جلسه هشتم فصل سوم عادى شدن گناه

جلسه هشتم فصل سوم عادى شدن گناه از چیزهائى که موجب مى شود عنایت خدا از شخص ، از خانه برداشته شود گناه در خانه است . گناه اقسامى دارد بیک اعتبار: به گناه کبیره و صغیره تقسیم مى شود که فعلا مورد بحث من نیست . و باعتبار دیگر به گناه مدوام و غیر مداوم تقسیم مى شود. گاهى یک گناهى از انسان سر مى زند نظیر این که العیاذ بالله دروغى مى گوید. این کار بدى است . باید توبه کند. باید جبران کند. ولى یکدفعه گناه مدوام است . یعنى هر روز دروغ مى گوید؛ هر روز غیبت مى کند؛ هر روز شایعه پراکنى مى کند؛ هر روز ظلم مى کند. این گناه مداوم خطر دارد خطرش باندازه اى است که قرآن مى فرماید: ثم کان عاقبة الذین اساؤ ا السؤ ى ان کذبوا بایات الله وکانوا بها یستهزؤ ن(64) افرادى که گناه مداوم دارند اینها متوجه باشند که دست از همه چیز برمى دارند و کارشان به این جا مى کشد که دیگر منبر و محراب و روحانیت را خرافه حساب مى کنند، تکذیب مى کنند. امام صادق (علیه السلام ) هم در روایات فراوانى مى فرماید که اگر کسى گناه کرد یک نقطه سیاهى در دلش پیدا مى شود. اگر توبه کرد آن نقطه سیاه پاک مى شود. و اما اگر توبه نکرد و گناه دوم آمد آن نقطه سیاه زیاد مى شود. وسیاهى گناه مداوم کم کم همه دلش را مى گیرد و دیگر رستگار نمى شود.(65) لذا اولا از همه شما تقاضا دارم گناه در زندگى شما نباشد. و اگر گناه آمد فورا جبران کنید؛ فورا تدارک کنید. گناه مداوم در زندگى شما نباشد. یک تقسیم دیگرى هم در گناه هست و آن این است که گناه گاهى ابهتش در دل هست مثل این که یک نگاه شهوت آمیز به نامحرم مى کند یک تلاطم درونى برایش ایجاد مى شود. یک غیبتى یک دروغى مى گوید اما فورا تلاطم درونى پیدا مى کند. همین ابهت گناه در دلش هست . اما گاهى ابهت گناه از دل او مى رود. و گناه مداوم از این نوع است که ابهت گناه را از دل مى برد. و اگر ابهت گناه از دل رفت از گناه مداوم بدتر است . زیرا در گناه مداوم ممکن است موفق به توبه بشود اما اگر ابهت گناه از دل رفت دیگر موفق به توبه شدن کار بسیار مشکلى است . بدحجابى ، اشاعه فحشاء توضیح این که یکدفعه خانمى یک بدحجابى در عروسى داشت اما خود متوجه است که این بدحجابى کار بدى است وقتى هم که عروسى تمام مى شود توبه مى کند. گریه مى کند، تلاطم درونى پیدا مى کند. اما یکوقت این بدحجابى کم کم برایش عادت مى شود و کارش مى رسد به این جا که با فرضى که عفت دارد، بى عفت نیست ؛ با فرضى که از لفظ زنا ناراحت مى شود، بدش مى آید، اگر بشنود کسى چنین کرده او را سرزنش مى کند ناراحت مى شود که این کار زشت را کرده است ، اما همین خانم کار بالاتر از زنا مى کند. یعنى خانم - العیاذ بالله - روباز، زینت کرده ، با پیراهن آستین کوتاه و جوراب بدن نما مى آید در مغازه و با صاحب مغازه مى گوید و مى خندد. این از آن زنا بدتر است . بدتر بودنش هم از نظر قرآن براى این است که اشاعه فحشاء کرده و اشاعه فحشاء از فحشاء گناهش بزرگتر است . ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشة فى الذین آمنوا لهم عذاب الیم فى الدنیا و الاخرة(66) آن کسانى که اشاعه فحشاء مى کنند، دوست دارند اشاعه فحشاء بشود، مثل این که جوانى دوست دارد به زن نامحرم نگاه بکند، کاسب با زن نامحرم شوخى کند و او هم شوخى کند، یا العیاذ بالله در روى یکدیگر بخندند، قرآن مى گوید: این دوستى اشاعه فحشاء دو تا عذاب دارد یکى در دنیا دست و پاگیرش مى شود، به مکافاتش مى رسد، یکى هم در آخرت باید جهنم برود. اشاعه فحشاء از خود گناه خیلى بزرگتر است با آن که زنا دادن ، زنا کردن گناهش خیلى بزرگ است باندازه اى بزرگ است که قرآن مى فرماید: ومن یفعل ذلک یلق اثاما(67) آن کسانى که زنا مى دهند یا زنا مى کنند اینها باید جهنم بروند؛ همیشه هم توى جهنم باشند و در جهنم هم سرافکنده و خوارند. در روایات مى خوانیم آن که زنا بدهد یا زنا کند عورتین او در جهنم باندازه اى بوى گند مى دهد که جهنمیها را آزرده مى کند. اما بالاتر از زنا دادن بالاتر از زنا کردن اشاعه فحشاء است . یعنى خانم روباز، زینت کرده ، با جوراب بدن نما، جلف ، با پیراهن آستین کوتاه مى آید در بین نامحرم ، مى آید در خیابان و این کار زشت را یاد دیگران مى دهد. مى آید در مغازه ، صاحب مغازه لاابالى بجاى این که اخم کند، بجاى این که او را طردش کند با او مى گوید و مى خندد. قرآن مى گوید: این اشاعه فحشاء از آن گناه بالاتر است . لذا بعضى اوقات مى بینم خانم مقدس است عفیف است اما ابهت گناه از دلش رفته یعنى رونگرفتن برایش یک امر عادى شده است . در مقابل نامحرم آمدن برایش یک امر عادى شده است . پیش برادر شوهر نشستن و گفتن و خندیدن و روباز بودن و زینت به او نشان دادن حتى بازویش ، ساق پایش را به او نشان دادن برایش یک امر عادى شده است . و خطر این جاست . لذا کسى که گناه مى کند باید توبه کند؛باید جبران کند. اما واى به وقتى که ابهت گناه از دل بیرون برود. والان از خانمها تقاضا دارم ، از شوهرانشان تقاضا دارم ، از زن و مرد تقاضا دارم با توجه به تابستان خانمها مواظب بیرون آمدنشان باشند؛ این جورابهاى بدن نما را نپوشند. امیرالمؤ منین (علیه السلام ) به اصبغ بن نباته مى فرماید: یک وقتى بر امت پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) بیاید که زنها با جوراب بدن نما مى آیند توى کوچه ؛ با لباس بدن نما مى آیند توى کوچه . کاسیات عاریات بعد مى فرماید: آن زمان ، زمان فتنه است . و این زنها جهنم مى روند و مخلد در جهنمند و همیشه باید در جهنم باشند. که این معناى همیشه یعنى چندین هزار سال باید در جهنم باشند. مواظب باشید دو جفت جورابه کنید که خداى ناکرده پاها پیدا نباشد. مواظب باشید اگر پیراهن آستین کوتاه دارید وقتى مى خواهید بیائید بیرون یا عوضش کنید اگر عوض نمى کنید آستین بپوشید. مواظب باشید در وقتى که مى خواهید چیزى از کاسب بگیرید یا پول به او بدهید بسیار عفیفانه باشد و تقاضاى بالاتر این که از خانمها از آقایان وقتى برخورد به یکدیگر کردید قاطعانه برخورد کنید. یکى از صفات بارز خانم با شخصیت آن است که متکبر باشد در مقابل نامحرم . یکى از علائم زن مؤ منه آن است که در مقابل نامحرم قاطعانه برخورد کند. تبسم کردن ، شوخى کردن غلط است . مرحوم ثقة الاسلام کلینى رضوان الله علیه در کافى روایتى نقل مى کند که این روایت کمر شکن است : امام صادق (علیه السلام ) مى فرماید: اگر یک زنى با یک مرد نامحرمى یک شوخى شوت انگیز کند براى آن شوخى باد صد سال جهنم باشد. کاسب ها مواظب باشند چه مى گویند! مواظب باشند پولى که از این راه تحصیل شود اگر خداى ناکرده در خانه مصرف شود این خانه بى برکت است این پول بى برکت است . توجیه گناه تقسیم دیگر گناه این است که انسان یکدفعه گناه مى کند و اقرار دارد گناه کرده است . اما یکدفعه گناه مى کند و براى گناهش توجیه مى کند. بالاترین خطر این جاست . مثل این که تمدن را، روشنفکرى را به این بداند که قرص ‍ صورتش باز باشد. روشنفکرى را به این بداند که جوراب بدن نما بپوشد. روشنفکرى را به این بداند که تماس با زن و بالاخره شوخى و گفت و شنود با زن داشته باشد. العیاذ بالله ، غیبت کند، غیبت انقلابى ، غیبت حزب اللهى ، یعنى توجیه کند غیبت خود را؛ تهمت بزند اما این تهمت را انقلابى حساب کند نه گناه ، بلکه بگوید ثواب هم دارد شایعه پراکنى کند بعنوان سیاست ، این که من باید سیاسى باشم ، من باید وارد اوضاع شوم بعد شایعه پراکنى کند و توجیه کند که این سیاست است . غیبت کند، تهمت بزند، شایعه پراکنى کند بعنوان سیاست ، بعنوان انقلاب . خطر است و این خطرش از همه چیز بالاتر است ؛ از همه چیز بیشتر است . لذا تقاضا دارم گناه در زندگى شما نباشد اصلا و ابدا چه گناه کوچک چه گناه بزرگ . زیرا گناه موجب سقوط مى شود. تقاضاى بالاتر این که مواظب باشید اگر گناه مى کنید ابهت گناه از دل شما نرود؛ در سرازیرى گناه واقع نشوید. زیرا خطرناک است . و تقاضاى بالاتر این که اگر گناه مى کنید اگر ابهت گناه از دل رفت اما دیگر توجیه در گناه نکنید. زیرا توجیه گناه خیلى خطر دارد و نمى گذارد انسان توبه کند و یا مورد شفاعت اهل بیت واقع شود این مقدمه بحث . چیزى که متاءسفانه باید بگویم در همه خانه ها هست ، بازارى ، کارمند، مقدس ، غیر مقدس ، انقلابى ، غیر انقلابى ، یک گناه بسیار بزرگى است که ابهتش هم از دل رفته است و بعضى اوقات توجیه گرى هم روى آن آمده است و اگر همه ما براى این مصیبت خون گریه کنیم جا دارد و آن غیبت ، تهمت و شایعه است ! خانه هائى هم داریم که در این خانه ها موسیقى ، ترانه ، مناظر شوت انگیز، ویدئوهاى کذائى هم هست اما این ربطى به جلسه ما ندارد. همین مقدار بگویم : واى به آن خانه اى که در آن ترانه باشد. واى به آن خانه اى که در ویدئوهاى کذائى و مناظر شهوت انگیز باشد. واى به آن خانه هائى که در آن خانه ها غنا باشد. این که من مى گویم واى این لفظ امام صادق (علیه السلام ) است . شخصى آمد خدمت امام صادق (علیه السلام ) و عرض کرد یابن رسول الله ! من در خانه غنا ندارم موسیقى ندارم ، ترانه ندارم ، رقاصه ندارم اما همسایه من رقاصه دارد، غنا دارد و من وقتى که مستراح مى روم آن جا یکمقدار طول مى دهم و به ترانه هاى او گوش مى دهم ؛ به ساز و آوازهاى او گوش ‍ مى دهم چه طور است ؟ امام صادق (علیه السلام )فرمودند: واى بر تو! بلند شو! بلند شو برو غسل کن ! (یعنى غسل توبه ) و نماز بخوان و بعد از نماز توبه کن که اگر با این حال از دنیا رفته بودى واى بر تو. بعد فرمودند: هر چیزى اهلى دارد و شیعیان ما اهل ساز و آواز نیستند، شیعیان ما اهل ترانه ، اهل ویدئوى آن چنانى و مناظر شهوت انگیز نیستند. لذا اگر ترانه یا مناظر شهوت انگیز در آن خانه باشد واى به آن بچه هائى که در این خانه بزرگ مى شوند. از نظر روانشناسى واى به این بچه ها، و از نظر اسلام هم واى به این خانه . زیرا شیاطین بقول پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) در این خانه زیادند و آنچه در این خانه نیست برکت خدا، رحمت خدا و ملائکه خداست . غیبت - تهمت آن که متاءسفانه باید بگویم این است که کم است فردى یا خانه اى که مبتلا به غیبت ، تهمت ، شایعه و دروغ نباشد و اینها گناه بزرگى دارد. عیب جوئى در رو یا پشت سر باندازه اى گناهش بزرگ است که قرآن مى فرماید: ویل لکل همزة لمزه واى به آن کسى که در رو عیبجوئى مى کند. مثلا خانم یک غذائى پخته باب طبع آقا نیامده مسخره مى کند. یا این که مثلا آقا یک چیزى از بازار خریده مى برد خانه باب طبع خانم نیست مسخره مى کند. قرآن مى گوید: واى به تو بعد هم در همین سوره مى گوید: خانم ! آقائى که مسخره مى کنى ! بدان تو را در جهنم مى برند و در سلول جهنم مى گذارند آن جا باید بسوزى و بسازى . آن آتشى که نه فقط پوست مى سوزاند، استخوان هم مى سوزاند. قرآن مى گوید: آتشى که استخوان مى شکند. همچنین غیبت یعنى گوشت برادر مؤ من را خوردن . غیبت نکنید. غیبت کردن لاشخورى است . و معلوم است آن خانه اى که محل خوردن لاشه باشد، آن خانه اى که در آن سگها زندگى مى کنند برکت ندارد. این خانه دیگر لطف خدا، نظر خدا روى آن نیست . این خانه دیگر تقدس ندارد. روایتى از امام حسین (علیه السلام ) وارد شده است که تحف العقول این روایت را از امام سجاد(علیه السلام )هم نقل مى کند که خیلى کوتاه و پر معناست : مى فرماید: کف عن الغیبة فانها ادام کلاب النار غیبت نان خورش سگهاى جهنم است . معناى روایت این است که خانم ! آقا! غیبت روى غیبت ، براى تو ملکه مى سازد. یعنى عادت پیدا مى کنى به غیبت و آن ملکه براى تو هویت مى سازد. زیرا غیبت تو را از صورت انسانى مبدل به صورت سگ مى کند. این سگ جهنم مى رود و در آن جا غذا مى خواهد و غذایش بنابر روایت امام حسین و سجاد (علیهما السلام ) همان غیبتهائى است که در دنیا کرده است . یعنى گوشتهاى گندیده شده ، همان گوشتهاى گندیده آتشین را در جهنم مى برند و این سگهاى جهنم باید بخورند. و متاءسفانه کدام خانه است که در آن غیبت نباشد؟ کدام خانه اى است که در آن مسخرگى نباشد؟ آقا! بچه ات را مسخره نکن . خانم ! به بچه ات بد نگو. احترام بچه هایت را نگاه بدار! خانم ! احترام شوهرت را نگاه دار. آقا! احترام خانمت را نگاه بدار. اگر خداى نکرده ضربه به شخصیت یکدیگر زدید اگر غیبت یکدیگر کردید بدانید که این ابهت گناه اگر برود عادت مى شود. و اگر عادت شود هویت انسانى از نظر قانون تجسم عمل از بین مى رود و به صورت درنده در مى آئى . الغیبة ادام کلاب النار. بدتر از این ، تهمت است . یعنى چیزى که در کسى نباشد پشت سر او یا در روى او بگوئید. فرقش با غیبت این است که وقتى پشت سرش عیب او را مى گوئید غیبت است اما یک وقت به صفت بدى که ندارد پشت سر او مى گوئید که این تهمت است . و اگر کسى را سرزنش و تعییر کنید، زخم زبان و به لسان عربها لمزه گویند. این حرف عوامانه که در میان مردم است به یکدیگر مى گویند غیبت نکن مى گوید در او هست که مى گویم ! این حرف شیطانى است . عیب در او باشد و بگوئى غیبت است و سگ مى شوى و اگر خداى ناکرده چیزى را که نداشته باشد بگوئى این تهمت است . گناهش را مى دانى چیست ؟ انما یفترى الکذب الذین لا یؤ منون بایات الله و اولئک هم الکاذبون(68) قرآن شریف با یک تاءکید خاص خود مى فرماید: آن کسانى که تهمت به یکدیگر مى زنند اینها حتما مسلمان نیستند. امام صادق (علیه السلام ) مى فرماید: آن کسانى که تهمت به یکدیگر زدند در یک تل چرک و خون اینها را نگاه مى دارند. پنجاه هزار سال باید روى این تل چرک و خون بایستند حساب مردم تمام مى شود بعد از این رسوائى او را به جهنم مى برند. و متاءسفانه در خانه هاى ما خیلى فراوان است و از نظر قانون تجسم عمل به شما بگویم در آن خانه اى که تهمت باشد ملائکه مى بینند که این خانه مملو از چرک و خون است ولو تو نبینى . خیلى چیزها هست که آنهائى که چشم دارند مى بینند. خیلى چشمها هست ، خیلى گوشها هست که خیلى چیزها را مى بینند و مى شنوند. و مواظب باشید ملائکه نگاه نکنند به خانه تان ببینند بجاى تقدس ، خانه شما مملواز چرک و خون است . این خانه مملو از چرک و خون کى بارز مى شود؟ اگر توبه نکنى و نابودش نکنى ، در روز قیامت . روز قیامت اگر تل چرک و خون دارى در این دنیا تهیه شده است . یعنى در این دنیا تهمت زدى آن تهمت تل چرک و خون شده است و در آن ایستادى . در روز قیامت که چشمها همه تیزبین مى شود خودت مى بینى ، دیگران مى بینند که در یک تل چرک و خون ایستاده اى . شایعه پراکنى نکنید! شایعه پراکنى یعنى بدون دلیل چیزى را پذیرفتن ، و بدون دلیل چیزى را به دیگرى گفتن . الان کیست که در این جلسه بگوید من شایعه نمى شنوم و نمى گویم ؟ مقدسهاى دو آتشه و سه آتشه هم نمى توانند الان بگویند ما کسى هستیم که زبان روزه شایعه نداریم . و بخدا قسم باید براى این مصیبتها خون گریه کرد. قرآن مى فرماید آى کسى که شایعه را پخش مى کنى و توجه به گناهش ندارى گناهش بزرگ است . قرآن مى فرماید: اذ تلقونه بالسنتکم و تقولون بافواهکم ما لیس لکم به علم وتحسبونه هینا وهو عند الله عظیم(69) مى فرماید: یک چیزهائى مى گوئید عادت هم شده به آن اهمیت نمى دهید او را سبک مى شمارید اما پیش خدا خیلى بزرگ است . ولا تقف ما لیس لک به علم ان السمع والبصر والفؤ اد کل اولئک کان عنه مسئولا(70) یعنى پیروى از شک نکن ؛ پیروى از مظنه نکن ؛ اگر چیزى را مى خواهى بشنوى و قبول کنى با استدلال باشد؛ اگر چیزى را مى خواهى بگوئى با استدلال باشد. و الا بدان در روز قیامت از چشمت ، از گوشت ، از دلت سؤ ال مى کنند. و دل تو، گوش تو، چشم تو، زبان تو در قیامت علیه تو شهادت مى دهند. الیوم نختم على افواههم و تکلمنا ایدیهم و تشهد ارجلهم بما کانوا یکسبون(71) در روز قیامت دهنها مهر مى شود. دست انسان ، پاى انسان ، زبان انسان ، گوش انسان ، دل انسان علیه او شهادت مى دهند. مى گوید: تو بودى که غیبت کردى ، تو بودى که غیبت شنیدى ، تو بودى که تهمت زدى ، تو بودى که تهمت قبول کردى و تو بودى که شایعه پراکنى کردى . نکنید این گناهان را، فکرى برایش بکنید. شوهر باید در مقابل زن با صداقت باشد، زن باید در مقابل شوهر با صداقت باشد. دروغ باید در زندگى ، در خانه ، نباشد. اگر دروغ در خانه آمد دیگر ملائکه رفت و شد ندارند که هیچ ، بلکه ملائکه این خانه را لعن مى کنند. در روایات مى خوانیم : اگر کسى یک دروغ بگوید یک بوى گندى از دهن او به آسمانها مى رود و ملائکه او را لعنش مى کنند. خانم ! مواظب باش به شوهرت دروغ نگو، آقا! مواظب باش به همسرت دروغ نگو. مهمتر از این مواظب باشید به بچه هایتان دروغ نگوئید. اگر به آنها چیزى گفتید حتما به آن عمل کنید. مواظب باشید وعده دروغ به بچه هایتان ندهید. و بالاخره اگر مى خواهید در روز قیامت یک مسلمان حقیقى باشید، صاف باشید، باحقیقت و صداقت باشید. بدا به حال آن خانه اى که دوروئى در آن خانه حکمفرما باشد. بدا به آن خانه اى که شوهر به زن دروغ بگوید؛ زن به شوهر دروغ بگوید. این خانه مثل منجلاب بوى گند مى دهد. ملائکه به این خانه نگاه مى کنند و به آن لعن مى کنند؛ و به صاحب خانه به زنش به مردش لعن مى کنند که مسلمان و دروغ ! قرآن مى فرماید: اى مسلمان از دو چیز بپرهیز: یکى مواظب باش بت پرست نباشى و دیگر این که دروغگو نباشى ! یعنى دروغگوئى را با بت پرستى کنار یکدیگر گذارده است . و متاءسفانه در خانه ما دروغ فراوان است . در بازار ما، در کسب ما دروغ فراوان است . در خیابان ما دروغ فراوان است . و قسمى که دروغ در آن باشد مورد لعن است . آن شهرى که در آن دروغ فراوان باشد بوى گند از آن به آسمانها بالا مى رود و ملائکه آن شهر را لعنت مى کنند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه