نگاه پائلوکوئیلو به دین و مذهب

واقیعت این است که نگرش وی در مورد بعضی حقایق از جمله دین، مذهب، ایمان، عرفان و ... به جد جای مناقشه و تامل دارد.کوئیلو در لابه لای نوشته هایش به طرح موضوعی می پردازد که بعضی از فلاسفه غرب آن را ادعا کردهاند و مارکسیست ها با آب و تاب آن را تبلیغ کرده اند و آن مسئله «علل پیدایش مذهب» است.در «شیطان و دوشیزه پریم» سرنوشت فردی که به دست کشیش توبه نمود(آحاب) و ابتکار آحاب در خلق یک مذهب جدید چنین آمده «بالاخره اولین کشیش ظاهر شد و آحاب خیلی زود تهدید را احساس کرد برای جبران این خطر چیزی را اختراع کرد که از یهودیان آموخته بود یعنی روز آمرزش. با این تفاوت که تصمیم گرفت مراسمی به شیوه خودش خلق کند.»1 کوئیلو مذهب را حداکثر «نیایش جمعی» بشر می داند نه بیشتر.2 به عبارتی از منظر کوئیلو مذهب یک سرگرمی معنوی است نه راه واقعی برای سعادت بشر! در نتیجه همان طور که سرگرمی هنری و ادبی نیاز روح کوئیلو است مذهب هم به عنوان یک سرگرمی معنوی برای روحیه جمعی بشر نیاز است.3 کوئیلو مذهب را به گونه ای می بیند که حتی روسپی و فاحشه هم می تواند فردی با ایمان باشد تا جایی که بیشتر روسپی ها اعتقاد مذهبی خود را حفظ می کنند4 چنان که از «انزال جنسی» به حالتی معنوی یاد می کند که می تواند با خلسه عرفانی عرفا بعد از سال ها ریاضت و پرهیزگاری برابری کند.5 بالاتر این که تسلیم شدن ماریا در ارتباط جنسی را به «رویت نور» تعبیر می کند.6 «ماریا تسلیم شده بود و احساس می کرد که بیشتر از آن مقاومت فایده ای ندارد. گفت من نور دیدم».7 و حتی می پذیرد روسپی گری تاریخی مقدس دارد که در بعضی از برهه ها، نزدیک شدن به خدا، مشخصه آن زمان بوده است.8 حمزه شریفی دوستمنابع:1.شیطان، 148 2.اعترافات یک سالک، ترجمه دل آرا قهرمان، ص333.کنار رودخانه پیدرا نشستم و گریه کردم، ترجمه دل آرا قهرمان، ص64.کوئیلو، یازده دقیقه، ص1105.کوئیلو، بریدا، آرش حجازی، ص1926.یازده دقیقه، 246، 247، 255، 2597.کوئیلو، یازده دقیقه، ص988.یازده دقیقه، ص244 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه