قرآن مجيد، در سوره ى مؤمنون، درخواست و آرزوى بازگشت به دنيا را رد مى كند؛ آيا اين با رجعت منافات دارد؟

آيه ى شريفه (حَتّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ كَلاّ إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ)[1]به سنت عمومى الهى اشاره دارد، ولى مانعى ندارد كه مانند ساير عمومات، تخصيص و استثنا بخورد.[2] و اصولا فهم صحيح قرآن همين است كه عمومات قرآن در كنار استثناها تفسير و معنا شوند؛ مثلا قرآن كريم در جاهاى متعدد «علم غيب» را مخصوص خداوند معرفى كرده است: (وَ لِلّهِ غَيْبُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ)[3](قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللّهُ)[5] و اين يك سنت عمومى است تا كسى ادعاى علم غيب نكند؛ اما در مواردى علم غيب را به غير خدا هم نسبت داده است. (عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً إِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُول...)؛[4] داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيب اش آگاه نمى سازد، مگر رسولانى كه آنا را برگزيده. بنابراين، فقط خداوند عالم الغيبِ بالذات و مستقل است، و اوليا، امامان معصوم(عليهم السلام) و ديگران به اذن خداوند علم غيب دارند و اين آيات منافاتى با هم ندارند. هم چنين برگشت به دنيا نيز، كار هر كسى نيست. سنت عمومى خداوند بر برگشت ناپذيرى است، اما عده اى به اذن و خواست و حكمت خداوند اجازه ى برگشت مى يابند. آنچه مورد نفى و ردّ قرآن كريم قرار گرفته، برگشت دوباره به قصد از سر گرفتن زندگى عادى دنيايى است. خداوند مى داند كه آنها قابل اصلاح نيستند و برگشت دوباره ى آنها لغو و بيهوده است؛ لذا چنين برگشتى را نفى مى كند؛ اما مراد از رجعت، برگشت براى يارى و نصرت دين حق و يا پس دادن تاوان هايى است كه ظالمين مرتكب شده اند. پی نوشتها: [1]. سوره ى مؤمنون، آيه ى 90 ـ 100؛ لحظه اى كه پيك مرگ به سراغ يكى از آنان مى آيد مى گويد: پروردگارا مرا به دنيا بازگردان تا عمرى را كه ضايع كرده ام با عمل صالح جبران كنم، خطاب مى آيد «كلّا» نه ديگر بازگشتى نيست و اين سخنى است كه او، گوينده ى آن است و سودى در آن نيست، پيش روى او تا روز قيامت مانعى است كه از رجوع او جلوگيرى مى كند. [2]. جعفر سبحانى، منشور جاويد، ج 9، ص 207، و الالهيات، ج 2، ص 794. [3]. سوره ى هود، آيه ى 123، و سوره ى نحل، آيه ى 77: نهان آسمان ها و زمين را خدا (مى داند). [4]. سوره ى نمل، آيه ى 65: بگو كسانى كه در آسمان ها و زمين هستند غيب نمى دانند، جز خداوند. [5]. سوره ى جن، آيه ى 26. منبع: آخرين سفر، رحيم لطيفى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1385) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه