دلیل وجود شکر در سؤال شما نهفته است. انسان سراسر نیاز است و لطف الهی شامل حال او شده و نعمت های متعددی برای رفع نیاز او در اختیارش قرار داده است. اما سؤال اینجاست که نیاز اصلی انسان چیست؟ نیاز یا هدف اصلی انسان عبادت و به عبارت دقیق تر، رسیدن به خداوند و تکامل روحی و معنوی است که زندگی دنیوی و آزمون و امتحان دنیوی مقدمه آن است. خداوند متعال از روی مهر اولاً، انسان را آفرید و ثانیاً به او اجازه داد که به مقام قرب الهی از راه عبادت نائل شود و ثالثاً وسایل این تقرب را در اختیار او قرار داد. آیا این امور شکر و سپاس ندارد.

دلیل وجود شکر در سؤال شما نهفته است. انسان سراسر نیاز است و لطف الهی شامل حال او شده و نعمت های متعددی برای رفع نیاز او در اختیارش قرار داده است. اما سؤال اینجاست که نیاز اصلی انسان چیست؟ نیاز یا هدف اصلی انسان عبادت و به عبارت دقیق تر، رسیدن به خداوند و تکامل روحی و معنوی است که زندگی دنیوی و آزمون و امتحان دنیوی مقدمه آن است. خداوند متعال از روی مهر اولاً، انسان را آفرید و ثانیاً به او اجازه داد که به مقام قرب الهی از راه عبادت نائل شود و ثالثاً وسایل این تقرب را در اختیار او قرار داد. آیا این امور شکر و سپاس ندارد. مثلاً اگر هدف اصلی شما تحصیل علم و رسیدن به مدارج بالای علمی باشد، کسی شما را برای رسیدن به این هدف یاری نماید و امکانات مادی و غیرمادی رسیدن به آن را برای شما تأمین کند و خلاصه شما را از هر نظر تأمین نماید، آن هم تنها به این دلیل که شما به مقام علمی بالا برسید و او خود هیچ سودی از ان نبرد، آیا از او نباید تشکر کرد؟ و آیا شما تا آخر او ممنون و وام دار او نیستید؟ واقعیت این است که آفرینش انسان، تکامل او و تقرب به حضرت حق و تمامی نعمت های فراوان الهی فقط و فقط برای خود انسان است و خداوند هیچ سودی از آن نمی برد و آیا این شکرگزاری ندارد؟ .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه