آیا کسی که از ابتدا کافر بدنیا آمده گناهی دارد که کافر است و یکتا پرست نیست یا کسی که در کشورهای غیر اسلامی بدنیا آمده؟همچنین کسانی که شیعه نیستند؟

چگونگی خلقت انسان در ابتدا و یا در محیطی خاص با شرایط ویژه از جمله مقدرات غیر قابل دسترسی برای انسان است و باید این گونه از مقدرات را جزء سنت و خواست خدا دانست که انسان قادر نیست درن تصرف کرده و یا علت آنرا از خداوند جویا شود زیرا در عمل و بالضروره ما باید در یک مقطعی و با ویژگی هایی به دنیا می آمدیم و از این هیچ مفری نیست. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که انسان فطرتا خدا جو و حق طلب است لذا فرقی نمی کند در چه خانواده ای به دنیا بیاید همین که به دنبال حقیقت باشد و از حق گریز نداشته باشد حتما به حقیقت می رسد. این حقیقت در ادیان الهی قبلی بوده است و در دین اسلام کامل تر وجود پیدا کرده است پس اگر در ادیان به حق قبلی حقیقت و خدا پرستی بوده است در پیروی از آنها نیز حقیقت یافت می شود ولی نکته در این است که این ادیان در طول زمان دچار انحراف و تحریف شده اند و لذا قابل اعتماد و حقیقت یابی نمی باشند و در این بین اسلام راهگشا و راهنمایی خوب محسوب می شود. در بین پیروان ادیان اگر کسی به باورها و عقاید آن دین ایمان داشته باشد و عمل نماید و جاهل قاصر باشد یعنی نتواند به حقیقت دستیابی داشته باشد خداوند با عدل خود با او رفتار می کند و بر اساس عمل و نیت او، از او بازخواست می کند. همه باید به دنبال حق باشند و شیعه علی(ع) راه حقیقت و حق است لذا ما وظیفه داریم که پیرو او بوده و دیگران را دعوت به آن کنیم و خود نیز با تمام وجود به آن عمل نماییم.در اینجا لازم است بگوییم که بیشتر ادیان توحیدی و الهی یکتاپرست بوده اند و همگی بر اساس آموزه های پیامبران خود عقایدی خدا پسندانه را باور داشته اند؛ برخی از وجوه اشتراک بین آیینهای الهی عبارتند از:1. اعتقاد به یک مبداء واحد در خلقت عالم : در این که اسلام و یهودیت به مبداء واحدی اعتقاد دارند شکی نیست . امّا ظاهر این است زرتشتیان منشاء خیر و شرّ را یکی نمی دانند. ولی از آن جهت که آنها هم خالق خیر و خالق شرّ را مخلوق خدای واحد می دانند می توان آنها را با تسامح معتقد به خالق واحد دانست. در مورد موحّد بودن صابئیان نیز تردیدهایی وجود دارد ولی بنا به نظر بعضی اهل تحقیق ظاهراً آنها نیز به خالق واحد معتقدند. همچنین مسیحیان با اینکه معتقد به تثلیثند ولی خود بر این اعتقادند که تثلیث آنها با توحید منافاتی ندارد. لکن از نظر منطق عقل نمی توان ادّعای آنها را پذیرفت ، ولی اگر ملاک قضاوت را کتاب مقدّس مسیحیان قرار دهیم نه تفسیر آنها از کتاب در آن صورت می توان مسیحیّت را هم دین توحیدی قلمداد نمود ، چون اثری از تثلیث در کتاب مقدّس مسیحیان وجود ندارد بلکه این علمای مسیحیّت هستند که چنین اعتقادی را بر کتاب مقدّسشان تحمیل می کنند. همچنین مسلمانها تحت تعلیمات قرآن کریم و اهل بیت(ع) شکی در این معنی ندارند که اصل همه ادیان الهی بر توحید بوده و پیرایه های شرک آلود بعدها بر این ادیان بسته شده است.2. اعتقاد به خیر مطلق بودن خدای واحد و اینکه او دارای صفات کمالی چون علم و حیات و قدرت و حکمت و... است .3. اعتقاد به معبود واحد: در این مورد باز مسیحیّت موجود ، با مشکل جدّی دست به گریبان است ولی با توجیهات پیش گفته ، باز شاید بتوان آنها را هم موحّد خواند.4. اعتقاد به مکلّف بودن انسان در مقابل خدا.5. اعتقاد به پاداش و مکافات اعمال در عالمی غیر از عالم دنیا : در این اصل این مطلب اتفاق نظر وجود دارد ولی در جزئیات آن اختلافات زیادی موجود است.6. اعتقاد به اصل نبوّت: همه ادیان الهی به اصل نبوّت اعتقاد دارند ، لکن در جزئیات این اعتقاد با هم اختلاف نظرهای جدّی دارند. برای مثال در مفهوم وحی و در عصمت انبیاء.7. اعتقاد به فانی بودن دنیا .8. اعتقاد به وجود موجودات ماوراء طبیعی همچون ملائک و امثال آنها.9. همچنین در اصل برخی تکالیف با هم اشتراک دارند. برای مثال همه ادیان الهی دارای نماز و روزه اند ولی شکل نماز و روزه آنها یکسان نیست. در بسیاری از مسائل اخلاقی نیز بین این ادیان اشتراک نظر وجود دارد.10. اعتقاد به یک موعود الهی که روزی قیام کرده و جهان را اصلاح خواهد نمود. البته در تعیین مصداق این موعود اختلاف نظر وجود دارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه