم موجب شده مراجع عظلم تقلید از قبیل آیت الله مکارم شیرازی ، آیت الله سبحانی ، آیت الله جوادی آملی از این طرح حمایت و پشتیبانی کنند . ۳۲- در پایان بیان می داریم که مسئولین باید توجه داشته باشند که برای اسلامی کردن دانشگاهها تنها تغییر در محتوای دروس تدریسی یا همان شاکله دانشگاهها بسنده نیست بلکه باید شکل دانشگاهها نیز اسلامی شود که برای اینکار تفکیک جنسی یکی از بهترین راهکارهاست. ما در این مقاله به اجمال از مزایا و خوبی های تفکیک جنسی دانشگاهها سخن گفتیم اما حقیقت آنست که بررسی بیشتر این مساله محتاج کار کارشناسی دقیق تر و عمیق ترست که امیدواریم توسط دیگر دوستان انجام گردد . http://www.alef.ir/vdcjaxevhuqemiz.fsfu.html?164579 سوال:با عرض سلام و خسته نباشیدمی خواستم در مورد نظر حضرت آقا پیرامون تفکیک جنسیتی دانشگاه ها بپرسم؟ نظر ایشان دقیقا چه می باشد؟(با ذکر اسناد)در صورت موافق بودن ایشان کدام نوع تفکیک جنسیتی را می پذیرند؟تفکیک کامل دانشگاه ها به صورت جداگانه(دخترانه و پسرانه) یا تفکیک کلاس های دانشگاهی تنها؟اخیرا پس از پیشنهاد وزیر علوم مبنی بر تفکیک دانشگاهها و به دنبال آن مخالفت رئیس جمهور با این طرح ، اکثر مراجع به شدت از این اقدام رئیس جمهور انتقاد کردند. سوال:بنده از حضرت اقا انتقادی بابت اتخاذ این تصمیم نشنیدم؟آیا ایشان واکنشی به این مسئله نشان داده و اگر نداده چرا؟ آیا همه مراجع در این مورد متفق القول هستند؟ نظر مراجع مبنی بر تفکیک جنسیتی کدام نوع آن می باشد(تفکیک کامل دانشگاه یا کلاس های دانشگاهی)؟(اگر نظر مراجع را با ذکر نامشان ببرید ممنون میشم)شنیدم که در سال های اول انقلاب در برخی از دانشگاه ها در کلاس های درس پرده کشیده شده و حایل میان دختران و پسران قرار گرفته است، واین خبر به سمع امام راحل رسیده و همان شب به وزیر علوم وقت دستور داده اند که پرده ها را بردارند؟ آیا این مطلب صحت داد؟ نظر امام در مورد تفکیک جنسیتی چه بوده؟ آیا اختلاط دانشجویان بر امام تحمیل شد یا نظر خود امام موافق قضیه بوده یا ایشان با وجود مخالفت مصلحت را بر این دیدند که تفکیک صورت نگیرد؟و در صورتی که مورد آخر(مصلحت اندیشی) چاره کار بوده آیا ایشان دوره زمان اول انقلاب را به دلیل شرایط حاکم بر آن آماده تفکیک نمی دیدند و سیر تدریجی این کار (تفکیک جنسیتی) را در نظر داشتند یا اینکه این مصلحت را در عصر امروزی پایدار می دانستند؟از آنجایی که بنده حقیر مسئولیت کانون فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه را بر عهده دارم ، دید اینجانب در رابطه با این موضوع می تواند در کارهاو فعالیت های فرهنگی مرکزمان تاثیر گذار باشد از این رو تقاضا دارم به صورت کاملا شفاف به همه موضوع بپردازید؟هم چنین تقاضا دارم تنها نظر امام (ره) و حضرت آقا و مراجع عظام (با وجود اختلافات بین این بزرگان) به صورت شفاف مطرح گردد و نظرات شخصی اشخاص در پاسخ به سوالات گفته نشود؟با سپاس فراوان فرهیخته عزیز، اجرای قانون عفاف و حجاب در دانشگاه‌ها از مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی است که پشتوانه قانونی دارد؛ این قانون در اواخر دهه 60 مصوب، و اجرای آن از همان سال آغاز و تا سال 76 اجرا شد، اما در دوره اصلاحات وقفه‌ای در اجرای آن اتفاق افتاد؛ البته مسئولان فرهنگی آن دوره، طبق شواهد موجود مخصوصاً اجرای آن را متوقف کردند، که بعد از وقفه چند ساله در آن دوره، اجرای این قانون از سر گرفته شد و اما درباره اصطلاح «تفکیک جنسیتی» که بیشتر توسط رسانه‌ها بکار می رود ابتدا باید بگوییم که به کار بردن این اصطلاح به جای قانون عفاف و حجاب غیر صحیح می باشد . اما در مورد اصل اجرای قانون عفاف و حجاب در دانشگاههاو ضرورت و کیفیت اجرای آن توجه شما را به مصاحبه معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم که در خبرگزاریهای کشور آمده جلب می کنیم: قانون عفاف و حجاب ربطی به تفکیک جنسیت ندارد معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم اظهار داشت: چیزی که الان باید اجرایی کنیم همین قانون عفاف و حجاب و پوشش است و ربطی به تفکیک جنسیتی ندارد. وی تاکید کرد: از رسانه ها خواستارم لفظ تفکیک جنسیت که مستند قانونی ندارد را استفاده نکنند و در مورد این طرح نام «قانون عفاف و حجاب و پوشش» را به کار بگیرند. خواجه سروی یادآور شد: نباید بدون مطالعه و توجه، لفظ بدپوششی در دانشگاه‌ها را برای همه‌ دانشگاهیان به کار ببرند؛ چرا که ما هم جزو جامعه دانشگاهی هستیم که در صورت به کار بردن این لفظ ما نیز جزو جامعه بدپوشش دانشگاه محسوب می شویم. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم اضافه کرد: البته اجرای این طرح نیاز به رعایت، هم از طرف دختران و هم پسران دارد و فقط مختص دانشجویان نیست و باید تمام کسانی که در دانشگاه‌ها رفت و آمد دارند از این قانون پیروی کنند. وی ادامه داد: اصطلاح تفکیک جنسیت حساسیت برانگیز است و معاندان نظام در خارج از کشور و رقبای سیاسی آن را به کار می برند و بر روی آن کار می کنند؛ این در حالی است که قانونگذار باید از لفظ عفاف و حجاب و پوشش استفاده کند. خواجه سروی افزود: آداب و رسوم، دیانت، فرهنگ و دین ما از دانشگاه منفک نیست، بنابراین جایگزین کردن رویکرد دینی در دانشگاه‌ها الزامی است. پوشش به سبک غربی باید از دانشگاه‌ها حذف شود معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم یادآور شد: طبق آنچه که در قانون آمده و شامل تمام دانشگاه‌ها می شود، پوشش به سبک غربی و چیزی که با آداب و رسوم ما منطق نیست باید کنار برود و مناسبات شرعی جایگزین آن شود؛ همچنین اختلاط به سبک غربی باید کنار گذاشته شده و مناسبت های دینی به جای آنها برگزار شود. وی ادامه داد: به وزارت علوم دستور داده شده که این قانون را در محیط دانشگاه ها ایجابی کند؛ چرا که اعتقاد ما بر این است که خیلی از کسانی که پوشش را در دانشگاه ها رعایت نمی کنند، ناآگاه هستند؛ خیلی از این دانشجویان از احکام شرعی در این زمینه آگاهی ندارند و مقررات حاکم بر دانشگاه ها برای آن تفهیم نشده، بنابراین آن را جدی نمی گیرند. خواجه سروی اظهار داشت: بخش دیگر به نوع تربیت خانوادگی بر می گردد که همه چیزها رعایت نمی شود؛ البته عده دیگری هم برای رعایت این قانون لجبازی می کنند که ما از روسای دانشگاه ها خواستیم با توجه به این تفکیک، تمام توانشان را در دانشگاه ها به کار بگیرند تا این مسئله را در دانشگاه ها حل، و آن را به بهترین وجه اجرا کنند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم ادامه داد: در قانون اساسی مستنداتی داریم که دولت موظف است محیط را برای رشد فضایل انسانی و اخلاقی آماده کند که این محیط خانواده، مدرسه و دانشگاه را شامل می شود، بنابراین باید تلاش کنیم که این محیط در دانشگاه ها فراهم شود؛ البته برخی افراد این اشکال را می گیرند که وزارت علوم مسئول علم و فناوری در کشور است و مسائل و قوانین فرهنگی ربطی به وزارت علوم ندارد. واژه تفکیک جنسیت مناسب رسانه های داخلی نیست وی تاکید کرد: رسانه ها به هیچ عنوان از واژه تفکیک جنسیتی استفاده نکنند؛ چرا که این واژه مخصوص BBC یا VOA است که در حال حاضر در رسانه های داخلی باب شده و اصلا صحیح نیست. خواجه سروی یادآور شد: منظور ما این نیست که بخواهیم به زور دانشجویان را از هم جدا کنیم، اصل این است که محیط دانشگاه ها محیط سالمی برای رشد فضایل اخلاقی باشد، بنابراین خود دانشگاه ها باید تشخیص دهند که چه فعالیتی انجام دهند که باعث رشد و تعالی فضایل اخلاقی شود. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم یادآور شد: برخی از دانشجویان لباس هایی را که بیشتر مختص مجالس عروسی و مهمانی است، می پوشند که نباید این پوشش در دانشگاه ها باشد؛ چرا که دستورالعمل نوع پوشش در بسیاری از دانشگاه های جهان وجود دارد که دانشجویان به آن متعهد هستند. وی با تاکید بر اینکه دانشگاه جای درس خواندن است، افزود: اگر به اجرای قانون برگردیم خیلی از مشکلات ما حل می شود، ما معتقدیم خیلی از قوانین را منتقدان مطالعه نکرده اند و خیلی از کسانی که می خواهند آن را اجرا کنند، اطلاعی از این قانون ندارند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم وضعیت پوشش در دانشگاه‌ها را محصول عمل نکردن به قانون عفاف و حجاب و توقف اجرای 10 ساله آن عنوان کرد و گفت: به موجب عدم اجرای قانون و بحث انتقال ارزش‌ها - که قاعدتاً باید اتفاق می افتاد - ارزش عفاف و حجاب نادیده گرفته شده است. خواجه سروی ادامه داد: در کشور ما دانشگاه دخترانه و پسرانه جدا پشتوانه مردمی، فرهنگی، دینی دارد و ما هم از اجرای آن حمایت می کنیم؛ به طور مثال جدایی دانشگاه قم خواسته مردم این منطقه بوده است و ما فکر نمی کنیم کسی در کشور مخالف ایجاد دانشگاه های تک جنسیتی باشد، اما متاسفانه فضایی که ایجاد شده می خواهد انرژی مسئولان دانشگاهی را به جای پرداختن به اجرای قوانین، صرف توضیحات کند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم افزود: یکسری ابهامات در این قانون بود که شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 88 آن را برطرف کرد. ایشان افزودن: بحث پیگیری عفاف و حجاب در دانشگاه‌ها از سال تحصیلی آینده با جدیت بیشتری اجرا خواهد شد و دانشگاه‌هایی که امکانات لازم برای تفکیک را دارند اجازه داده شده است که تفکیک جنسیت در آنها اجرایی شود. وی یادآور شد: هدف اصلی ما از اجرای این طرح فرهنگ سازی در دانشگاه‌ها و شرکت بیشتر اساتید و دانشجویان در اجرای طرح عفاف و حجاب و پررنگ شدن آموزش‌ها در دانشگاه است. این مقام مسئول دوباره خاطر نشان کرد: تفکیک جنسیتی اصطلاحی است که برخی افراد به طرح عفاف و حجاب می دهند، اما این طرح اصل آن عفاف و حجاب است و کلمه تفکیک جنسیت، باعث سوء برداشت از این طرح می شود که کاربرد آن نادرست است. وی ادامه داد: بحث ما در اجرای این طرح تنها جداسازی نیست که بخواهیم بین دختران و پسران دردانشگاه‌ها دیوار بکشیم بلکه اجرایی جدی تر طرح عفاف و حجاب است. وی یادآور شد: ضوابط پوشش دانشجویان در ورودی دانشگاه ها و خوابگاه ها نصب شده، بنابراین اظهار بی اطلاعی مسئولان دانشگاه ها درست نیست؛ چرا که این بخشنامه در همه دانشگاه ها موجود است. خواجه سروی ادامه داد: اجرای مقررات جزو قانون کاری دانشگاه ها است و باید مسئولان دانشگاه ها آن را اجرا کنند. معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم ادامه داد: باید باور کنیم که وقتی فردی پا به عرصه دانشگاه می گذارد، شخصیتش شکل گرفته است و ما فقط می توانیم کار تکمیلی در دانشگاه داشته باشیم، نه کار تاثیری؛ البته باید تلاش شود تا تناقض ها در محیط دانشگاه برطرف شود. وی افزود: باید تحول ایجاد کنیم؛ یعنی بسیاری از مناسبات نامانوس را بر هم بزنیم و مناسبات دینی را جایگزین آن کنیم.تجربه تاریخى و بشرى نشان داده است که اختلاط و ارتباط آزاد زنان و مردان به مصلحت انسان ها نبوده است. در وضعیت کنونى و با توجه به شرایط خاص دوران جوانی , طولانی بودن دوران تجرد غالب دانشجویان و خطرات جدی تمایلات آشکار و پنهان غرائز نفسانی و با توجه به واقعیات موجود در برخی ازدانشگاهها مبنى بر عدم رعایت ارزشها و شئونات اسلامى و برخى مشکلات و ناهنجارى هاى ناشى از آن که به هیچ وجه شایسته و زیبنده جو مقدس و محیط علمى دانشگاه نمى باشد، اختلاط پسر و دختر در دانشگاهها مضرات و آفتهایى را به دنبال دارد .. مهم ترین آثار اختلاط عبارتند از: 1- بوجود آمدن برخى انحرافات جنسى، اخلاقى و اجتماعى در اثر عدم رعایت شئونات اسلامى از قبیل حجاب کامل و... 2- افت تحصیلى در اثر مشغول شدن روح، فکر و قوه خیال دانشجو به... و عدم توجه کافى به مطالب استاد یا مطالب کتاب در زمان مطالعه و... 3- اضطراب و نگرانى ناشى از انگیزش شهوانى و دشوارى ارضاى صحیح و مشروع.لذا اقدامات اخیر(تفکیک جنسیتی ) در درجه نخست به نفع خود دانشجویان و در مراتب بعدی به نفع سلامت روانی جامعه می باشد. مطالب مفید جهت آگاهی بیشتر:روابط دختر و پسر ممکن است پیامدهایی داشته باشند که عبارتند از: 1)از بین رفتن کرامت انسانی و غرق شدن در گرداب شهوت ها:اگر انسان به غریزه جنسی به عنوان یک هدف و خارج از چهارچوب مقرّرات اجتماعی، فرهنگی و اعتقادی بپردازد، هر عاملی که بهتر و بیشتر به شهوت ها پاسخ دهد، جایز شمرده می شود و در این صورت، چشم چرانی، علاقه شهوانی به همجنس، خودارضایی، اعتیاد به عکس ها و فیلم های مبتذل و آزادی ارتباط شهوانی دختران و پسران با یکدیگر پسندیده می نماید، حتی اگر با ضابطه های عقلی و دینی در ستیز باشند و به نابودی شرافت انسانی و جامعه بشری بینجامند!با نگاهی به جوامع غربی پیامدهای منفی رابطه دختران و پسران را بر فرد و جامعه به خوبی درخواهیم یافت. در این جوامع، هدف انسان از زندگی و آینده روشن از میان رفته و افزایش روزافزون قتل و جنایت، اعتیاد، خودفروشی، آشفتگی روحی و روانی و دیگر آسیب های اخلاقی و انسانی، همه ناشی از غلبه شهوات و بی بند و باری بر عقل و ایمان است.2)کاهش آرامش روانی و افزایش التهاب و اضطراب:برخی صاحب نظران غربی همچون فروید(2)، آزادی های جنسی را عامل آرامش روحی وزدودن عقده های درونی می دانند، ولی پس از اجرای فراگیر این راهکار در غرب، شاهد افزایش روزافزون آمار بیماری های روانی، خودکشی و جنایت های ناشی از ناکامی های جنسی می باشند.روشن است که گسترش محرّک های جنسی انسان را به رابطه گسترده با جنس مخالف می کشاند و هرگونه شکست در این راه، به آسیب بزرگ تری خواهد انجامید. این نوع رابطه هیجان ها و التهاب های جنسی را فزونی می بخشد و تقاضای جنسی را به صورت آتشی شعلهور، عطشی روحی و خواست اشباع نشدنی درمی آورد. در نتیجه، با توجه به اینکه روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است، اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حد خاصی است. هیچ نوجوان پسری از تصاحب دختران و هیچ دختری از متوجه کردن پسران و در نهایت، هیچ دلی از هوس، سیر نمی شود. تقاضای نامحدود، خواه و ناخواه، انجام ناشدنی است و همیشه همراه نوعی احساس محرومیت و دست نیافتن به آرزوهاست و به نوبه خود، منجر به اختلالات روحی و بیماری های روانی می گردد.(3) البته همه این ها در صورتی است که تقوا و ترس از خدا وجود نداشته باشد. کسی که تقوا دارد و حریم الهی را نگه می دارد خداوند او را برای نجات این گرداب ها یاری می دهد.3)پیدایش تنوّع خواهی و اثرگذاری آن بر انتخاب فرد در ازدواج:نوجوانان و جوانانی که پیش از ازدواج، با جنس مخالف خود، رابطه برقرار می کنند، هنگام ازدواج و انتخاب همسر، به همه با دید شک و تردید می نگرند. حتی پس از ازدواج نیز روحیه هوسبازانه و تنوّع طلبانه، روانشان را آزار می دهد و چه بسا به سوی منجلاب فساد کشیده شوند و راه بی بندباری را در پیش گیرند.4)آلوده شدن به معصیت:قرآن کریم و روایات معصومان(علیهم السلام)از ارتباط جنسی با دیگران و نگاه های شهوت آمیز برحذر داشته و وعده خسران و عذاب به مرتکبان چنین اعمالی داده است.قرآن کریم می فرماید: (قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَی.... وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ.... زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ...) (نور: 30 و 31); به مؤمنان بگو! چشم های خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند و عفاف خود را حفظ کنند. این برای آنان پاکیزه تر است... و به زنان با ایمان بگو: چشم های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را آشکار ننمایند جز بر شوهرانشان... .این آیه، به صراحت دستور داده است که زن و مرد نامحرم به یکدیگر نگاه شهوت آلود نداشته باشند. به راستی، اگر به این آیه مبارکه عمل شود و دختر و پسر نامحرم از ابتدا به یکدیگر توجه ننمایند و به هم نگاه هوس آلود نکنند، آیا دوستی ها و عشق های خیابانی به وجود می آیند؟علّامه مجلسی در روایتی از معصومان(علیهم السلام) نقل می کند که فرمودند: «کسی که به حرام دستش را به دست زنی برساند، چون به صحرای محشر درآید، دستش بسته باشد; و کسی که با زنان نامحرم، خوش طبعی، شوخی و مزاح کند، خداوند در عوض هر کلمه، سالیان زیادی او را در محشر حبس می کند; و اگر زنی راضی شود که مردی به حرام او را در آغوش بگیرد، ببوسد یا به حرام با او ملاقات نماید و یا با او خوش طبعی و شوخی کند، بر او نیز گناهی همانند آن مرد است.»سوال:به نام خداوند بخشنده مهربان با سلام وقت بخیر از برخی از افراد شنیدم که می گویند امام خمینی (ره ) در خصوص تفکیک جنسیتی دانشجویان در دانشگاه مخالفت می کردند این سخن درسته یا شرایط خاصی داشته ؟؟؟...به نظر شما اگر امام خمینی زنده بودن مخالف تفکیک جنسیتی بودن یا موافق؟؟پرسشگر محترم؛ اینکه حضرت امام (ره) با تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها مخالف بودند، مطلبی است که از سوی یکی از نزدیکان امام راحل ادعا شده و این ادعا اولاً نیاز به چند نفر شاهد برای اثبات دارد و ثانیاً درصورت پذیرش این نقل قول، مخالفت امام در یک موضوع خاص بوده که در کلاس پرده کشیده بودند نه اینکه کلاسها و یا دانشگاه­ها تفکیک شده باشند. اما اینکه اگر حضرت امام الان زنده بودند چه نظری در این باب داشتند موضوعی است که باید با توجه به اندیشه و رهنمودهای ایشان و در نظر گرفتن مقتضیات و شرایط زمانی روشن شود. حضرت امام بارها از وضعیت فساد و فحشای رایج بین جوانان در رژیم گذشته انتقاد کرده و اختلاط دختر و پسر را موجب گسترش فحشا و ایجاد فضای غیر علمی و علت اصلی عقب ماندگی کشور دانسته و مخالفت خود را با فساد در حکومت اسلامی اعلام کرده اند. «اگر روحانیون باشند نمی­گذارد که زنها را در مدرسه مردها ببرند، مردها را به مدرسه زنها ببرند و فساد راه بیندازند ...»[1]، «زنان در جامعه اسلامی آزادند و از رفتن آنها به دانشگاه و ادارات و مجلسین به هیچ وجه جلوگیری نمی شود. از چیزی که جلوگیری می شود فساد اخلاقی است...»[2] ؛ «زن و مرد همه آزادند در اینکه دانشگاه بروند... آنی که مخلفند این است که اینطوری که اینها زن را می خواهند بار بیاورند که یک ملعبه ای در دست مردها باشد... ما میخواهیم این کلمه را بگیریم این غلط را بگیریم. ما میخواهیم زن آدم باشد مثل سایر آدمها انسان باشد مثل سایر انسانها، آزاد باشد مثل سایر آزادها»[3] ؛ «... باید حالا که رژیم، رژیم اسلامی شده است محتوا محتوای اسلامی باشد ...یعنی هر جا که شما بروید ... در هر کوی و برزن که شما بروید... در هر مدرسه و دانشگاه که شما بروید آنجا اسلام را ببینید احکام اسلام را ببینید»[4] ؛ «من امیدوارم که دانشگاه ما یک تبدل معنوی پیدا کند...»[5] ؛ «من امیدوارم که حالا که مملکتمان یک مملکت اسلامی است و رژیم طاغوت از بین رفته است ... همه کوشا باشیم به اینکه آنطوری که لازم است در جمهوری اسلامی عمل کنیم... خصوصاً قشر دانشجو و قشر اساتید دانشگاه، آنهایی که جوان اند و در صدد تعلم و دانش هستند و دانشجو هستند... بسیاری از اشخاص هستند که دانشمندند خیلی هم دانشمندند لکن چون تربیت اسلامی ندارند وجودشان گاهی ضربه می­زند به کشور و ضرر می زند به اسلام.»[6] «مهم در دانشجویی ... در علم، این است که یک تربیت صحیح همراه علم باشد... کوشش کنید وقتی از دانشگاه بیرون می آیید یک انسانی باشید که هم امانتدار باشید و هم تزکیه نفس کرده باشید. نفس خودتان را مهار کرده باشی. نفس انسان سرکش است و سرکشی آن شما را به زمین می زند»[7].از این موارد در سخنرانیهای حضرت امام بسیار است و با اندک تأملی در آنها به راحتی می توان نظر حضرت ایشان را در مورد اختلاط بین زن و مرد در دانشگاه ها که موجب مفاسد بسیاری نیز شده است، دریافت.پی نوشت:[1] صحیفه امام ج1 ص 418[2] همان ج5 ص 183[3] همان ج5 ص 217[4] همان ج8 ص 282[5] همان ج8 ص 438[6] همان ج9 ص 1[7] همان ج9 ص3 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه