تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
از نظر قرآن، انسان موجودی است برگزیده از طرف خداوند، خلیفه و جانشین او در زمین، نیمه ملکوتی و نیمه مادی، دارای فطرتی خداآشنا، آزاد، مستقل، امانتدار خدا و مسؤول خویشتن و جهان، مسلّط بر طبیعت و زمین و آسمان، ملهَم به خیر و شرّ، وجودش از ضعف و ناتوانی آغاز میشود و به سوی قوّت و کمال سیر میکند و بالا میرود، اما جز در بارگاه الهی و جز با یاد او آرام نمیگیرد، ظرفیّت علمی و عملیاش نامحدود است، از شرافت و کرامتی ذاتی برخوردار است، احیاناً انگیزههایش هیچ گونه رنگ مادّی و طبیعی ندارد، حق بهرهگیری مشروع از نعمتهای خدا به او داده شده است، ولی در برابر خدای خودش وظیفهدار است.
در عین حال، همین موجود در قرآن مورد بزرگترین نکوهشها و ملامتها قرار گرفته است:
(او بسیار ستمگر و بسیار نادان است.) احزاب/72
(او نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است.) حج/66
(او آنگاه که خود را مستغنی میبیند طغیان میکند.) علق/6 و 7
(او عجول و شتابگر است.) اسراء/11
(او هرگاه به سختی بیفتد و خود را گرفتار ببیند ما را در هر حال (به یک پهلو افتاده و یا نشسته و یا ایستاده) میخواند؛ همینکه گرفتاری را از او برطرف کنیم گویی چنین حادثهای پیش نیامده است.) یونس/12
(او تنگ چشم و ممسک است.) اسراء/100
(او مجادلهگرترین مخلوق است.) کهف/54
(او حریص آفریده شده است.) معارج/19
(اگر بدی به او رسد جزع کننده است و اگر نعمت به او رسد بخل کننده است.) (معارج/20 21
eporsesh.com .
موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.