این یک تفکر مسیحی است که به خاطر خطای آدمی همه انسانها گنهکارند (گناه جهلی) در منطق قرآن آدم آفریده شده برای این که روی زمین زندگی کند. خداوند به هنگام آفرینش آدم به ملایک فرمود: A}إِنِّی جاعِلٌ فِی اَلْأَرْضِ خَلِیفَةً{A؛ V}(بقره، آیه ۶۹){V. این مسأله نشان می دهد که اساساً زیستگاه آدم زمین است. و ثانیاً زندگی او بر زمین به معنای تبعید شدن نیست، بلکه جانشینی و خلافت امر است که هیچ موجود دیگری شایستگی آن را ندارد. بنابراین اگر آدم خطا کرد و از بهشت بیرون شد، اولاً؛ مسأله ای شخصی است، نه همگانی و ثانیاً؛ در چگونگی آمدن بر زمین تأثیر نهاد نه اصل آن.

این یک تفکر مسیحی است که به خاطر خطای آدمی همه انسانها گنهکارند (گناه جهلی) در منطق قرآن آدم آفریده شده برای این که روی زمین زندگی کند. خداوند به هنگام آفرینش آدم به ملایک فرمود: إِنِّی جاعِلٌ فِی اَلْأَرْضِ خَلِیفَةً؛ (بقره، آیه 69). این مسأله نشان می دهد که اساساً زیستگاه آدم زمین است. و ثانیاً زندگی او بر زمین به معنای تبعید شدن نیست، بلکه جانشینی و خلافت امر است که هیچ موجود دیگری شایستگی آن را ندارد. بنابراین اگر آدم خطا کرد و از بهشت بیرون شد، اولاً؛ مسأله ای شخصی است، نه همگانی و ثانیاً؛ در چگونگی آمدن بر زمین تأثیر نهاد نه اصل آن. ثالثاً؛ بهشتی که آدم در آن بود بسیار در مرتبه های پایین تر از بهشت قیامت است. زیرا آن بهشتی موقتی و غیر مسبوق به عمل صالح و کمال اختیاری انسان بوده است. می توان به مسئله به گونه ای دیگر هم نگریست . می توان گفت اگر ما اکنون قادریم پله های رشد و کمال را طی نماییم و به مراتب بلند سعادت در دنیا و آخرت برسیم همه را مدیون حضرت آدم ع هستیم که با آمدن به زمین امکان رشد اختیاری را برای انسان فراهم نمود. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه