قـرآن در آیـه ۸۸ سـوره قصص می فرماید : «و لا تدع مع اللّه الها آخر؛ هیچ معبوددیگری را با خدا مخوان». این آیه صریحا از عبادت و پرستش غیر خدا و اینکه نام کسانی را همراه او ببریم نهی کرده است از اینجا می فهیم توسل و شفاعت با توحید سازگار نیست؟

مـنظور از این آیه و آیات مشابه مسلما این نیست که ما اشخاص دیگری را صدانزنیم ; بلکه منظور این است یعنی ; اگر کسی کار خدا را از غیر خدا بخواهد و اورا مستقل در انجام آن بداند , مشرک است . امـا اگـر همه قدرتها را مخصوص خدابدانیم و کسی را با او همراه و مبدأ اثر نشناسیم ولی معتقد باشیم اولیاء خدا به اذن و فرمان او شفاعت می کنند و به آنها متوسل شویم که در پیشگاه خدا برای مـا شفاعت کنند , این عین توحید است و این همان چیزی است که مکرر در آیات قرآن به آن اشاره شده است. تفسیر نمونه ج 16 ص 194، مکارم شیرازی - ناصر و دیگران .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه