در متون ادعیه و نیایش ها چنین می خوانیم که: «یا من اظهر الجمیل و استر القبیح» طبیعی است که این مضامین تنها مربوط به دنیا نیست و شامل قیامت نیز خواهد شد، با این وصف آیاتی نظیر: «یوم تبلی السرائر و حصل ما فی الصدور» بیانگر چیست؟

در ابتدا باید دانست، قیامت ظهوری شفاف تر نسبت همین دنیا دارد.هم چنان که در دنیا خداوند در ابتدا و به طور اکثر، زیبائی ها را نشان می دهد و زشتی ها و خلوت های آدمی را پنهان نگه می دارد در آخرت نیز هم چنین است.اما اگر شخصی در دنیا به طور آشکار به ناهنجاری و پلیدی اقدام کرد و یا در پنهان به زشتی ها و پلیدها اصرار ورزید و از حد گذراند و توبه نکرد. خداوند در آشکار نیز آبروی او را نزد همگان خواهد برد. لطف حق با تو مدارا ها کند چو از حد بگذرد رسوا کندهم چنین است در آخرت برای کسانی که در دنیا توبه نکردند و یا به طور آشکار و اصرار گناه کرده اند نزد دیگران رسوا می کرد و آیه شریفه «یوم تبلی السرائر» چه بسا آشکار شدن باطن و سرائر برای خود شخص باشد.جهت توضیح بیشتر توجه شما را به مطالب زیر جلب می کنیم:بر حسب روایتی که از پیامبر اکرم در تفسیر سرائر نقل شده حضرت فرمودند سرائر شما همان اعمال شما است، چون نماز و روزه و زکات و وضو و غسل جنابت و هر عملی واجبی، زیرا همه اعمال در حقیقت پنهان است، اگر انسان بخواهد می گوید: نماز خوانده ام، در حالی که نخوانده، و می گوید وضو گرفته ام در حالی که وضو نگرفته، و این است تفسیر کلام خداوند یوم تبلی السرائر.مضمون این حدیث آنست که پرده ها کنار می رود اما این که همه مردم بفهمند یا فقط برای خود شخص چهره درونی اش آشکار شود ولی خداوند با ستاریت خود قبائح را مستور کند برای مردم در روایتی پیامبر فرمود: « هر که پرده بپوشد بر عیب مسلمانی، خدای تعالی بپوشاند عیوب او را در دنیا و آخرت».و نیز فرمود: «هیچ بنده ای عیب بنده دیگر را نپوشاند، مگر این که خدای تعالی در روز قیامت عیب او را می پوشاند.ستر کن تا بر تو ستاری کنند تا نه بینی ایمنی بر کسی مخنددر احادیث وارد شده است که: «هر گاه خدای تعالی سِر بنده را در دنیا بپوشاند، کرم او از آن بالاتر است که در آخرت ظاهر گرداند. و اگر در دنیا پرده از آن براندازد از آن کریم تر است که دوباره در آخرت آن را ظاهر نماید».و نیز وارد شده است که در روز قیامت بنده ای را بیاورند که گریان باشد خطاب رسد که چرا می گیری؟ عرض کند گریه می کنم بر آنچه در این روز از عیوب من در نزد آدمیان و فرشتگان ظاهر خواهد شد خداوند عالم می فرماید که ای بنده من تو را در دنیا رسوا نکردم، و حال آن که تو مشغول معصیت من بودی و می خندیدی، چگونه امروز تو را رسوا می کنم، و حال آنکه معصیت نمی کنی و گریانی.و نیز روایت شده که: در فردای محشر جناب پیامبر (ص) از داور اکبر مسئلت می نماید که محاسبه امت او را در حضور فرشتگان و پیغمبران و سایر امت ها نکند تا عیوب آنها بر ایشان ظاهر گردد بلکه به حساب ایشان چنان برس که به جز من و تو، دیگر کسی بر آن مطلع نگردد، خطاب الهی رسد که ای حبیب من! من به بندگان خود از تو مهربانتم چون تو روا نداری که عیوب ایشان نزد غیر تو ظاهر شود، من روا ندارم که بر تو ظاهر گردد و ایشان در پیش تو شرمسار شوند من خود به تنهائی به محاسبه ایشان پردازم و چنان که بجز من احدی بر عیوب ایشان مطلع نگردد. (معراج السعاده، ص 540-542، مؤسسه انتشارات هجرت)در هر صورت اگر در دنیا رعایت کند حرمت مردم را و پرده پوشی کند خداوند هم بدی های او را می پوشاند و باید دعا کند و به خدا پناه برد از آشکار شدن زشتی های نهان در قیامت در مناجات شعبانیه آمده: «الهی قد سترت علی ذنوبا فی الدنیا و انا احوج الی سترها علی منک فی الاخری اذ لم تظهرها لاحد من عبادک الصالحین فلا تفضحنی یوم القیامه علی رؤس الاشهاد؛ خدایا پوشاندی بر من گناهانی را در دنیا و من نیازمندترم به پوشاندن آن بر من از جانبت در آخرت زیرا آشکار نساختی آن را بر هیچ یک از بندگان نیکو کارت پس رسوا مگردان مرا در روز قیامت بر سر جمع و در حضور خلایق». (مفاتیح الجنان، اعمال ماه شعبان) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه