تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
اما استنباط ما از این آیه، بنابر آنچیزی است که در تفاسیر آمده و ما آن را بیان می کنیم: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلی أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلی شَهِدْنا»[1] و چون پروردگار تو از پسران آدم از پشتهایشان نژادشان را بیاورد و آنها را بر خودشان گواه گرفت که مگر من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا، گواهی میدهیم تا روز رستاخیز نگویید که از این نکته غافل بودهایم (اعراف این آیات مساله پیمان گرفتن از بنی نوع بشر بر ربوبیت پروردگار را ذکر میکند، و خود از دقیقترین آیات قرآنی از حیث معنا و از زیباترین آیات از نظر نظم و اسلوب است. آیه فوق در حقیقت اشارهای به" توحید فطری" و وجود ایمان به خدا در اعماق روح آدمی است و به همین جهت بحثهایی را که در آیات گذشته این سوره در زمینه توحید استدلالی بوده است تکمیل میکند.گرچه در تفسیر این آیه بحثها و گفتگوهای فراوان و داغی در میان مفسران به راه افتاده و احادیث گوناگونی در این باره وارد شده ولی ما سعی میکنیم نخست تفسیر اجمالی آیه و بعد مهمترین بحثهای مفسران و سپس انتخاب خودمان را به طور فشرده و مستدل در اینجا بیاوریم. خداوند روی سخن را در این آیه به پیامبر کرده، نخست چنین میگوید: به خاطر بیاور موقعی را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم ذریه آنها را بر گرفت و آشکار ساخت و آنها را گواه بر خویشتن نمود و از آنها پرسید: آیا من پروردگار شما نیستم؟ آنها همگی گفتند آری گواهی میدهیم. "ذریة" چنان که دانشمندان لغت گفتهاند در اصل به معنی" فرزندان کوچک و کم سن و سال" است، ولی غالبا به همه فرزندان گفته میشود، گاهی به معنی مفرد و گاهی به معنی جمع استعمال میگردد اما در اصل معنی جمعی دارد.[2]
[1] . سوره اعراف آیه 172.
[2] . تفسیر نمونه، ج7، ص: 4.
.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.